rocymax schreef:Ik heb ook eerlijk aan mijn man, vriendin , en een paar mensen die me goed kennen met Roc gevraagd of zij vinden dat ik mijn grenzen om Roc in te slapen aan het verleggen ben, maar allen denken dat Roc geen pijn heeft.
Goed dat je je realiseert dat dit ook een mogelijkheid had kunnen zijn. Bij onze hond ging het allemaal wat sneller maar we hebben ons thuis hardop dezelfde vraag gesteld. Ik kan het natuurlijk moeilijk beoordelen, maar als ik zo afga op je verhalen dan denk ik ook dat er geen sprake is van het verleggen van grenzen. Astrid, jij kent Roc als geen ander - ik ben er dan ook van overtuigd dat je het wel aan hem zal zien en merken als het écht niet meer gaat en niet eerlijk meer voor 'm is. Maar als ik lees en op de foto's zie hoe hij nog geniet van de dingen die jullie doen, heeft hij het nog niet opgegeven. Het kost hem allemaal veel meer moeite en energie, maar de wil is er in ieder geval. Hij gaat met je mee het water in, zwemt achter je aan (zo lief om dat te zien elke keer! Die van ons wilde alleen maar achter tennisballen of eenden aan
), speelt met Laia.. Hij had ook gewoon in het gras kunnen gaan liggen en kunnen aangeven dat het van hem allemaal niet meer hoeft. Voor zowel jullie als voor Roc is het fijner om hem op een relatief goed moment van Roc te laten gaan.. Maar zolang 'ie nog zo geniet van jullie uitjes en hij geeft niet aan dat hij pijn heeft, zie ik het niet als uitstellen maar juist als iets waar je hem nog een plezier mee kan doen 
Hihi, ik moet ook elke keer even hardop grinniken als je weer schrijft dat 'ie loopt te knorren of te snurken, haha
. Succes morgen bij de DA!