Geweldig!
Ik vind katten ook vreemde wezens.
Zelf ben ik meer een hondenmens. Ik heb dan ook een hond. Natuurlijk liepen op alle stallen en boerderijen bij de paarden overal wel katten rond, en knuffelen deed ik altijd wel met ze.
Maar nu ik samen woon met mijn vriend, en hij heeft 3 katten, verbaas ik mij nog vaak.
Ik vind katten veel minder logisch dan honden en ik vraag mij vaak af wat ze willen of bedoelen. De katten van mijn vriend hebben sinds ze mij kennen ook totaal ander gedrag gekregen.
"De autist" van al 7 is nu erg van het contact, mauwt, knuffelt nu alsof zijn leven er vanaf hangt, loopt en schurkt tegen je aan met kopjes en ik heb hem geleerd een pootje te geven. Het zeer schuchtere poesje dat al verstopt als de deurbel gaat, (die destijds schijnt de reden was voor de derde kat: ze knuffelde alleen met mijn vriend en zijn ex wilde ook een knuffelkat), is niet bij mij weg te slaan, loopt me overal achterna en wilt continue gemasseerd worden. De derde, de allemansvriend is gewoon zichzelf gebleven.
En de ene keer willen ze dit, dan weer wat anders, en eten zijn ze zeer kieskeurig in.
en ik ook maar vragen: wat bedoelen ze nu? Waarom loopt ze continue om mijn benen. Etc.
Dus ik ben blij te lezen dat jij je ook afvraagt waarom de kat van jouw vriend je overal achterna loopt.
Zijn er trouwens goede gedragsboeken over katten, zoiets als "kalmerende signalen" van Turid Rugaas over honden gedrag.
Ik zou wel wat meer willen weten over de ins en outs van die vreemde wezens.