Het lijkt wel alsof ik het verhaal van mijn hond lees. Deze is totaal niet gesocialiseerd in het asiel terecht gekomen en zou waarschijnlijk een flinke probleemkind worden hebben ze aangegeven bij plaatsing. Ik herken veel uit je verhaal, vooral de pure angst en onzekerheid die de hond laat zien, arm dier. Het heeft mij uiteindelijk heel veel zweet en tranen gekost, maar uiteindelijk hebben wij een superdiepe band met elkaar gekregen en kan ik geen dag meer zonder hem. Ik kan wel uren over mijn situatie vertellen, maar mocht je wat willen vragen, kun je me altijd een pb sturen. Ben blij dat jij het inmiddels ook als onzekerheid ziet en wens je heel veel succes en sterkte! Onthoud dat jij heel erg belangrijk voor de hond bent!
NoGo
Berichten: 1958
Geregistreerd: 30-08-03
Woonplaats: ergens bij de zee
Geplaatst: 10-03-17 10:50
Ik denk dat het vooral onzekerheid is en zeker geen dominantie (in hoeverre je dat kan bepalen aan de hand van een topic).
Wat ik met mijn hond in het begin heb gedaan is zo een simpel kleedje van de action meenemen als je op bezoek gaat bij iemand en deze gewoon op de grond neerleggen en de hond daarop laten liggen. (bij ons gold dan ook altijd iedereen blijft van haar af) en het was voor haar duidelijk een rustplekje.
voor wat betreft het plassen, heel herkenbaar, wij zijn gewoon alles neutraal gaan benaderen soms met fysiek hulp dus ipv NEE af, een 'ontspannen/neutrale' kom ga maar af of alleen een af met een klein beetje druk tussen de schouders.
Mijn hondje had vaak als 1 van ons boven haar uit stak dat ze idd ook plat ging liggen en soms urine liet lopen. Hierop zijn wij continu neutraal gebleven, wil je niet uit de gang van de voordeurmat af prima wij roepen een keer kom je niet blijf je toch liggen en laat ik de deur open. Kom je dan uiteindelijk wel binnen prima maar hier reageren we dan niet nogmaals op door haar bv te belonen enz.
Voor wat betreft traplopen wij hebben haar uiteindelijk aangeleerd dat als ze opgetild word ze eerst naar ons komt. Zitten op hurken, roepen, vaak sprong ze dan met 2 pootjes al op je knie en van daaruit optillen. (moesten we dan niet te snel willen doen want dan ging het nog wel eens mis en konden we weer een plasje ruimen )
Nog steeds heeft die kleine van mij als ik mijn stem verhef tegen de andere hond bv buiten dat ze ineen duikt of ik haar standaard afransel maar gelukkig is het met veel geduld oefenen en uitproberen helemaal goed gekomen.
Ik was dom genoeg even m'n eigen topic uit het oog verloren.
Duhelo, die tip van aan een touw doen buiten vind ik echt prachtig, ga ik doen! Ik heb hem nu steeds als ik bij anderen thuis ben aan de lijn. Werkt echt ontzettend goed. Hij heeft niet meer de neiging om niet mee te willen en achter andere mensen aan te lopen (zolang hij ze van achteren kan benaderen komt hij heel dichtbij. Maar vervolgens draait iemand zich om en laat hij z'n plas weer lopen). Het scheelt flink wat druk en stress omdat ik hem niet steeds bij me hoef te roepen.
Meestal als hij niet mee wil uit de gang of niet binnen wil komen heeft dat voor hem wel een reden. Dan wil hij bijvoorbeeld het eten van de andere hond snaaien, naar buiten of even met z'n speeltjes buiten spelen (hij is slim genoeg om te onthouden of z'n favo speeltje binnen of buiten ligt). Alleen op zo'n moment wil ik dat hij tóch naar mij luistert. Hij mag het aangeven, maar hij bepaalt niet.
Hetzelfde doe ik nu met als hij vraagt om te plassen. In het begin liet ik hem er dan natuurlijk meteen uit. Maar nu laat ik hem soms 5 à 10 minuten wachten zodat hij door krijgt dat hij het kan aangeven maar niet direct zijn zin krijgt. Soms gaat hij naar een paar minuten ook gewoon weer slapen.
Martinedd, hij snapt het commando 'hier' super! Vooral buiten luistert hij enorm goed.
NoGo, als er bezoek komt bij mij die ik de hond vaak in een ren waar zijn bench ook staat. Als ik dat niet doe rent hij constant rondjes om de bank of tafel heen. Voor mijn gevoel probeert hij de mensen dan te drijven en te controleren. Dat wil ik niet corrigeren maar ook niet toe laten. In de ren heeft hij al heel snel rust en als ik de ren dan open zet blijft hij er mooi in liggen.
Het lastige aan 'prima blijf maar in de gang' is dat hij sloopt zodra ik hem niet meer in zicht heb. Ik moet hem dus eigenlijk altijd wel kunnen zien. Soms als ik even naar de wc ben en ik kom terug heeft ie in een paar minuten 10 schriften verscheurd. Daarom wil ik dus per se dat hij komt als ik hem roep.
Ik neem hem nu standaard mee aan de riem de trap op. Dan loopt hij rustig mee en loopt hij tree voor tree de trap op. Ook beter voor zijn heupen.