Mijn eerste paard stond op een boerderij en daar hadden ze een rottweiler.....Ze zag er heel eng uit, maar ze was zo ontzettend lief....Ik was echt dol op haar, ook mijn familie vond haar het einde...al was mn zus bij de eerste ontmoeting wel erg bang. De hond kwam toen op haar afhollen en mn zus raakte bijna in paniek, omdat ze dacht dat ze ging aanvallen, tot de hond lekker op dr voeten ging liggen om geaaid te worden...
Stoeien ging ook prima, ze bleef altijd zachtjes doen.
Waaks was ze wel, toen ik eens in het donker met mn paard terugkwam op het erf na een buitenrit, hoorde ik haar grommen vanuit de melkstal, ik riep haar toen en daarna kwam ze kwispelend aanlopen. Blijkbaar zag ze niet dat ik het was. Bij de boer heeft ze zo eens in de arm gehangen, omdat hij 's nachts onaangekondigd de stal inliep. Of dit iets is van rottweilers of alleen van deze hond?? Geen idee....ik vond het een wereldbeest!