Geplaatst 
Ik dacht al rode stoplichtjes te zien, maar heb eerst even andere zorgen nu....Pfoeh.. Wat een nacht/dag.
Gisteravond zat ik met m'n vriend op de bank en vond ik Iepie er raar bijzitten, haar koppie stond anders en ze keek me vragend/hulpeloos aan en kletste anders dan anders. Normaal komt ze niet zozeer op schoot liggen als m'n vriend erbij is, en nu zat ze constant op me geplakt, keek ongelukkig en miauwde wat hulpeloos. Ik dacht al, dit zit niet goed. Mijn meisje voelt zich niet goed, ik zag 't aan d'r. Toen zag ik samentrekkingen van de baarmoeder, het leek net of ze weeën had. Heb het even een tijdje geobserveerd maar ik zag echt dat ze pijn had. Ik wilde haar temperaturen om te kijken of ze koorts had want ik dacht meteen aan baarmoederonsteking. Maar toen ik haar achterste zag kwam er wat pus uit, toen wist ik genoeg. Ik heb meteen om 2 uur 's nachts de dierenarts gebeld om te vragen of ik heen moest. Aangezien ze wel heel levendig en actief was, en het een open baarmoederontsteking was kon ik haar vannacht nuchter houden om 8 uur terecht om te kijken hoe het is.
De rest van de nacht heb ik met m'n vriend bij d'r beneden gezeten en is ze niet van m'n zijde geweken. Ze was niet rustig voor ze bij me op schoot lag. Ik kon geen cm bewegen dan dacht ze al: "Niet weggaan!!" Toen ik even naar de wc ging stond ze vreselijk ongelukkig te schreeuwen voor de deur. En verder heeft ze weer de hele nacht bij me liggen slapen. Ze was gelukkig wel rustig en had niet meer zoveel pijn als ze eerst toonde.
Ze had eerst echt pijn, ik voelde me zo machteloos. Ze keek me aan, miauwde en had samentrekkingen. Zó ongelukkig.. Echt hartverscheurend. Toen ik in de keuken stond lag ze aan m'n voeten met pijnkrampen. Bah..
's Ochtends eindelijk naar de dierenarts, wat een lange nacht. Bij de dierenarts had ze geen koorts en voelde de baarmoeder niet heel erg onrustig dus we waren er gelukkig heel vroeg bij. Ze heeft toen alvast een AB spuitje gekregen en ik mocht haar vanmiddag om 3 uur weer brengen en dan zouden ze alles eruit halen. Dus ze is nu gesteriliseerd, dit wilde ik nooit meer meemaken met m'n meisje. Gewoon rust nu straks als ze hersteld is en klaar. Pff..
En wat zijn birmanen toch vreselijk opdringerige beesten haha. Die voelen meteen aan dat er iets mis is met één van hun 3. Iepie had pijn en ze spurten meteen naar haar toe en gingen d'r wassen etc. Ook zij hebben de hele avond naast ons op de bank gelegen en gaven Iepie af en toe een likje.
Ik mag haar zo over een half uurtje ophalen dus ik hoop dat alles goed is gegaan en dat ze straks lekker mag herstellen en een heerlijke grote castraat mag worden.
Hoe gaat het nu met haar? 
