Ik heb, net als Natasja, ook een Noorse Bosduivel rond lopen. Dat is ook het heerschap met de snoeren-fetisjisme. Ik heb het opgegeven met de opvoeding.
Ik heb een kunstboom, met daarin alleen maar pluche en plastic. Slingers doe ik niet aan, en de ballen op de onderste takken bind ik gewoon vast met vrolijke kerstlinten (die dan weer een attractie op zich zijn
). Na de Kerst doe ik een rondje huis kruipen en haal ik uit alle hoeken en gaten de vermiste versiering weer te voorschijn.
Als ik van huis ben kunnen de katten niet in de kamer. Dat scheelt wel een hoop.
Mijn andere kat is een “gewone” boeren HTK, en die geeft niets om de boom.
Mijn vorige kat, ook een “gewone” boeren HTK, kon echt niet uit de boom blijven. Die liep regelmatig trots snorrend rond met een kerstbeer die ze zelf uit de boom had “gevangen”
.
Dus ben het wel eens met c_alsemgeest: er zit zeker een individuele/erfelijke component in.