Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Simbaa schreef:Tja, ik was eerst nog wel positief over jullie houding ten opzicht van de hond, maar ik moet nu toch eerlijk zeggen dat ik het een beetje zielig voor de hond begin te vinden. Natuurlijk krijg ik maar een gedeelte van de situatie mee, dus misschien zit ik er helemaal naast!
Ten eerste, jullie hebben echt een top hond, ik hoop dat je dat je echt goed beseft. Hij doet het goed op een klein rondje en kan dan tot 13:00 uur slapen. Daar zou ik voor tekenen hoor! Ik denk dat jullie wel ingesteld zijn op een hond, maar niet helemaal rekening hadden gehouden met bepaalde (negatieve) dingen zoals het piepen tijdens tv-kijken. Dat is dus even wennen. Maar de hond is er pas twee weken. Misschien is hij helemaal geen tv gewend? Hierin vind ik dus wel dat jullie je moeten aanpassen. Dat je vriend zegt dat hij helemaal gek wordt van de hond kan ik me voorstellen, maar ik hoop van harte dat hij dat niet aan de hond zelf laat merken.
Onze hond heeft de eerste maand ook om alles gepiept. Gewoon, omdat alles zo nieuw en eng was. Ik had hier echt geen rekening mee gehouden en vond het af en toe ook wel een beetje irritant, maar geen haar op mijn hoofd die dat aan de hond liet weten. Hij piept trouwens nog steeds bij enge of nieuwe dingen. Zo kunnen mijn vriend en ik niet naast elkaar fietsen als de hond in de bakfiets zit, dan begint hij heel hard te piepen.
Als ik achter aan fiets is er niets aan de hand, dus dat doe ik dan maar. Vervolgens ga ik steeds een stukje naast ze fietsen en wordt er flink beloond als er dan niet wordt gepiept.
Natuurlijk kan ik ook schijt hebben aan de hond en er maar naast blijven, maar ik vind dat je dat soort aanpassingen wel moet doen.
Ik vind je laatste bericht erg negatief, voornamelijk het stukje over in je gezicht likken. Het is smerig, eens, maar je hond doet het waarschijnlijk om te laten zien "hoe lief hij je vindt". Het is immers een teken van genegenheid. Ik heb het idee dat je dat stukje er achter totaal niet ziet en dat je het voornamelijk irritant vindt.
Als dat echt zo is moet je jezelf daar in veranderen vind ik en het proberen van de positieve manier te bekijken. Niet dat je altijd maar je gezicht af moet laten lebberen hoor, maar zelf denk ik altijd eerst "Wat lief" om daarna te denken dat het wel echt vies is. Het positieve voert dan de boventoon.
En zoals hierboven gezegd, herders vinden het te leuk om bij je te zijn en lekker bij je te liggen. Waarom zou je dat niet willen?
Ik hoop echt dat je dat ook kan vinden en dat deze voorbeelden maar sporadisch zijn en dat je je niet de hele dag ergert. Succes in ieder geval!!
Simbaa schreef:Tja, ik was eerst nog wel positief over jullie houding ten opzicht van de hond, maar ik moet nu toch eerlijk zeggen dat ik het een beetje zielig voor de hond begin te vinden. Natuurlijk krijg ik maar een gedeelte van de situatie mee, dus misschien zit ik er helemaal naast!
Ten eerste, jullie hebben echt een top hond, ik hoop dat je dat je echt goed beseft. Hij doet het goed op een klein rondje en kan dan tot 13:00 uur slapen. Daar zou ik voor tekenen hoor! Ik denk dat jullie wel ingesteld zijn op een hond, maar niet helemaal rekening hadden gehouden met bepaalde (negatieve) dingen zoals het piepen tijdens tv-kijken. Dat is dus even wennen. Maar de hond is er pas twee weken. Misschien is hij helemaal geen tv gewend? Hierin vind ik dus wel dat jullie je moeten aanpassen. Dat je vriend zegt dat hij helemaal gek wordt van de hond kan ik me voorstellen, maar ik hoop van harte dat hij dat niet aan de hond zelf laat merken.
Onze hond heeft de eerste maand ook om alles gepiept. Gewoon, omdat alles zo nieuw en eng was. Ik had hier echt geen rekening mee gehouden en vond het af en toe ook wel een beetje irritant, maar geen haar op mijn hoofd die dat aan de hond liet weten. Hij piept trouwens nog steeds bij enge of nieuwe dingen. Zo kunnen mijn vriend en ik niet naast elkaar fietsen als de hond in de bakfiets zit, dan begint hij heel hard te piepen.
Als ik achter aan fiets is er niets aan de hand, dus dat doe ik dan maar. Vervolgens ga ik steeds een stukje naast ze fietsen en wordt er flink beloond als er dan niet wordt gepiept.
Natuurlijk kan ik ook schijt hebben aan de hond en er maar naast blijven, maar ik vind dat je dat soort aanpassingen wel moet doen.
Ik vind je laatste bericht erg negatief, voornamelijk het stukje over in je gezicht likken. Het is smerig, eens, maar je hond doet het waarschijnlijk om te laten zien "hoe lief hij je vindt". Het is immers een teken van genegenheid. Ik heb het idee dat je dat stukje er achter totaal niet ziet en dat je het voornamelijk irritant vindt.
Als dat echt zo is moet je jezelf daar in veranderen vind ik en het proberen van de positieve manier te bekijken. Niet dat je altijd maar je gezicht af moet laten lebberen hoor, maar zelf denk ik altijd eerst "Wat lief" om daarna te denken dat het wel echt vies is. Het positieve voert dan de boventoon.
En zoals hierboven gezegd, herders vinden het te leuk om bij je te zijn en lekker bij je te liggen. Waarom zou je dat niet willen?
Ik hoop echt dat je dat ook kan vinden en dat deze voorbeelden maar sporadisch zijn en dat je je niet de hele dag ergert. Succes in ieder geval!!
RoyceMack schreef:Belle2000 schreef:Wat voor hond hebben jullie? Onze honden zijn beide heel lief en rustig. Eentje is iets drukker en moet af en toe eventjes gecorrigeerd worden. Maar het voordurende corrigeren waar jij het over hebt ken ik totaal niet. Bij ons hebben de honden zich aan ons schema aangepast, scheelt wel dat ze bij ons naar buiten kunnen. Als we een keertje wandelen overslaan maakt het dus ook niet uit.
Kan het zijn dat de hond voor jullie te energiek is? Misschien kunnen jullie betere een rustigere (oudere, dan hoef je waarschijnlijk minder te corrigeren) hond nemen.
Het is een grote herder reu, en hij is erg rustig voor zijn leeftijd en heeft zeker niet teveel energie voor ons. We lopen 4 of 5 keer per dag met hem, varierent van 10 minuten tot 2,5 uur. Hij raakt zijn energie snel kwijt want heeft niet echt veel conditie.
Hij is 2, bijna 3 en heeft alleen zijn puppycursus gedaan. Die commando's zijn aardig weggezakt en dat geeft niet.
Het probleem is dat wij met onze omgeving zitten, de buren. De hond kan niet wild door het huis rennen, achter zijn staart aan vangen waardoor hij pannen en weet ik veel wat omstoot, en hij kan niet tot savonds laat op zijn botje kauwen omdat dat geluid door het hele gebouw doordreunt zo ongeveer. Hij is echt heel lief hoor, en we mogen onze handjes dichtknijpen dat hij zich zo keurig gedraagt snachts maar ook bij onbekende geluiden reageert hij niet op. hij blaft alleen als wij het commando geven. dat is echt geweldig. Hij is ook echt wel moe na het wandelen en misschien wandelen we wel teveel, en misschien voelen we ons wel te schuldig naar hem toe dat wij geen grote achtertuin hebben (hij kan overigens wel op ons grote balkon) en leven wij teveel naar hem toe terwijl hij ook naar ons toe kan leven. Zoals jij ook aangeeft. Maar omdat wij niet echt een ritme hebben in het leven, en dit ook heel prettig vinden, is die structuur van de hond nu onze enige must en houvast.
We leven nu een beetje naar de laatste ronde van de dag toe, dan hebben we het weer overleeft. Is dat normaal als je je eerste eigen hond, samen hebt? Ik bedoel, ik ben het vanuit mijn jeugd anders gewend, maar daar zorgden we met het hele gezin voor de hond en liepen we dus om en om met de hond. Nu zijn we met zijn tweetjes. Ik ben zo bang dat de gezondheid van mijn vriend niet ten goede komt.
marleen_usar schreef:Een uitlaat service is een oplossing voor bv mensen die veel werken of ziek zijn, niet als je het uitlaten als een soort van belasting ziet.