Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Freggle_Edge schreef:Een pup naar een dagopvang vind ik persoonlijk veel te belasten voor het lijf. Maar eenmaal volwassen is dit natuurlijk wel een heel leuk uitstapje voor de hond.
Amandavd schreef:Wij hebben aardig wat aan dagopvang en familie in de buurt. Echter is mijn vriend nogal van het, ach de hond kan prima 8 uur alleen zijn als die tussendoor wordt uitgelaten. Dat gaat dus echt niet gebeuren. Dus ik ben erg blij met jullie reacties. Ik wil sowieso parttime werken straks.
Pikkepor schreef:Freggle_Edge schreef:Een pup naar een dagopvang vind ik persoonlijk veel te belasten voor het lijf. Maar eenmaal volwassen is dit natuurlijk wel een heel leuk uitstapje voor de hond.
Mag ik vragen waarom je dat vind?
Als ik kijk naar Hunter en zijn dag opvang, denk ik dat ie het bij mijn moeder lichamelijk zwaarder heeft.
Bij de opvang gaan ze per 2 of 3 (uitgezocht aan de hand van formaat en karakter) naar buiten voor 1-1,5 uur. En daarna ieder weer in hun eigen kennel om een dutje te doen. En dat 3x per dag (tussen 8 en 17).
Bij mijn moeder racet Hunter zo'n beetje de hele dag rond, binnen en buiten, met een van haar honden en moeten ze zelf beslissen wanneer ze hun rust pakken. Terwijl dat bij de opvang min of meer besloten wordt.
Happyfeet2 schreef:Ik heb een hond en werk 44 uur per week. Voorheen was mijn man altijd thuis met de hond, maar nu woon ik tijdelijk alleen met de hond totdat mijn man terugkomt van zijn werk in het buitenland. Het is echt even passen en meten, maar het duurt gelukkig maar een paar maanden. Man werkt altijd thuis, dus na deze 1/2 maanden is de hond niet meer alleen.
Ik ga in mijn werkpauze's (een half uur per dag) naar huis. Voordeel is dat ik in 2 minuten thuis ben, de hond dus snel in het park kan uitlaten en terug naar het werk kan. Broodje in de hand en gaan met die banaan. Ik sta extra vroeg op zodat hij zeker een half uur kan lopen/spelen in het park s' ochtends. Bij thuiskomt met hem spelen en korte wandeling. 'S avonds een flinke avondwandeling. Hond heeft absoluut geen behoefte aan fietsen, daar is 'ie echt te lui voor (gelukkig maar, een energiebom zou nu moeilijk zijn) 's avonds krijgt hij na het wandelen elke avond een flink bot. Hier kauwt hij minstens 2 uur op, dus hij is lekker bezig terwijl ik kan relaxen/kan werken thuis.
Ik heb niet het idee dat mijn hond er nu last van heeft. De eerste dagen alleen waren moeilijk, maar ik zorg telkens dat hij iets te doen heeft als ik er niet ben. Speeltjes, een kong met pasta erin, etc. Ik heb de buurman gevraagd of hij hem heeft horen piepen, maar hij heeft tot nu toe (2 weken verder) niets gehoord. Bij thuiskomt ligt de hele tuin vol vulling van de speeltjes, dus hij is in ieder geval bezig geweest. Snel vegen en klaar, hond blij, ik blij. Speeltjes haal ik voor 1 euro per stuk en hij doet er meestal 3 dagen mee, prima dus.
Wat ik wel merk is dat de hond er moeite mee heeft als ik naast mijn job ook nog een avond weg ben. Dan zou hij dus echt de hele dag 'alleen' zitten, op de wandelingen na dan. Dit komt gelukkig bijna nooit voor, maarja: ik moet soms ook (met de drukke kerstperiode nu) overwerken. Op zo'n dagen slaap ik 's avonds beneden op de slaapbank. Tot nu toe nog maar 2 keer voorgekomen. Je kunt me gek noemen, maar ik merk dat de hond hier echt behoefte aan heeft. Als hij me de hele dag niet ziet is hij echt een beetje ontregeld, als ik dan na het wandelen doorloop naar de slaapkamer is het echt piepen. Liever dan een keertje op de bank slapen, aangezien dit schema nog maar een paar maanden duurt, dan een hond die echt 24/7 alleen zit.
Ik wil langzaam aan een oppas gaan denken, die hem voor een lange wandeling mee uit neemt. Probleem is dat de hond best 'lastig' is om te peilen qua karakter. Voor nu doe ik het dus nog liever niet, een oppas, maar wie weet in de toekomst wel als de hond ook wat ouder is, en beter gewend is aan de omgeving hier (komt uit het buitenland)
Nikass schreef:Happyfeet2 schreef:Ik heb een hond en werk 44 uur per week. Voorheen was mijn man altijd thuis met de hond, maar nu woon ik tijdelijk alleen met de hond totdat mijn man terugkomt van zijn werk in het buitenland. Het is echt even passen en meten, maar het duurt gelukkig maar een paar maanden. Man werkt altijd thuis, dus na deze 1/2 maanden is de hond niet meer alleen.
Ik ga in mijn werkpauze's (een half uur per dag) naar huis. Voordeel is dat ik in 2 minuten thuis ben, de hond dus snel in het park kan uitlaten en terug naar het werk kan. Broodje in de hand en gaan met die banaan. Ik sta extra vroeg op zodat hij zeker een half uur kan lopen/spelen in het park s' ochtends. Bij thuiskomt met hem spelen en korte wandeling. 'S avonds een flinke avondwandeling. Hond heeft absoluut geen behoefte aan fietsen, daar is 'ie echt te lui voor (gelukkig maar, een energiebom zou nu moeilijk zijn) 's avonds krijgt hij na het wandelen elke avond een flink bot. Hier kauwt hij minstens 2 uur op, dus hij is lekker bezig terwijl ik kan relaxen/kan werken thuis.
Ik heb niet het idee dat mijn hond er nu last van heeft. De eerste dagen alleen waren moeilijk, maar ik zorg telkens dat hij iets te doen heeft als ik er niet ben. Speeltjes, een kong met pasta erin, etc. Ik heb de buurman gevraagd of hij hem heeft horen piepen, maar hij heeft tot nu toe (2 weken verder) niets gehoord. Bij thuiskomt ligt de hele tuin vol vulling van de speeltjes, dus hij is in ieder geval bezig geweest. Snel vegen en klaar, hond blij, ik blij. Speeltjes haal ik voor 1 euro per stuk en hij doet er meestal 3 dagen mee, prima dus.
Wat ik wel merk is dat de hond er moeite mee heeft als ik naast mijn job ook nog een avond weg ben. Dan zou hij dus echt de hele dag 'alleen' zitten, op de wandelingen na dan. Dit komt gelukkig bijna nooit voor, maarja: ik moet soms ook (met de drukke kerstperiode nu) overwerken. Op zo'n dagen slaap ik 's avonds beneden op de slaapbank. Tot nu toe nog maar 2 keer voorgekomen. Je kunt me gek noemen, maar ik merk dat de hond hier echt behoefte aan heeft. Als hij me de hele dag niet ziet is hij echt een beetje ontregeld, als ik dan na het wandelen doorloop naar de slaapkamer is het echt piepen. Liever dan een keertje op de bank slapen, aangezien dit schema nog maar een paar maanden duurt, dan een hond die echt 24/7 alleen zit.
Ik wil langzaam aan een oppas gaan denken, die hem voor een lange wandeling mee uit neemt. Probleem is dat de hond best 'lastig' is om te peilen qua karakter. Voor nu doe ik het dus nog liever niet, een oppas, maar wie weet in de toekomst wel als de hond ook wat ouder is, en beter gewend is aan de omgeving hier (komt uit het buitenland)
Ik snap dat deze situatie tijdelijk is en dat het soms niet echt anders is, dus no offense opzich... maar het verbaasd mij altijd wel dat honden snachts alleen (niet in dezelfde kamer als de baas) zijn en dat dat schijnbaar niet meetelt als "alleen".
Mijn honden zijn snachts nooit alleen, ze mogen altijd in de slaapkamer.
Ik vind als een hond snachts al 8 uur alleen is (en ik vind 8 uur dus echt erg lang) en dan sohtends even een half uurtje uit en dan weer een lange dag alleen, ik vind dat niet kunnen. Ik zou het zelf nooit zo doen.
Ik heb ook in lastige situaties gezeten door een relatie die uit was waardoor ik er ineens alleen voor stond, maar de honden sliepen dan in elk geval altijd bij mij op de slaapkamer en vóór mijn werk liep ik anderhalf uur in het bos. (een half uurtje is toch niks?). Daarbij ging ik buiten mijn werk om nergens heen zonder mijn honden. Dat was wel eens zwaar en ik kreeg ook wel commentaar van mijn omgeving die het allemaal wat overdreven vond. Naar mijn normen zaten ze echter nog te lang alleen (ze waren dus wel altijd met zijn 2en en konden altijd de tuin in en uit lopen).
Nikass schreef:Dat kan. Mijn honden slapen ook niet altijd in de slaapkamer maar ze kunnen er wel gewoon binnen lopen, de deur is altijd open.
Ik weet niet of je honden het contact niet op prijs stellen, honden wennen ook aan een bepaalde routine natuurlijk. Maar mijn honden zitten ook niet constant naast me maar dat is iets anders dan dat ze alleen thuis zijn.
De ene hond kan er natuurlijk beter tegen om alleen te zijn dan de andere hond. Dit weet je alleen nog niet van te voren als je een pup neemt.
En daarbij heeft iedereen zijn eigen normen. Bij mij is dat ik de honden niet teveel alleen wil laten en ook niet zo makkelijk uit handen geef aan anderen.