Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-05-16 09:46

Geplaatst: 19-05-16 09:46

Leuk topic!

Wij hebben thuis een herplaats-katertje (gister 1 geworden).
Overgenomen van mijn ouders die nog 2 katten een een hond hebben.
Beestje poepte en plaste overal, viel iedereen aan en had voernijd.
Vooral met de katten en de hond bleef hij vechten..
Nu een halfjaar bij ons, hij heeft niet 1x meer geplast/gepoept naast de bak en is echt een schat van een beest met ons zoontje van 16maanden.

Oja, hij is ook van buitenkat naar binnenkat gegaan. Wij wonen op 1hoog en hebben alleen een balkon, hij wil er niet op. Gaat alleen in de deuropening als de deur open staat, meer niet!

**Geplaatst**: 19-05-16 10:01

Geplaatst: 19-05-16 10:01

Ook hier een herplaatser, we hebben haar opgehaald toen ze 2,5 was
en ondertussen is deze dame al weer 10 jaar
Was flink gestrest en mager toen ze kwam (oude eigenaar had een hond
als verjaardagscadeau gehad en daar was ze niet van gediend ), maar nu
meer een gezellige theemuts

Onze Shadow

Afbeelding

**Geplaatst**: 19-05-16 10:12

Geplaatst: 19-05-16 10:12

Jeetje Azara71, zij lijkt als 2 druppels water op de hond van mijn stalgenoot (haar hondje komt ook uit Roemenië, is ook nog geen jaar oud) :wow:

Mag ik vragen hoe groot ze ongeveer is?

Ik weet niet of het onder herplaatsers valt, maar wij hebben een zwerfkat opgevangen. Hij liep bij ons op stal, was mager, keek wazig uit zijn oogjes en zag er niet helemaal gezond uit. Hij is met ons mee naar huis gekomen, omdat hij de paarden steeds aanviel. Bij ons thuis ging het ook niet goed. Hij ging natuurlijk niet direct bij de anderen, maar wij waren wel veel bij hem. Een van de trekjes die hij toen nog had, was dat hij heel vaak zonder rede aanviel, en dan beet hij ook echt hard. We vermoeden daarom ook dat hij is mishandeld, geschopt en geslagen. Hij beet namelijk alleen naar handen en voeten op momenten dat ze iets te snel bewogen of te lang is zijn buurt waren. We vermoeden dat hij 1, misschien 2 jaar is

Inmiddels is hij nu ruim 3 maanden bij ons en is al een heel stuk opgeknapt (en hij is inmiddels gecastreerd). Hij is dikker geworden, begint ook erg veel te spelen, ziet er beter uit, en is ontzettend mensgericht (als je hem roept, komt hij direct bij je op schoot gesprongen)

Bijten doet hij helaas nog wel eens, maar zelden zonder rede. Hij bijt voornamelijk als je hem aan de kant probeert te schuiven met je voet of als je hem in de weg zit als hij ergens niet heen mag, dan word hij toch nog erg onzeker en haalt hij uit. Maar gelukkig is het al sterk verminderd, wat soms 1 a 2 keer per dag was, is nu hoogstens 1 keer per 1 of 2 weken, dus dat is al een hele vordering. We weten niet of we het er ooit helemaal uit krijgen, want we weten natuurlijk niet wat er met hem is gebeurd, maar zoals het nu is, kan het er iig goed mee door

Maar dit is de knappe man, Thorin:

Afbeelding

**Geplaatst**: 19-05-16 10:16

Geplaatst: 19-05-16 10:16

Karla schreef:
Jeetje Azara71, zij lijkt als 2 druppels water op de hond van mijn stalgenoot (haar hondje komt ook uit Roemenië, is ook nog geen jaar oud) Mag ik vragen hoe groot ze ongeveer is?

Oh leuk heb je ook een foto ?

Sacha is niet zo groot, beetje beagle formaat qua hoogte dan

**Geplaatst**: 19-05-16 10:17

Geplaatst: 19-05-16 10:17

Azara71 schreef:
Karla schreef:
Jeetje Azara71, zij lijkt als 2 druppels water op de hond van mijn stalgenoot (haar hondje komt ook uit Roemenië, is ook nog geen jaar oud) Mag ik vragen hoe groot ze ongeveer is?

Oh leuk heb je ook een foto ?

Sacha is niet zo groot, beetje beagle formaat qua hoogte dan

Ik zal wel even een foto via PB sturen, ik weet niet of ik zomaar een foto openbaar mag zetten

**Geplaatst**: 19-05-16 10:23

Geplaatst: 19-05-16 10:23

nou hier al heel wat herplaatsers verder inmiddels,zal de foto's achterwege laten want dat zijn er nl nogal wat..

in 1993 kreeg ik mijn eerste opvanger,rottweiler Kim, een vriendin wist dat ik een rottweiler wilde hebben en Kim zou de dag erna ingeslapen worden wegens agressie naar de baas,savonds om 10 uur de hond opgehaald en wat een lief geweldig hondje was dat :+:

,Kim was toen bijna 2 en had al 5 eigenaren voor mij gehad,ze is bij mij op 12 jarige leeftijd overleden.

daarna kwam cayuse een argentijnse dog reu van 4 jaar,geweldige hond helaas bleek hij al snel heel erg ziek en moest hij na een half jaar ingeslapen worden,cayuse werd maar 4 jaar oud...

toen kwam gringo een argentijnse dog reu van 10 maanden oud waar een goed huis voor gezocht werd en gringo is 10 jaar oud geworden.

in 2002 kwam tino bij ons wonen een broertje van joes die we toen al hadden ,tino was toen 10 maanden oud en was net als joes een kruising argentijnse dog x rottweiler,tino is pas geleden overleden op ruim 14 jarige leeftijd

we verhuisden in 2003 naar belgie en daar zocht ik een hond welke gewend was buiten te leven zodat deze bij de paarden kon blijven,en zo werd alfa ons aangeboden,alfa was een 6 jarige rottweilerreu en bleek helemaal níet alleen te kunnen zijn en dus werd deze binnen een dag gewoon huishond.Alfa overleed in 2010 op 13 jarige leeftijd.

afijn we plaatsen weer een advertentie en zo werd Mickey aangeboden een kruising doberman x rottweiler,helaas bleek zij zeer hond agressief te zijn en hebben we haar herplaatst naar iemand waar ze niet samen meer met een hond hoefde te leven.

daarna werd een een bouvier "gedumpt" Boomer,deze hond was echt helemaal zo niet wat we zochten en op een dag kwamen er mensen voor een paard kijken en die zochten nog een bouvier,en nou ja,hier heeft boomer de rest van zijn leven een fantastisch leven gehad

tussendoor kregen we nog een doberman Chico waar we even op moesten passen en welke niet opgehaald werd,deze hebben we na een half jaar zelf herplaatst deze gaf teveel onrust in de roedel ,en wel bij de meeste bokkers bekende Nickyu en familie.

in 2008 hebben wij heca uit het senioren pension gehaald een 11 jarige rottweiler,ze was zó lief,de tijd die we hadden was veel te kort,ze overleed een half jaartje nadat we haar opgehaald hadden.

in 2009 kwam ook dakkas bij ons wonen een 5 jarige rottweilerreu ,als speelmaatje voor de jonge pippie,dakkas leeft nog steeds en is nu 11,5 jaar oud.

in 2011 vroeg onze kapster of wij hun rottweilerpup wilde hebben,zij hadden er geen tijd voor,via een bizarre weg was deze pup bij haar terecht gekomen,als bijna dood pupje door mensen weggehaald bij de fokker,daar moest hij weg omdat de omgeving bang zou zijn voor hem,toen naar de kapster en toen naar ons,we kregen hem ondervoed,gebroken ribben,blaasontsteking en veel te klein voor zijn leeftijd,maar inmiddels een grote jongen en wel bekend onder de naam Buddy.

dit zijn de honden die hier als herplaatser zijn gekomen en buiten deze heb ik voor 3 volwassen herplaats honden ( rottweilers) een goed huis gevonden bij een kennis van ons.

Laatst bijgewerkt door kimmie261 op 19-05-16 10:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-05-16 10:25

Geplaatst: 19-05-16 10:25

Wat een prachtige dieren komen der voorbij zeg!
Wij hebben euh hadden ook een herplaatsings hondje ze kwam uit spanje was daar hoogzwanger gedumpt op een snelweg en heeft een organisatie haar daar vanaf geplukt.
Toen heeft ze nog een paar maandjes in een tussengezin in nederland gewoont met haar (11) pups en toen kwam ze bij ons met nog voor tijdelijk 1 pup die na een maandje weg ging.
Het was echt een angstige panische hond wat alles en iedereen aan viel (van wandelaars naar skielers fietsers auto's etc) waarvan ik zelf ook nog een liteken in me hand heb van dat ze me aanviel haha. Naar een hele lieve goedaardige hond waar je werkelijk alles mee kon. Ze ging mee op buitenrit met de paarden ze ging mee op vakantie kon allerlei kunstjes.
Toen we een 2e hond namen een puppy (die we wel nog hebben) was ze daar echt de moeder over en beschermde der etc. Echt een wereld van een hond!!
Tot dat ze nu bijna een jaar een bult in der buik kreeg die maar bleef groeien en keihard was dus wij naar de dierenarts bleek het een tumor in der milt te zijn hebben we der laten opereren en kwam er een milt van 3 kilo uit. Nadat ze hersteld was was xe weer de oude voor tot een paar maanden later dat der buik weer dik werd en zij weer achteruit ging en weer medicijnen waardoor ze een beetje stabiliseerde en pijnstillers waardoor ze gewoon nog pijnloos verder kon.
Tot op een dag toen ik op school in groningen zat en ik een appje kreeg van sascha kan niet meer opstaan ik als een malloot van groningen naar noord-holland gegaan.
Toen ik thuis kwam probeerde ze wel nog een keer op te staan maar had ze gewoon geen kracht voor en is ze toen ook die middag ingeslapen.
Sascha heeft een moeilijke start gehad maar heeft haar laatste 8/9 jaar een goed leven gehad.

Afbeelding

**Geplaatst**: 19-05-16 10:31

Re: herplaatsers: succesverhalen

Geplaatst: 19-05-16 10:31

Mooi om die blije koppies te zien.

**Geplaatst**: 19-05-16 10:46

Geplaatst: 19-05-16 10:46

hier 7 honden,waarvan vijf herplaatsers,een aan komen lopen(7 weken oud,nu 7 maanden)En een oude dame van nu 14...was gedumpt als pup,opgevangen door iemand en door mij weer meegenbomen.Samen met haar broer,twee jaar geleden ingeslapen.
Een huis vol tweede en derde hands honden dus

**Geplaatst**: 19-05-16 10:54

Geplaatst: 19-05-16 10:54

3 jaar geleden is mijn moeder gescheiden en miste een groot knuffelgehalte. Haar hele leven was ze al fan van Newfoundlanders en heeft zich toen ook aangemeld bij een herplaatsers groep voor newfoundlanders.

1 jaar later kregen wij bericht dat er in Boxtel 2 newfoundlander teefjes zaten die door omstandigheden van de eigenaar echt weg moesten. Mijn moeder heeft contact gehad via het internet met die mensen, en zijn toen wezen kijken. En in de avond hadden wij 2 grote pluize bollen rond lopen in huis XD.

Kaatje was een zwarte newfoundlander teef van 13 en Benthe een zwart bonte van 11. Door omstandigheden waren ze niet zindelijk, Benthe was dominant, wilde alleen maar voorop lopen joeg kaatje weg bij het eten, klauterde op schoot als je geen aandacht gaf.
Kaatje daar aan tegen was lief, wilde knuffelen maar ook veel rust, dat snapte wij ook want ze was al oud.

2 weken later begon Kaatje in eens te bloeden, wij dachten loops maar na een blik in der dierenarts papier boekje bleek dat ze geen baardmoeder meer had dus niet loopt kon worden. Hond veel pijn, wij naar de dierenarts... helaas in moeten laten slapen wegens een vaginale tumor en een nier ter grote van een voetbal. Maar ze heeft nog 2 heerlijke weken bij ons gehad.

Benthe daar aan tegen hebben we nu na 2 jaar nog steeds en het is een hele andere hond. We hebben der her opgevoed, en ze luisterd uitstekend. Kan los lopen komt terug als je der roept, je kan der voer voor der neus weg pakken. En nog steeds is ze een heerlijke knuffelkont die opschoot kruipt als je der geen aandacht geeft.

Tuurlijk wij wisten dat oude honden risico's met zich mee namen. Maar wij konden het niet over ons hard verkrijgen ze daar te laten zitten.

En het is omdat ik het niet voor mekaar krijg een foto te plaatsen, anders had ik jullie natuurlijk een foto geshowed van onze bolletjes haar

**Geplaatst**: 19-05-16 11:08

Geplaatst: 19-05-16 11:08

RoosTinker schreef:
Wa hebben in 2014 een oudere Amerikaanse bulldog opgevangen.
Enorm lief dier, helaas hebben we haar vorig jaar laten inslapen omdat ze op was.
Alles in goed overleg met haar oude eigenaar en hij kwam ook nog een aantal keer langs om haar te zien.[ [url=m/0V2eCq.jpg]Afbeelding[/url] ]

Ik ben er gewoon een vergeten zie ik

Onze Chinese naakthond powderpuff, opgevangen in 2011 , omdat hij niet goed presteerde in de roedels (en op shows).
Beestje was net 2 jaar oud en had geen idee hoe hij om moest gaan met andere honden of moest spelen.
Inmiddels word hij dit jaar 7 en kan hij nog steeds niet altijd even goed overweg met andere honden, maar hij is wel in zijn gedrag weer hond geworden

**Geplaatst**: 19-05-16 11:11

Geplaatst: 19-05-16 11:11

Phillipe, mooie zwarte langhaar komt uit het asiel en was heel bang.

Afbeelding

Grijze, het dumpertje

Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-05-16 11:18

Re: herplaatsers: succesverhalen

Geplaatst door de TopicStarter : 19-05-16 11:18

hihi dat heb ik toch nooit gesnapt, waarom ze eerst naakthonden fokken en vervolgens toch behaarde naakthonden fokken. De wereld op zijn kop hihi.
In elk geval een knappe hond hoor!

**Geplaatst**: 19-05-16 11:28

Re: herplaatsers: succesverhalen

Geplaatst: 19-05-16 11:28

Ik snap het ook niet haha.
dank je!

**Geplaatst**: 19-05-16 11:52

Geplaatst: 19-05-16 11:52

@ FjordHorse dat is er niet specifiek ingefokt hoor. Zelfs uit een nest met 2 naakte ouders komen zowel naakte als behaarde pups voor.
Al geven behaarde ouders altijd een nest met behaarde pups

**Geplaatst**: 19-05-16 21:26

Geplaatst: 19-05-16 21:26

Wij hebben twee fantastische herplaatsers!

Noa, als pup in een Spaans asiel terecht gekomen. Vervolgens bij een gezin in Nederland waar ze al snel weg moest, toen naar een gastgezin en nu alweer zeven jaar bij ons. Ze is een hele lieve stabiele hond.
Afbeelding

Begin 2015 kwam Digger uit Spanje. Een heerlijk boefje, mijn kleine grote vriend, mijn allesie!
Afbeelding

Sinds een half jaar zijn we gastgezin voor honden uit het asiel waar Digger vandaan komt. Binnenkort komt er weer zo'n nieuwe kanjer. Ik heb hem alvast in mijn onderschrift gezet!

Laatst bijgewerkt door Sammyoo op 19-05-16 21:27, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-05-16 21:27

Geplaatst: 19-05-16 21:27

Wat een leuk topic. Een mooie manier om een positieve draai aan de herplaatsers te geven (voor wie dat nog niet zo ziet).
Stuk voor stuk allemaal warmhartige verhalen te lezen hier. Om helemaal blij van te worden

Ik was een jaar of 15 dat mijn ouders voor het eerst voor een herplaatsers gingen ophalen. Het was een 2 jarig rottweiler teefje. Wat een zielig hoopje hond was zij zeg. Ze was niet enthousiast, reageerde überhaupt niet op het bezoek en haar slaapplaats was een kleedje tussen de muur en een kast in. Toen de baas haar riep, kroop ze met de staart tussen de benen naar haar baas. Haar baas was nogal van het drillende type, terwijl die lieve hond zo'n zacht karakter had. Dat bleek wel toen we haar, tegen andermans adviezen in, toch mee naar huis namen. Wat een lieverd. Een stoere, vriendelijke hond die echt voor je door het vuur ging. En zoals ik hier al eerder gelezen heb, langzaamaan begon ze weer een hond te worden, een hond die je aan durft te kijken, een hond die kan blaffen (ook al schrok ze daar zelf van dat ze dat deed

) en ze leerde ook te spelen.
We konden echt lezen en schrijven met elkaar.
De dag dat ik hoorde dat ik 'het huis had' (op m'n zelf wonen) is zij die avond overleden. We hebben 8 jaar van haar mogen genieten.

Mijn ouders hebben een beagle uit het asiel. Dondersteen, ook echt een gouden hond.
Zelf heb ik een (toen) 5 jarige kater van een oud echtpaar uit het dorp, wier naar het verzorgingshuis moesten.
Ook echt een sul van een beest, de relaxedheid zelve
Marley
Afbeelding

En mijn huidige hondje is ook een herplaatser.
Ook hij is veranderd van een zeer gereserveerd beestje, naar een jolige pluizebol
Hier Ruby mijn keeshondje, en Sammie de beagle van m'n ouders

Afbeelding

Hoe schattig jonge dieren ook zijn, ik blijf gaan voor de herplaatsers hoor

**Geplaatst**: 19-05-16 21:46

Geplaatst: 19-05-16 21:46

Wij hebben er ook twee, honden welteverstaan.

Abbay, een Sheltie die als 16 weken oude pup bij ons kwam. Het leek een leuk hondje op Marktplaats en die mensen leken ook erg veel moeite te hebben gedaan in het vinden van een goed passend gezin. We hebben haar alsnog te duur betaald, maar ik was verliefd op dat koppie op MP. Toen we haar zijn gaan halen kon ik het paspoort niet lezen, toen ging er alarmbelletjes rinkelen. Na thuiskomst wat research gedaan en ze bleek uit Tjechië te komen, eerste hit op Google, broodfok. Daarbij waren wij eigenaar nummer vier, en waar wij haar hebben gehaald hadden haar 10 dagen. Uiteraard heeft ze haar cruciale fase compleet verkeerd ervaren en was ze bang voor alles en iedereen, vooral mannen waren echt een probleem. Training, socialisatie en héél veel geduld verder is het een fantastische hond! Echt een tuttebel met karakter, ze moet nog steeds niks hebben van sommige mensen, maar over het algemeen mogen mensen haar aaien. Inmiddels is mevrouw 2 jaar en 4 Juni hebben wij haar alweer 2 jaar. $*\o/*$

Afbeelding

& Puk, Puk kwam ik tegen via een Facebook voor herplaatsing, eigenlijk helemaal niet opzoek maar ik kwam per toeval met de eigenaresse in gesprek en het bleek een leuke jonge hond van 6 maanden. Dus we gingen kijken, 3,5 uur rijden naar Den Helder, 40 minuten binnen en weer 3,5 uur terug. De keuze was gemaakt, ze kwam naar ons, zaterdags zou ze gebracht worden. Helaas werd de eigenaresse ziek en zijn we haar gaan halen. :Y)

Met haar zou in principe niks mis moeten zijn, maar dat bleek even andere koek. Ze had ontzettende voernijd, kon niks delen, viel uit naar Abbay en bovenal viel ze uit naar vreemde mensen zodra de los was. Ze beet niet, maar wel tanden bloot, kam recht, kwijlend er naartoe en dan de tanden laten klappen. Veel vreemde mensen vonden dat vrij eng, wat gek nou. -O-

Ondertussen hebben we haar drie maanden en heb ik echt intensief met haar getraind, heb veel vreemde mensen aangesproken en gevraagd om hulp en ze valt gelukkig nog maar incidenteel uit naar mensen. Het delen van botten en speelgoed is ook geen probleem meer (lang leven onze andere border!) en voernijd is ook nergens meer te bekennen. We zijn er nog lang niet, maar ook met haar gaat het de goede kant op.

Afbeelding

We hebben haar ondertussen drie maanden

**Geplaatst**: 20-05-16 00:26

Geplaatst: 20-05-16 00:26

De katten uit mijn eerdere post zijn niet mijn eerste herplaatskatten trouwens.
Ik ben in 2010 begonnen met Teig, een kat van 17 die uit m'n ouderlijk huis kwam en waar ik ook vanaf m'n 8e-9e t/m m'n 18e mee ben opgegroeid.
Zij is begin 2012 (3 maanden voor haar 19e verjaardag) overleden, ik heb haar maar 20 maanden gehad maar die 20 maanden waren we net Mag en Neet, als je 1 van ons zag kon je er op rekenen dat de ander in de buurt was, ze sliep altijd bij me, moest altijd contactliggen al was het maar met 1 voorvoetje wat op m'n been of arm rustte.

Overigens voor de meeste mensen een scheetje maar naar dieren een loeder eerste klas, ze draaide compleet door als ze maar dacht een andere kat te zien en honden kregen ook gerust een kledder waarvan hun oren achterstevoren stonden als iets haar niet aanstond.

Daarna kwam er een jonge kater die ik helaas weer moest herplaatsen, hij was ontzettend lief naar mens en de meeste dieren maar niet te handhaven in een woonwijk.
Binnenhouden lukte niet en als je hem naar buiten liet ging hij inbreken en de boel op stelten zetten bij diverse buren.
Die heeft een fijn plekje gekregen op een boerderij waar hij helemaal in zijn element was want 24/7 in en uit kunnen lopen, lekker jagen en rondrennen en veeeel aandacht.

Toen kwam Mowgli, haar verhaal staat in mijn vorige post.

Bij Mowgli wilde ik in 2014 een tweede kat, de kat die ik op het oog had ging niet door en een week later kreeg ik een berichtje van een vriendin dat ze met spoed haar kat moest wegdoen.
Die heb ik opgehaald, was een kitten van 12 weken welke met 5 weken uit het nest was gehaald omdat ze verzopen zou worden.
Hoop mee te stellen gehad en ook een hoop plezier van gehad, maar moest uiteindelijk toch erkennen dat ze niet bij de situatie paste die er toen was (klein appartementje, geen buiten, constant mot met Mowgli).
Haar heb ik begin 2015 bij een kennis van me herplaatst die aan de rand van een bos woont, letterlijk tuin uit, weggetje oversteken en ze staat in het bos.
Zij is ook helemaal in haar element nu ze haar energie weer lekker kwijt kan en toen ik haar later opzocht zag ik gewoon dat ze een veel relaxtere houding heeft nu.

Zomer 2015 kwam Porthos bij me wonen, een Turkse Korthaar (net zoiets als de Europees Korthaar hier in NL maar dan uit Turkije) van 9 jaar.
Hij had al jaren last van uitvloeiing bij z'n neus en zelfs regelmatig pus.
Hem meegenomen naar de dierenarts waar na een paar onderzoeken en antibioticakuren bleek dat hij niet behandeld kon worden.
Hij had verwaarloosde chronische niesziekte en het geïrriteerde weefsel in z'n holtes was kwaadaardig geworden.
December 2015 ging hij ineens heel hard achteruit en heb ik hem dezelfde dag nog laten inslapen, hij was er zo slecht aan toe dat de dierenarts me naderhand vertelde dat als ik die middag niet was gekomen ik 's avonds met spoed had gemoeten.

En eind februari dit jaar kwam Jhula in de opvang, ook zijn verhaal staat in mijn eerdere post.

**Geplaatst**: 20-05-16 14:37

Geplaatst: 20-05-16 14:37

Ik heb Talu ook uit het asiel gehaald. Hij is nu +- 4j.
Destijds werkte ik daar als vrijwilliger en stond vooral op de ziekenboeg bij de katten. Er zaten tig jonge katten met niesziekte, waaronder mijn zwarte mormel. Te klein gebleven door continue ziek zijn en te weinig eten, graatmager en doodsbang voor alles en iedereen. Het enige menselijke contact wat hij kende, was hardhandig worden vastgepakt voor een prik of pil. Logischerwijs verdedigde hij zich met tand en nagel naar ieder die het waagde in de buurt te komen. Uit het oogpunt dat hij een mooi ' project' kon zijn voor adoptie, ben ik begonnen met socialiseren van die kleine smurf.
Hij had altijd honger en deed een moord voor gewone brokjes, dus dat was mijn troef. Dagenlang heb ik brokjes zijn kant opgeschoven, van de ene kant van zijn kooi naar de kant waar hij zat. En heel langzaam aan schoof ik de brokjes minder ver. Op een gegeven moment kon ik de brokjes neerleggen, hand wegtrekken en dan ging hij eten. Vanuit daar heel voorzichtig een kriebel achter z'n oor gegeven. En dat vond hij REUZEspannend, maar stiekem ook wel heel fijn :(:)

Dus vanuit daar weer verder: brokje neerleggen en direct een kriebel op z'n kopje. Zo uitgebreid naar z'n hele lijf kriebelen, terwijl hij at.
Het meest mooie moment was toen ik zijn hokje wilde schoonmaken (ze krijgen dan eten aan de ene kant, terwijl ik de andere kant schoonmaak) en hij kwam me een kopje geven in m'n gezicht nog voor hij ging eten

Toen kon ik niet anders dan hem meenemen naar huis, hihi.

Overigens heb ik hem al een paar keer moeten "redden". Dan had hij zichzelf in een situatie gebracht waar hij weer doodsbang van werd (voor het eerst achter in de tuin lopen in het donker, bij de buurvrouw binnenwandelen ipv bij ons..) Zodra hij me dan ziet, komt hij direct naar me toe en springt dan in m'n armen, al spinnend en mij likjes gevend :(:)

Daarna is het altijd weer goed, hihi.

Hier loopt hij hele dagen te schreeuwen om aandacht, wandelt lekker door de tuin, slaat van zich af richting de honden en komt regelmatig lekker op schoot liggen. Hoewel bezoek nogsteeds spannend is, blijft hij nu wel in de kamer. En ik mag alles bij hem, ook de meer vervelende dingen (pilletje erin, neusje schoonmaken met een spray, teken overal verwijderen, buik voelen). En hij heeft nogsteeds chronische niesziekte, waarbij er constant prut uit z'n neusje loopt. Dit haalde ik meermaals per dag weg, zodat hij fatsoenlijk kan ademen (de prut droogt dan op en verstopt de boel). Ik weet dat hij niet oud zal worden, maar hij verdient het om een liefdevol en vrij leven te hebben na een jaar in een klein kooitje te hebben moeten zitten.

**Geplaatst**: 20-05-16 14:56

Re: herplaatsers: succesverhalen

Geplaatst: 20-05-16 14:56

Ik meld me hier ook.

Wij begonnen 4 en half jaar geleden ongeveer met onze eerste hond. Dit werd er 1 van marktplaats. Een friese stabij reu waar we beide voor vielen. Hij moest weg wegens grommen naar hun pas geboren kind. Wij hadden toch nog geen kinder plannen dus gaan kijken op slag verliefd en mocht gelijk met ons mee. De liefstehind die ik ken.

2 en half jaar geleden hebben we besloten om er nog een hond bij te nemen. We waren ondertussen verliefd geworden op het ras Friese Stabij. Onze 2de hond moest dus ook een stabij zijn.
We zijn gaan zoeken. Hij/zij moest waaks zijn en met onze reu kunnen. Paar honden wezen kijken maar de klik met onze reu was er niet.
Tot we via een stichting een gave teef zagen. Helaas had dexe wel dominatie problemen. Toch maar gaan kijken en er was gelijk een klik.
Paar weken later werdze gebracht. Daarna begonnen de problemen. Het blijkt dat ze helemaal geen dominatie probleem heeft maar hapt en uitvalt uit angst. Na een paar op start problemen met mij (met mn vriend wad er niets aan de hand) heb ik haar hart en zij de mijne veroverd. Het is voor ons nu de grootste knuffelkont die er is. Gelaas voor vreemden blijft ze moeilijk. Ba heel wat curussen/ gedragstherapeuten en onderzoeken verder. Hebben we gezegd. Het is klaar ze is hoeze is en zo blijft ze.
We zijn met haar privé les behendigheid begonnen en ze vind het geweldig!

Hier onder onze twee lieve herplaatsers.
Liggend onze reu Dieks en zittend onze teef Toontje
Afbeelding

**Geplaatst**: 20-05-16 14:57

Geplaatst: 20-05-16 14:57

Deze is in begin december aan komen lopen

Afbeelding

De golden ernaast is ook een herplaatser.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-05-16 15:01

Re: herplaatsers: succesverhalen

Geplaatst door de TopicStarter : 20-05-16 15:01

Oh wat een knap snoetje!

**Geplaatst**: 20-05-16 15:13

Re: herplaatsers: succesverhalen

Geplaatst: 20-05-16 15:13

Wij hebben een hond overgenomen van een oudere mevrouw die was gevallen en daardoor niet meer de hond kon uitlaten. Het is een Teefje, kruising Berner Sennen en Friese Stabij en het is de liefste hond die je maar kan hebben. Ze was 6 toen ze bij ons kwam en wordt dit jaar 11. Mijn tante heeft ook al vele dieren opgevangen, ook allemaal super leuke dieren.

Wij hebben expres niet gekozen voor een puppy omdat mijn ouders allebei werken en ik gewoon naar school moet. Ook hebben wij nooit eerder een hond gehad en daarom vonden we een puppy iets te veel van het goeie. Ik ben echt voorstander van herplaatsen omdat er genoeg leuke en lieve beestjes zijn die opzoek zijn naar een nieuw huisje of een plekje om oud te worden.

**Geplaatst**: 20-05-16 15:15

Geplaatst: 20-05-16 15:15

Zeepsop schreef:
Wij hebben een hond overgenomen van een oudere mevrouw die was gevallen en daardoor niet meer de hond kon uitlaten. Het is een Teefje, kruising Berner Sennen en Friese Stabij en het is de liefste hond die je maar kan hebben. Ze was 6 toen ze bij ons kwam en wordt dit jaar 11. Mijn tante heeft ook al vele dieren opgevangen, ook allemaal super leuke dieren.

Wij hebben expres niet gekozen voor een puppy omdat mijn ouders allebei werken en ik gewoon naar school moet. Ook hebben wij nooit eerder een hond gehad en daarom vonden we een puppy iets te veel van het goeie. Ik ben echt voorstander van herplaatsen omdat er genoeg leuke en lieve beestjes zijn die opzoek zijn naar een nieuw huisje of een plekje om oud te worden.

om die reden heb ik ook nooit een pup gewild.Er zijn er zoveel die een goed thuis zoeken!Maar ja....als het aan komt lopen,wat moet je dan?