Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-03-17 20:42

Re: Honden: jarenlang bevriend en hebben gevochten

Geplaatst: 01-03-17 20:42

Ja! Lekker gaan werken met hem en zo je leiderschap bevestigen en verder.... Relax, het komt (nee, ís) goed.

**Geplaatst**: 01-03-17 23:26

Re: Honden: jarenlang bevriend en hebben gevochten

Geplaatst: 01-03-17 23:26

Ceetje_bokt, dat is niet wat ik schrijf en ook zeker niet wat ik daarmee bedoel.

Daarnaast is het prima als jij het zo aanpakt, maar dat is niet altijd per definitie de enige of juiste aanpak.

Je moet heel goed de honden kunnen lezen en snel genoeg EN goed reageren OF helemaal niet.

Hond kunnen zijn had ik daar los van geschreven, dus had niks met het daarboven te maken in 1 zin.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-17 23:39

Re: Honden: jarenlang bevriend en hebben gevochten

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-17 23:39

Superpony: ik ben met je eens dat je echt meteen moet reageren. Dat deed ik in dit geval, ik stond ernaast en trok Boem er meteen af om hem naar binnen te gooien. Als ik had gewacht tot hij klaar was en hem dán pas een schop onder zijn kont had gegeven, had het inderdaad geen zin gehad.

Boem zal ongetwijfeld hebben gevonden dat hij een goede reden had voor zijn uitval. Maar in míjn huis accepteer ik dit niet. En dus zal hij opnieuw gaan leren wie de eigenlijke baas is thuis.

**Geplaatst**: 02-03-17 00:59

Re: Honden: jarenlang bevriend en hebben gevochten

Geplaatst: 02-03-17 00:59

Mijn probleem ermee is, dat je niet 24/7 bij ze bent en ik denk dat dan de situatie anders is, als jij wegloopt. Ze moeten het ook samen redden als de ''baas'' in huis er niet is.

Ooit maakte iemand de fout om een hond te straffen die mij wilde aanvallen. Was een waakhond en pakte me in mn mouw. Die kreeg behoorlijk op zn flikker. Daarna was ik in zijn ogen de boosdoener.

Ons teefje is degene die het echte gevecht begint en waarschijnlijk ook zal afmaken. Met ''straf'' moet zij geen hekel aan haar broertje krijgen en dat wek je wel op als eentje de schuld krijgt.

Het beste is werken aan hun omgangsvormen en respect. Ze individueel trainen en samen. Ook met het voer etc.

Wij hebben altijd 2 honden en ook logeetje erbij, maar ik kan altijd aan het eten zitten. Ben zelf vrij duidelijk.

En elke hond is anders. Ons teefje is va 11 weken bij ons en goed gesocialiseerd. Voelt zich overal snel op dr gemak en is echt niet snel onder de indruk. Reutje had in 5 maanden al nest en 2 huisjes gehad en moest echt zekerder worden. Dat is hij wel geworden, maar hij kan echt heel sporadisch nog wel iets van streek raken. Dat duurt gelukkig niet lang meer. Maar hij heeft wel stabiliteit nodig.

De stabiliteit die hij krijgt van ons, kan hij gebruiken met andere honden.

**Geplaatst**: 02-03-17 10:22

Geplaatst: 02-03-17 10:22

wij hebben afgelopen weken ook gesproken en iemand in huis gehad met onze honden en die vertelde ons ook om er niet 1 weg te sturen of bijv aan te kijken.

neutraal blijven. omdat ik nu meer met de jongste aan het ''trainen'' ben, dat kan bijv al 10 minuten wandelen zijn, zonder aan de riem te trekken, aandacht te vragen etc, heeft hij echt meer gezag voor je en ook voor mijn moeder.

soms zie ik hem nu nog wel eens naar de oudere kijken en ik hoef nu maar een keer te roepen en ze lopen weer door of gaan uit elkaar. voorheen zou ik dan juist zelf zenuwachtig worden en de jongste bij zijn riem pakken en weg sturen. dit doe ik dus niet meer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-17 11:27

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-17 11:27

Gisteravond en vanacht is het bij mijn vriend thuis goed gegaan. Trollie lijkt nog wel wat angstig voor Boem.

Ze slapen daar normaliter samen in een hok, maar ik had ook een bedje gemaakt op een oude bank in een kamer waar twee kleine hondjes slapen. Met de deur naar buiten op een kier.

Vanacht rond 1 uur lagen ze tóch samen in het hok. En vanmorgen rond 7 uur lag Trol op die bank.

Boem is vermoedelijk nog zó onder de indruk van mijn correctie dat hij op het moment beter luisterd dan ooit. Hier ga ik dankbaar gebruik van maken

**Geplaatst**: 02-03-17 11:29

Geplaatst: 02-03-17 11:29

Palmera schreef:
Gisteravond en vanacht is het bij mijn vriend thuis goed gegaan. Trollie lijkt nog wel wat angstig voor Boem.

Ze slapen daar normaliter samen in een hok, maar ik had ook een bedje gemaakt op een oude bank in een kamer waar twee kleine hondjes slapen. Met de deur naar buiten op een kier.

Vanacht rond 1 uur lagen ze tóch samen in het hok. En vanmorgen rond 7 uur lag Trol op die bank.

dat hebben wij de eerste dagen ook zo gedaan! normaal sliepen ze hier beide samen in de hal, maar nu lieten we de huiskamer deur open, dat als ze elkaar uit de weg willen dat ook kan.

ik denk dat het gewoon goed komt hoor, mijn idee is dat het gewoon kwam omdat hij ziek was.

**Geplaatst**: 02-03-17 13:37

Re: Honden: jarenlang bevriend en hebben gevochten

Geplaatst: 02-03-17 13:37

Fijn om te lezen dat het zo goed gaat en wat ik al zei.... Jouw honden zijn allang doorgegaan met hun leven. Veel plezier van de 'luisterende' hond

**Geplaatst**: 02-03-17 13:45

Geplaatst: 02-03-17 13:45

rockey schreef:
wij hebben afgelopen weken ook gesproken en iemand in huis gehad met onze honden en die vertelde ons ook om er niet 1 weg te sturen of bijv aan te kijken.

neutraal blijven. omdat ik nu meer met de jongste aan het ''trainen'' ben, dat kan bijv al 10 minuten wandelen zijn, zonder aan de riem te trekken, aandacht te vragen etc, heeft hij echt meer gezag voor je en ook voor mijn moeder.

soms zie ik hem nu nog wel eens naar de oudere kijken en ik hoef nu maar een keer te roepen en ze lopen weer door of gaan uit elkaar. voorheen zou ik dan juist zelf zenuwachtig worden en de jongste bij zijn riem pakken en weg sturen. dit doe ik dus niet meer.

Ik bleef de eerste paar keer ook neutraal (meer ook omdat ik niet zeker wist wie er begonnen was) dat hielp in ieder geval niet, pas toen ik de boosdoener een standje gaf was het helemaal over, nooit meer gebeurd. Geen eten/kauwmateriaal geven als je weg gaat dan valt er ook niet (snel) te knokken.

En soms komt het nooit meer goed tussen honden, veel vaker geslachtsgenoten dan teef/reu, hoeft dan niks te maken te hebben of de eigenaren fouten maken.

Ben het er mee eens dat je niet de boosdoener daarna moet gaan afzonderen, in dit geval gaat het om een zieke kwetsbaardere hond, dan zou ik die wel even voor de zekerheid apart zetten als je weg bent

superpony schreef:
Ooit maakte iemand de fout om een hond te straffen die mij wilde aanvallen. Was een waakhond en pakte me in mn mouw. Die kreeg behoorlijk op zn flikker. Daarna was ik in zijn ogen de boosdoener.

Denk niet dat je een waakhond die een mens aanvalt moet gaan vergelijken met een aanval van eigen honden onderling.
Dan nog weet je niet hoe de hond, als hij niet op zijn flikker gehad had, daarna op jou zou reageren. Ik vermoed dat je hem dan niet ineens zou kunnen aaien.

**Geplaatst**: 03-03-17 01:31

Re: Honden: jarenlang bevriend en hebben gevochten

Geplaatst: 03-03-17 01:31

Iedereen kon gewoon het erf op elke dag, ik ook.

En ik maak de vergelijking, met wat ik probeer duidelijk te maken. Een hond weet wel degelijk de link te leggen.

Ik sta al mn hele leven op stallen en vrijwel alle erfhonden weten wie wel of niet op het erf horen. Als je ergens nieuw komt staan, slaan ze aan, willen wat snuffelen etc. Na 1 of 2x weten ze wie je bent.

Wij komen regelmatig met andere auto's en dan moet de hond bij ons op stal even kijken, maar herkend ons meteen.

Een hond die grijpt heeft daar in zijn ogen een reden voor. Wij hebben soms niet gezien wat eraan vooraf ging. Ook kan niet iedereen honden zo goed lezen dat ze snappen waarom het gebeurt. Maar verschil maken tussen honden is echt een groot probleem.

Ik weet mensen waar de kleine hond op schoot op de bank mag en de grote niet. Dat is een keer heel flink mis gegaan. Ze waren zo lief samen, niemand zag het aankomen. Ik jad al eens wat gezegd.
Kleine hondje sprong op schoot en kreeg knuffels. Grote hond zet een poot tegen de bank en kreeg; nee laag jij met een duw. Maar ze speelden daarna zo schattig samen en lagen ook in de mand tegen elkaar aan.
Na een avond met visite dat het kleine hondje overal lag en dingen kreeg, heeft de grote gegrepen. Maar keurig gewacht tot iedereen weg was. Ik denk dat die hond het zelf ook echt vreselijk vond, maar voor zijn gevoel niet anders kon en erg gefrustreerd was.

Ik heb het gezien nadat onze honden die keren vochten. Dat vonden ze echt niet leuk. Teefje begint, maar ze is zich daarna echt van geen kwaad bewust.
Ik zie ook hoe ze het met andere honden doen. Ze communiceren en reageren beiden anders. En elke toenadering van een andere hond lokt een andere reactie uit.

Het is een beetje jet effect van het aangelijnd lopen. Als mensen gewoon langs lopen en honden zien elkaar, zijn ontspannen, mogen evt snuffelen etc is er meestal niks aan de hand.
Als ik mensen tegenkom die hun hond kort naar zich toe trekken, worden mijn honden totaal anders. Al voor ik het door heb, voel ik ze reageren op wat de tegenligger doet.

Je beslist al iets voor de honden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-03-17 01:57

Re: Honden: jarenlang bevriend en hebben gevochten

Geplaatst door de TopicStarter : 03-03-17 01:57

Ik ben het met je eens, superpony. Boem was hier het eerst. Van pup af aan. Trollie kwam later, toen was zij ongeveer anderhalf-twee jaar. Boem is groot, zij is klein. Boem is de grote grappenmaker, zij is serieus en vertederend. Ze zijn heel verschillend. Boem is blij met een spelletje en Trol met een knuffel.
We hebben gezamelijke activiteiten (lange wandelingen, eten/koekje altijd tegelijkertijd) en individuele aandacht. De individuele aandacht voor de een is door de ander altijd geaccepteerd. Ik trek niemand voor. Niemand is de liefste. Ze zijn allebei geweldig.

Ik leg hier de schuld bij die stomme rijstkorrel. Want die zat namelijk niet in Boem zijn bak. Ondanks dat hij wél wat van die gekookte kip kreeg. Ja, jaloezie.

Ook mijn honden kennen het verschil tussen 'hoort hier' en 'hoort hier niet'. De auto's van de buren (drie huizen aan onze afrit) en vast bezoek word niet op gereageerd. Mijn buuf heeft een nieuwe vriend. De eerste keren werd er fel gereageerd op zijn auto. Nu niet meer, hij hoort er nu bij.

Wij zijn de dag normaal doorgekomen. Met Boem wat oefeningen gedaan tijdens het wandelen. Dat was naar tevredenheid. Ik heb ze ook samen alleen gelaten. En halverwege mijn werkavond is mijn vriend even langs gegaan. Volgens hem waren ze ontspannen. Hij is op de normale wijze begroet en heeft geen onderlinge spanningen kunnen zien.

**Geplaatst**: 03-03-17 02:12

Re: Honden: jarenlang bevriend en hebben gevochten

Geplaatst: 03-03-17 02:12

Die van ons zijn broer en zus, maar ook wel verschillend. Reutje wil altijd spelen. Soms doet teefje mee, soms niet en dan is het prima dat hij volle aandacht krijgt.

Als je binnenkomt is het weleens lastig, dan willen ze allebei heel graag, maar we hebben 2 handen, dus gaat goed. Lastiger is dat de kat ook denkt dat hij een hond is.....

Mn moeders hondje is hier vaak laatste tijd en als ik de voerbakjes neerzet gaat die van hem als erste naar de grond. Is niet zijn huis, maar hij is kind aan huis. Ze kijken en wachten netjes op hun eigen bakje. Dat ze dat respect voor hem hebben, ben ik blij mee, want hij is veel ieler en ze kunnen hem hebben.
OOk met spel, kan hij een keer grommen en stoppen ze. Het teefje negeert het iets meer.

Je kan conflicten natuurlijk ook proberen positief op te lossen. Als je ziet dat ze elkaar ''zat'' zijn, zelf een spel beginnen. Lekker lang gaan wandelen. Denkspelletje doen. Of gaan speuren? Ik was deze week ziek en ze zijn helaas wat verwaarloosd qua wandeling naar de hei enkele dagen. Dat merk je wel. Ze liggen graag bij je, maar spel wordt iets heftiger.

Fijn dat het goed lijkt te gaan!! Blijf er zelf dan ook relaxed onder. Het beste is er vanuit gaan dat het goed gaat. Dan voelen ze zich ook fijner. Maar stiekem wel blijven lezen en kijken of je iets opvalt.

**Geplaatst**: 04-03-17 22:14

Geplaatst: 04-03-17 22:14

superpony schreef:
Iedereen kon gewoon het erf op elke dag, ik ook.

En ik maak de vergelijking, met wat ik probeer duidelijk te maken. Een hond weet wel degelijk de link te leggen.

Je noemt het specifiek een waakhond maar goed waarom greep hij jou dan?

Honden kunnen zeker een link leggen. Dat maakt het nog niet dat je een hond nooit kan corrigeren als hij gedrag laat zien wat je niet wil, en dan bedoel ik niet er flink van langs geven zoals je aangaf bij die waakhond. Natuurlijk is het het allerbeste als je dat gedrag voor bent maar dat lukt niet altijd.

**Geplaatst**: 05-03-17 02:06

Re: Honden: jarenlang bevriend en hebben gevochten

Geplaatst: 05-03-17 02:06

Het was ook een waakhond. De bedoeling was wel dat een handje vol mensen er wel konden komen. In principe mocht hij niet los. Toen hij los kwam renden ze er achteraan. Ik stond binnen en hij kwam mij als eerste tegen. Ging te snel. Hij sprong van achter op mn arm af en toen pakten ze hem beet en kreeg hij op zijn kop.

In principe is veel te verhelpen, maar mensen zijn niet zo wijs.

Mijn moeder loopt met haar 5kilo hondje. Een DH van buren loopt los, komt bocht om en stormt op haar hondje af. Ze had hem gelukkig vast en aan een tuigje. Ze hijst haar hondje heel snel op en de DH hangt in haar been. Was echt een grote vleeswond die haar hondje nooit had overleefd.

Daarna liepen ze met de DH aangelijnd, maar konden hem amper houden. Omdat ik vrij pissig was zijn ze een gedragsdeskundige gaan inschakelen. De eerste weken hielden ze afstand, maar na enkele sessies konden ze aan elkaar snuffelen en was het heel rustig.

Daarna ging het snel weer bergafwaarts. Ze lopen een ander rondje en waar ze nu lopen, klagen de mensen over de hond, want ze kunnen hem niet houden en hij valt enorm uit naar van alles.

Als je het zelf niet ziet en of er ook niks aan doet, verandert er nooit iets. Bepaald gedrag wordt eerder erger dan.

Qua ingrijpen, kan dat inderdaad. Maar bij 2 honden die 24/7 samen leven, moet je heel goed weten wat je doet als ze al eens problemen samen hebben gehad. Verschil maken kan echt alleen als je heel goed weet wat je doet en snel reageert.

Onderlinge verhoudingen komen vaak door meerdere factoren. Een onzekere hond kun je helpen door daaraan te werken. Dan kan hij beter in een groep komen te liggen. Maar het kan ook heel anders uitpakken.
Een hond die een goede basis heeft gehad, op de juiste manier matchen met je andere honden is ideaal. Maar dat lukt ook niet altijd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-17 17:54

Re: Honden: jarenlang bevriend en hebben gevochten

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-17 17:54

En even een update: Trollie is weer flink opgeknapt, gelukkig. Ik heb haar gisteren voor het eerst weer mee uit genomen. De twee hebben zelfs weer even kort met elkaar samen gespeeld.

Vanmorgen na het ontbijt lagen ze weer samen op het pallet in de zon.

Als Boem ineens een wilde beweging maakt is Trollie nog een beetje schrikkerig, maar ik reken erop dat dat weer bijdraait.

Kortom, we zijn de crisis gepasseerd! $*\o/*$ Ik dank iedereen voor de adviezen en de peptalks, want ik zag het echt even niet meer zitten.

**Geplaatst**: 05-03-17 18:14

Geplaatst: 05-03-17 18:14

gelukkig en het loslaten hè?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-17 18:51

Re: Honden: jarenlang bevriend en hebben gevochten

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-17 18:51

Loslaten gaat een stuk makkelijker ineens