Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
XoNo schreef:C_arola schreef:Maar jou hond is ook bang voor andere honden, dat heeft imo toch meer te maken met karakter dan met ras.
Klopt, mijn hond rent er voor weg, maar stel dat mijn hond dit niet deed, dan geeft dat nog geen garantie voor een goede afloop, als andere mensen hun hond erop afsturen. Die man stuurde zijn hond op die van ons af, omdat hij een dominante hond had en het idee had dat onze hond zijn hond wel even op zijn plek zou zetten.
Maargoed, het ras kan dus ook reacties uitlokken van mensen die je op straat tegen komt, in dat opzicht heeft het ras er wel mee te maken. Daarnaast blijft natuurlijk ook het feit dat doggen niet de meest elegante honden in omgang zijn (maw, lomp) en dat dit best gevaarlijk kan zijn bij kinderen ivm omverlopen.
C_arola schreef:Ik vind het een idioot van een man dat die zijn hond op die van jou afstuurt zodat jouw hond hem maar terecht moet wijzen.
Dat ligt dan aan de opvoeding van die baas en niet aan de karakter van jouw hond.
Als hij zijn hond niet aankan omdat die te dominant is dan moet hij hem in eerste plaats niet eens loslaten, hoezo gevaarlijk!
Ik ben het eens dat een ras reacties los kan maken bij mensen op straat maar alleen daarmee heeft een ras imo te maken.
En ik vind mensen die meteen (voor)oordelen heeft over een ras ook kort door de bocht.
Als een kind goed is opgevoed met een bepaalde type hond en niet ras want een jack russel kan net zo lomp zijn net als een retriever bv, dan hoort een kind deels rekening te houden met de hond dus ook omverlopen. Nu heb ik het wel over kinderen die dat allemaal meekrijgen qua ontwikkeling en leeftijd.
Ik heb van kleins af aan ook geleerd hoe ik om moest gaan met onze honden, katten en andere dieren.
Dat heeft heel erg te maken met de opvoeding die ouders geven aan kind en dier en niet zozeer met de ras.
XoNo schreef:Dus ik ben meteen kort door de bocht, omdat alle doggen die ik ken lomp zijn? Ik ben niet iemand die meteen een oordeel heeft over een ras, dat is gebaseerd op alle honden die ik ken.
Als we zo gaan beginnen, ben er ik meteen klaar mee
Jack russels kunnen best net zo lomp zijn, maar die zie ik niet meteen een kind omver lopen, daar hebben ze gewoonweg het gewicht niet voor.
Ik denk dat het niet aan de leeftijd ligt, maar dat het met het kind zelf te maken heeft, hoe deze met dieren omgaat, hoe ouders met het kind omgaan en hoe ze allemaal met elkaar omgaan en ja, ik vind een ras zeker belangrijk of een kind hiermee om kan gaan of niet. Of een chihuahua in de riem hangt of een labrador, dat is nogal een verschilEn daarom is het eerder vertrouwd om een kind met een klein hondje de straat op te sturen, dan een grote hond die zij niet de baas kunnen. Wil niet zeggen dat kleinere honden qua karakter makkelijker zijn, maar in noodsituaties zijn zij makkelijker te hanteren dan een grote hond die soms zwaarder is dan het kind aan de andere kant van de riem.
BraveSpots schreef:Ben ik weer met mijn 'geklaag'. Zoals ik al eerder uitlegde vind ik dat jonge kinderen niet genoeg inzicht hebben om alleen op stap te gaan met de hond (en dan vooral als er iets gebeurt).
En ik vind de ouders van zulke kinderen ook zeer onverantwoord. Er zullen wel weer duizend beledigde mensen over me vallen maargoed, dat vind ik nu eenmaal. Als jullie je kind (en vooral hond, want die is meestal de dupe) aan die risico's willen blootstellen, geen probleem voor mij (hoewel ik het diep in mijn hart wel erg vind).
Yamcha schreef:Ook ik sluit me aan bij BraveSpots.
Ik vind kinderen niet stabiel genoeg om verantwoordelijkheid voor een hond te hebben. Kinderen vinden toch vaak dingen goed/niet goed afhankelijk van hoe hun stemming is, dat is per definitie niet consequent.
En een hond heeft allereerst duidelijkheid en consequentie nodig.
Dan is er het punt dat veel honden kinderen pas als pup-af beschouwen wanneer de kinderen een jaar of 16-17 zijn. En een volwassen hond laat zich niet de wet voorschrijven door een pup.....
Een kind de baas laten zijn over een hond is in die zin heel onnatuurlijk. En een basis voor problemen.....
Terug naar het inconsequente. Ik heb meegemaakt, dat een stel kinderen regelmatig een hond uitliet. Jonge hond van een jaar of 2, geen puber meer, mooie volwassen hond. Dat ging een hele tijd goed (afgezien dan van het feit dat het voor de hond niet duidelijk was wat er nu de bedoeling was, en de hond niet erg goed luisterde) tot ze een keer met een bal aan het spelen waren, en de hond niet in de bal, maar in de hand van het kind beet..... uit pure speelsheid. Bovendien was de hond nooit duidelijk gemaakt hoe je respectvol speelt....
Leiden was in last! De hond was vals, want iedere hond die een kind bijt, is tenslotte vals (volgens de meeste mensen iig) ongeacht de oorzaak..... de hond is afgemaakt.
Ik ben er verschrikkelijk boos om geweest, maar dat is wel een van de redenen dat geen haar op mijn hoofd er ooit aan denkt een kind een hond te laten uitlaten....
Nikki__ schreef:Het topic is voor iedereen, dus ook voor jou!
Ben jij niet van mening dat je de zaak per kind appart moet bekijken?
Yamcha schreef:Nee hoor, dat had gewoon te maken met de leeftijd van de kinderen, die waren verder netjes opgevoedErg leuke kinderen in de omgang.
De hond was gewoon speels, maar (bij de ouders) heel braaf en netjes opgevoed
De kinderen waren stomweg te jong, en de ouders erg dom. De ouders waren zo dom om de kinderen te overschatten in hun vaardigheden, zo simpel ligt het.
Sorry dat ik je moet teleurstellen, maar het had werkelijk niets te maken met opvoeding..... echt niet.
lautje76 schreef:Alleen was het wat zielig voor de honden want mijn vriendinnetje en ik gingen paardje spelen met ze. Dan bouwden we een stalletje voor de honden en een weitje (waar ze natuurlijk gelijk uitsprongen ) en gingen we hindernisjes maken voor ze.
Dáár zou ik me als ouder eerder zorgen over maken, wat die kinderen allemaal uitspoken met die brave hond