Dit ben ik toch niet met je eens, Nikki.
Ik zie duidelijk de onzekerheid, die zich echter uit in agressie, de hond is van een angstbijter een agressiebijter geworden.
Het punt is, dat dit soort mensen het laatste redmiddel is voor honden met dat soort problemen. Ik persoonlijk kies niet voor de halsband achter de oren, teletac, prikband en weet ik wat allemaal.
Maar als een hond bij mij uitvalt aan de lijn, krijgt hij een ferme ruk terug. Uitvallen aan de lijn loont doordat mensen en dieren (onbewust) een stap achteruit doen...... je zult dus wel wat moeten doen, om te voorkomen dat het gedrag beloond wordt.
Vervolgens draai ik me om, en loop de andere kant op, de hond heeft geen enkele baat bij uitvallen dan.
Ik zou deze hond ook rustig vasthouden tot hij gekalmeerd is, niet persé op de rug leggen.
De theorie van Cesar werkt absoluut.
De methodes vind ik niet altijd verdedigbaar. Ik geloof erg in lichaamstaal, een sterke, zelfverzekerde houding imponeert meestal voldoende.
Maar: een hond die springt en blijft springen, krijgt van mij wél een draai om de oren, als negeren niet effectief is. Ik wil het gewoon niet hebben, het is onbeleefd gedrag. Kan het 100 keer enthousiasme zijn, een volwassen hond tolereert het springen alleen maar van een pup, niet van een volwassen hond. Ik ben bij pups heel wat toleranter en zachter, maar vanaf een maand of 6 word ook ik strenger. Dat is een leeftijd overigens dat de ergste puppengekte eraf is, meestal houden ze dan zelf ook op met opspringen tegen dominante, volwassen honden, het is voor de hond dus niets vreemds.
Overigens legt een volwassen hond een andere hond ook op de rug, om ze te onderwerpen, dat is lang niet altijd spel.......
Een volwassen hond gebruikt echter geen trucs, geen teletacs, prikbanden, halsbanden achter de oren....... ik gebruik die dus ook niet.
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 13-07-09 19:17, in het totaal 1 keer bewerkt