Bokt.nl

ThePast03 schreef:

Adil18 schreef:

Hierin kan ik me inderdaad wel vinden ja. Interessant om het eens vanuit het perspectief van de kleinhondbezitter (heb ik daar nu net een nieuw woord uitgevonden?) te zien. Wij hebben dan wel een Teckel, maar omdat we naar cursussen gaan die gericht zijn op het werk wat ze moet doen (zweetwerk) zijn het vooral heel veel andere Teckels die we tegenkomen. ik ken het probleem dus niet.

En als ik zie wat onze Teckel soms met onze langhaar doet...Dan zou ik wel willen dat onze grote eens van zich af beet...

Ik heb het ook pas geleerd toen ik Chihuahua's kreeg hoor, ben opgevoedt met Duitse Herders dus dan zie je dat soort problemen ook niet zo scherp.
Mijn ogen zijn pas goed opengegaan toen een van mijn Chihuahua's vanuit het niets gegrepen werd door een angstbijter (die later nog een Westie vanonder een tafel uitsleurde waar die lag te slapen (de westie dan) en beet en later een Cairn aan de achterkant ernstig verwonde tijdens het volgen.
Reactie van de eigenaar: Komt dat die honden een te dominate uitstraling hebben....

Reactie van iemand toen mijn Chihuahua werd gegrepen (had zijn rug openliggen maar heeft het gelukkig overleefd): Het is maar een kleine hond maar misschien toch wel erg.
Mensen denken echt dat zo'n kleine hond minder hond is dan een grote, bijna lachwekkend.

Verder in de loop der jaren heel veel trieste verhalen meegekregen. Oudere mensen die gewoon rustig met hun Chihuahua tussen hun in lopen te wandelen. In een flits iets horen en het volgende moment ligt de hond doodgebeten naast hun. Hond kwam van grote afstand van achteren.
Om maar een voorbeeld te geven. En die krijgen dan altijd de reactie dat kleine honden dat zelf uitlokken ook al heeft die kleine die andere hond zelfs niet gezien.
Het zijn ook alleen angstbijters die zich bedreigd voelen door een hond van nog geen 2 kilo natuurlijk.

HBVisser schreef:

Poeh, zit ik een paar uurtjes gezellig met vriend en honden op de bank is het hier al weer hard gegaan.
Ik heb me redelijk verdiept in de verschillende dominantietheorieen. Nu kan ik hier wel weer een link neerzetten maar
kennelijk worden die toch niet gelezen want de reacties blijven hetzelfde wat dominantie betreft.

Nou ja, dan blijf ik wel herhalen.

Echt dominante honden vind je maar zelden in combinatie met mensen, daarbij is een dominante hond vrijwel nooit een vervelende hond:

A omdat wij geen honden zijn, hoewel wij wel tot de roedel behoren missen wij het
vermogen om de uiterst precieze hondentaal na te bootsen. Wij kunnen met ons lichaam geen hondenlichaamstaal nabootsen.
Ja gedeeltelijk, stressverminderende signalen zoals gapen of om de mond likken maar daar houdt het wel mee op.

B een dominante hond hoeft zijn positie niet te verdedigen, hij krijgt hem in de schoot geworden en gedraagt zich daarnaar.
Hij zal de roedel leiden naar zijn/haar goeddunken, duidelijk en in keurig nette hondentaal. Dat wij ons dan als volslagen idioten gedragen in zijn/haar
ogen, begrijpt de hond in kwestie niet en daarvan komt het grommen en bijterij. Eerst geven hem/haar de signalen van red het maar zelf en daarna
zijn we ineens weer de baas waarnaar hij moet luisteren.

C vele gevallen van zogenaamde dominantie gaat om angstagressie en/of bezitsagressie.
Hond heeft een speeltje/botje, baasje wil het afpakken (volstrekt idioot in hondentaal zelfs voor een omegahond) en hond pikt het niet
en gromt of bijt. Dit is bezitsaggressie, en heel normaal ook in de hond zijn/haar ogen. Niet gewenst, dat mag duidelijk zijn maar eruit te trainen.
Ruilen en belonen zijn de codewoorden. Heel moeilijk, mijn Sorry had het ook (straathond in Singapore, heeft altijd voor haar kostje moeten knokken)
Hier gaat het inmiddels al stukken beter.

Alles maar dan ook alles is trainbaar. Het kost tijd, moeite en soms bloed, zweet en tranen.
90% van alle probleemgevallen zijn op te lossen, als men maar eens door die dominantietheorie heen keek.
Een hond die gromt of snauwt met zijn staart tussen zijn poten of zijn oren plat is bang. Een hond die gromt of snauwt als je hem bv van de bank of stoel
afduwt verdedigt zijn bezit.
Niets met dominantie van doen.
Dan kan je 2 dingen doen, of hij/zij mag nooit op de bank,bed,stoel dan wordt het ook nooit zijn bezit. Dat kan en mag een keuze zijn van iemand.
Of je koppelt een commando aan de bank/bed/stoel en een beloning. Dan is het een dubbel leuke opdracht. En is iedereen net zo blij.

Honden zijn oppurtinisten!!! En hele grote ook. Zij willen een zo comfortabel mogelijk leven binnen de grenzen die daar aan gesteld worden.
Oppurtinisme is heel iets anders dan dominantie.

Dus zowel de zelfverzekerde als de onzekere hond zijn oppurtinistisch ingesteld. De een zal iets volharderder zijn dan de ander,
maar beiden trainbaar. Dan kan de zelfverzekerde hond alsnog prima op de bank of bed.
Onze Sorry is juist een heel onzekere en bange hond, zij heeft het wel eens gewaagd om haar bezit te verdedigen.
Lola daarintegen, voor de dooie duvel niet bang, staat altijd haar vrouwtje, heeft nog nooit een snauw of een grauw gegeven.
Zij gaat voor niets en niemand aan de kant, ook niet voor andere honden in het spel maar ze heeft nog nooit geknokt.

Kijk eens goed naar de lichaamstaal van je hond. Hoe houdt hij/zij zijn staart, oren, kop. Welke signalen geeft hij?
Likt hij om zijn bek, gaapt hij veel? Dit zijn stressverminderende signalen. Een teken dat hij/zij niet fijn voelt in een bepaalde situatie.
Hierna kan er als de stress niet verminderd een snauw of een grauw gegeven worden. Niet omdat de hond dominant is, maar omdat de hond geen andere uitweg ziet.

Ik kan het mensen met honden alleen maar aanraden om je eens in de verschillende theorieen te verdiepen. In alles is er groei, ook in het
omgaan met honden. Net zoals men ook niet meer met paarden omgaat zoals we dat 50 jaar geleden deden.
Ik plaats dit lange stuk niet om mensen te veroordelen alleen om een andere kijk te verschaffen, en wie er wat aan heeft doet er maar wat mee.

ThePast03 schreef:

inds de invoering van de SGR (standaard Golden Retriever methode waarbij alle honden ineens dezelfde tijd blijken nodig te hebben om wat te leren, na 10 lessen examen bijvoorbeeld) en het feit dat mensen die net hun eerste hond hebben voor een groep worden gezet is het mij niet veilig genoeg meer.

Dhani schreef:

truste Adil18

Ik ga ook zo!

En ik heb ook zeker meer dingen geleerd in dit topic! bedankt daarvoor!

Adil18 schreef:

Damariis schreef:

ik denk dat ze hiermee bedoelt je kan je hond als (huis)dier beschouwen .. maar ook als een gelijke .. en ik hoor idd ook bij de laatste groep ..

hetzelfde als dat je mensen met paarden hebt .. en paarden mensen

Dus je bent pas een hondenmens als je je hond als gelijke behandelt...Das een vreemde definitie...Je bent namelijk in mijn ogen namelijk pas een hondenmens wanneer je een hond een hondwaardig bestaan biedt, en dat doe je in mijn ogen niet door een hond als gelijkwaardig (gelijkwaardig, dus gelijk an de mens, dus als mens) te behandelen. Door een hond als MENS te behandelen zul je hem geen hondwaardig bestaan kunnen bieden. Dito bij paarden.

Paarden en honden hebben niet dat nodig wat mensen nodig hebben. Zij hebben andere dingen nodig...

Damariis...Heb jij meerdere honden? Geef jij je honden zo veel beweging als wij doen? (jacht, buitenritten, wandelen, fietsen...)? Mag jouw hond hond zijn of moet het instincten onderdrukken...? Ach...wat maakt je een hondenmens...Niet definieerbaar...

HBVisser schreef:

Poeh, zit ik een paar uurtjes gezellig met vriend en honden op de bank is het hier al weer hard gegaan.
Ik heb me redelijk verdiept in de verschillende dominantietheorieen. Nu kan ik hier wel weer een link neerzetten maar
kennelijk worden die toch niet gelezen want de reacties blijven hetzelfde wat dominantie betreft.

Nou ja, dan blijf ik wel herhalen.

Echt dominante honden vind je maar zelden in combinatie met mensen, daarbij is een dominante hond vrijwel nooit een vervelende hond:

A omdat wij geen honden zijn, hoewel wij wel tot de roedel behoren missen wij het
vermogen om de uiterst precieze hondentaal na te bootsen. Wij kunnen met ons lichaam geen hondenlichaamstaal nabootsen.
Ja gedeeltelijk, stressverminderende signalen zoals gapen of om de mond likken maar daar houdt het wel mee op.

B een dominante hond hoeft zijn positie niet te verdedigen, hij krijgt hem in de schoot geworden en gedraagt zich daarnaar.
Hij zal de roedel leiden naar zijn/haar goeddunken, duidelijk en in keurig nette hondentaal. Dat wij ons dan als volslagen idioten gedragen in zijn/haar
ogen, begrijpt de hond in kwestie niet en daarvan komt het grommen en bijterij. Eerst geven hem/haar de signalen van red het maar zelf en daarna
zijn we ineens weer de baas waarnaar hij moet luisteren.

C vele gevallen van zogenaamde dominantie gaat om angstagressie en/of bezitsagressie.
Hond heeft een speeltje/botje, baasje wil het afpakken (volstrekt idioot in hondentaal zelfs voor een omegahond) en hond pikt het niet
en gromt of bijt. Dit is bezitsaggressie, en heel normaal ook in de hond zijn/haar ogen. Niet gewenst, dat mag duidelijk zijn maar eruit te trainen.
Ruilen en belonen zijn de codewoorden. Heel moeilijk, mijn Sorry had het ook (straathond in Singapore, heeft altijd voor haar kostje moeten knokken)
Hier gaat het inmiddels al stukken beter.

Alles maar dan ook alles is trainbaar. Het kost tijd, moeite en soms bloed, zweet en tranen.
90% van alle probleemgevallen zijn op te lossen, als men maar eens door die dominantietheorie heen keek.
Een hond die gromt of snauwt met zijn staart tussen zijn poten of zijn oren plat is bang. Een hond die gromt of snauwt als je hem bv van de bank of stoel
afduwt verdedigt zijn bezit.
Niets met dominantie van doen.
Dan kan je 2 dingen doen, of hij/zij mag nooit op de bank,bed,stoel dan wordt het ook nooit zijn bezit. Dat kan en mag een keuze zijn van iemand.
Of je koppelt een commando aan de bank/bed/stoel en een beloning. Dan is het een dubbel leuke opdracht. En is iedereen net zo blij.

Honden zijn oppurtinisten!!! En hele grote ook. Zij willen een zo comfortabel mogelijk leven binnen de grenzen die daar aan gesteld worden.
Oppurtinisme is heel iets anders dan dominantie.

Dus zowel de zelfverzekerde als de onzekere hond zijn oppurtinistisch ingesteld. De een zal iets volharderder zijn dan de ander,
maar beiden trainbaar. Dan kan de zelfverzekerde hond alsnog prima op de bank of bed.
Onze Sorry is juist een heel onzekere en bange hond, zij heeft het wel eens gewaagd om haar bezit te verdedigen.
Lola daarintegen, voor de dooie duvel niet bang, staat altijd haar vrouwtje, heeft nog nooit een snauw of een grauw gegeven.
Zij gaat voor niets en niemand aan de kant, ook niet voor andere honden in het spel maar ze heeft nog nooit geknokt.

Kijk eens goed naar de lichaamstaal van je hond. Hoe houdt hij/zij zijn staart, oren, kop. Welke signalen geeft hij?
Likt hij om zijn bek, gaapt hij veel? Dit zijn stressverminderende signalen. Een teken dat hij/zij niet fijn voelt in een bepaalde situatie.
Hierna kan er als de stress niet verminderd een snauw of een grauw gegeven worden. Niet omdat de hond dominant is, maar omdat de hond geen andere uitweg ziet.

Ik kan het mensen met honden alleen maar aanraden om je eens in de verschillende theorieen te verdiepen. In alles is er groei, ook in het
omgaan met honden. Net zoals men ook niet meer met paarden omgaat zoals we dat 50 jaar geleden deden.
Ik plaats dit lange stuk niet om mensen te veroordelen alleen om een andere kijk te verschaffen, en wie er wat aan heeft doet er maar wat mee.

AliceTwingo schreef:

ik loop een beetje achter maar ik wil toch even vragen wat er voor risico aan zit dat mijn hond niet perfect is afgericht?
mijn hond is klein, zijn tanden zijn verrot, hij is kei langzaam, lui en voor 100% te vertrouwen..
- hij springt op de bank als wij er niet zijn
- hij blaft als er bezoek komt
- hij kent bijna gen commando's
- hij moet het soms meerdere keren horen als hij iets moet loslaten..

en ja, hij heeft nog wel jachtinstinct maar ik heb al meerdere keren gezien dat als hij iets heeft (knuffel, dieren houdt hij niet bij) dat hij vanaf dat moment niet meer weet wat hij moet doen en hem maar gewoon los laat..
bovendien vind ik dat je je hond toch wel dusdanig moet kunnen vertrouwen dat je weet dat hij geen mens zou bijten of verwonden..
ik snap wel dat er risico's aan kunnen zitten, de vriend van mijn zus heeft een grote forse zwarte labrador... Hij is lomp, speels, druk enz..
en als hij was afgericht op de manier van mijn hond was hun huis allang gesloopt en was hij echt niet uit te laten. Maar mijn hond is super relaxt en een echte mensen vriend, waarom is het dan erg dat hij soms dingen doet die wij liever niet hebben ?
ik zie gewoon niet hoe dat gevaarlijk kan zijn of zelfs geestelijke kwelling..