Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-10-09 15:21

Geplaatst: 27-10-09 15:21

Weetje, ik heb augustus 2008 mijn allesie moeten laten gaan.. de hond die echt altijd bij mij was, mijn beste vriend en toen in maart 2009 Napoleon op mijn pad kwam voelde ik dat het goed was, ik wist ook niet of ik weer zo'n sterke band zou kunnen krijgen met een andere hond dan mijn Fangio maar ik ben er blanco ingegaan en heb mijn hart opengesteld maar eng vond ik het wetende dat er nooit een vervanger kon zijn maar wel een opvolger. De band met Fangio was een band van 12 jaar, dat kan ik nog niet vergelijken met deze korte periode maar ik weet dat ik weer een lot uit de loterij heb al heb ik geen rust meer in huis sinds die schurk er is en moest de opvoeding weer van voor af aan beginnen.. mijn huis ademt weer, de doodse stilte is weg en als ik naar hem kijk dan moet ik glimlachen want ik ben er van overtuigd dat die grote ouwe witte beer een aandeel erin heeft gehad! In mijn geval zeg ik dan ook; Ja het is zeker mogelijk weer een hele sterke band te krijgen

**Geplaatst**: 27-10-09 15:23

Re: Mijn compagnon, mijn grote liefde

Geplaatst: 27-10-09 15:23

Dank je wel, ik ben heel blij met wat je zegt, en het sterkt me ook

**Geplaatst**: 27-10-09 16:18

Geplaatst: 27-10-09 16:18

Hé Yamcha, wat een leuke up-date. Het komt echt wel goed met jullie. Dimo vertrouwt jou al volledig en dat is niet voor niets.
En wat betreft Beau, ja natuurlijk mis je hem. Dat is helemaal niet raar of vreemd of iets om je schuldig over te voelen. Iedereen die ooit een hele goede vriend (mens of dier) is verloren kent dat gevoel, maar dat betekent niet dat je nooit meer van een ander kan houden. Voor echte liefde is altijd plaats in je hart.
En Beautje....die kijkt vast enthousiast mee hoe jij en Dimo het samen steeds beter kunnen vinden en fluistert Dimo af en toe vast wat aanwijzingen in.

Blijf lekker plezier maken met Dimo en voel je er niet schuldig over. Beau gunt jou vast en zeker het plezier dat je aan Dimo beleeft.

A Letter from Your Dog in Heaven

To have loved and then said farewell is better than to have never loved at all.
For all of the times that you have stooped and touched my head,
fed me my favourite treat and returned the love that I so unconditionally gave to you
for the care that you gave to me so unselfishly, for all of these things
I am grateful and thankful.
I ask that you not grieve for the loss but rejoice in the fact that we lived, loved and
touched each other's lives.
My life was fuller because you were there, not as a master/owner, but as my friend.
Today I am as I was in my youth.
The grass is always green, butterflies flit among the flowers and the sun shines gently down
upon all of God's creatures.
I can run, jump, play and do all of the things that I did in my youth.
There is no sickness, no aching joints, no regrets and no aging.
We await the arrival of our lifelong companions and know that togetherness is forever.
Companions such as you are so rare and unique.
Don't hold the love that you have within yourself; give it to another like me and then I will live forever.
For love never really dies, and you are loved and missed as surely as we are.

**Geplaatst**: 27-10-09 18:31

Re: Mijn compagnon, mijn grote liefde

Geplaatst: 27-10-09 18:31

Dank je wel, wat een prachtig stuk.........

Als Beau zo over mij denkt, heb ik mijn taak goed gedaan. En als Dimo (hopelijk over nog heel veel jaar) ook zo over me denkt........ dat zou heel mooi zijn

Kleine Dimo is hard bezig mijn hart te veroveren, en gek genoeg, blijkt er idd genoeg plek te zijn.......... :+:

**Geplaatst**: 27-10-09 20:18

Re: Mijn compagnon, mijn grote liefde

Geplaatst: 27-10-09 20:18

ik wist het wel...

**Geplaatst**: 28-10-09 09:44

Geplaatst: 28-10-09 09:44

Yamcha schreef:
Kleine Dimo is hard bezig mijn hart te veroveren, en gek genoeg, blijkt er idd genoeg plek te zijn..........

Dat is niet gek hoor, ons hart is groot genoeg en hij neemt niet de plaats in van, hij neemt die plaats naast

Je moet de deur echter zelf open zetten maar dat heb je wel gedaan zo te lezen

**Geplaatst**: 28-10-09 20:57

Re: Mijn compagnon, mijn grote liefde

Geplaatst: 28-10-09 20:57

Blijkbaar, vrij onbewust.

Toch heeft dit topic mij ook geholpen, het helpt soms om de dingen te delen met anderen, om mensen te vragen mee te denken, of gewoon even hun verhaal te horen. Het is fijn om te weten dat ik niet de enige ben.......