

Honden lopen bij ons bijna altijd buiten (simpelweg omdat ze dat ook zelf verkiezen). Ze hebben van jongsaf geleerd dat ze niet voorbij een denkbeeldige lijn mogen komen aan onze oprit.. Poort gaat bij ons dus zelden tot nooit toe, vooral ook omdat we nogal vaak met de auto's binnen en buiten rijden. Honden komen niet voorbij hun denkbeeldige lijn, zelfs geen meter. Binnen is dat net hetzelfde. Ze hebben geleerd dat ze in de keuken mogen, maar niet voorbij de doorgang naar de woonkamer of voorbij de doorgang naar de kamers. Ze mogen dus absoluut geen meter voorbij die doorgangen komen...
Blaffen totaal afleren hebben we nooit gedaan, gewoon omdat blaffen de enige manier is van een hond om iets duidelijk te maken. Als ze dus binnen zitten en ze moeten bv plassen, dan mogen ze blaffen..
Over het 'al dan niet trekken aan de lijn' spreek ik me niet zo uit. Honden moeten gewoon luisteren als ik ze iets vraag. Dus als ik 'kort' zeg, dan wil ik ook dat ze vlak naast mij blijven lopen. Als ik 'vrij' zeg mogen ze vooruit lopen, maar ik wil de lijn dan wel nog met één pinkje kunnen vasthouden. Als ik 'vooruit' zeg, dan moeten ze liefst van al trekken

Algemeen is het gewoon zo dat ze moeten luisteren op de moment dat wij dat vragen. Als we wat wild aan het spelen en ravotten zijn mogen ze van mij (lichtjes) bijten en blaffen, maar als ik 'gedaan' zeg dan wil ik ook dat het per second gedaan is met spelen. Ze mogen in de garage liggen waar ze willen, maar als ik 'plaats' zeg, dan wil ik ook per second dat ze naar hun mand gaan. In de keuken mogen ze dan weer enkel op hun 'plaatsje' liggen.. Als ze los lopen, dan mogen ze van mij part overal heen vliegen, maar als ik zeg 'hier', dan wil ik dat ze meteen luisteren. Als ik zeg 'af', dan wil ik dat ze zich ook neerleggen op de plaats waar ze op die moment staan.
Luisteren is luisteren, en dat moet gebeuren in elke mogelijk situatie

Ergens moet ik het verhaal wel nuanceren


