Jessy schreef:Leuk stukje van nu.nl. Dat bepaalde mensen zich meer aangetrokken voelen tot krachtige hondenrassen dan tot poedels lijkt me ook een open deur intrappen. Om daarmee alle eigenaren van "gemene" (jezus, hoe bedoel je telegraafjournalistiek) honden over een kam te scheren is nogal (ehm.) dom.
Dit wordt er gezegd en geschreven door politici in b.v. Rotterdam:
Citaat:Agressieve honden vaker statussymbool
door John Hoogerwaard in de Trouw van woensdag 28 juli 2004
Rotterdam – Ze doemen steeds vaker op in het Rotterdamse straatbeeld: agressief ogende honden met een even agressief ogend baasje. PvdA-raadslid Matthijs van Muijen viel het ook op: hij vroeg het college van b. en w. in Rotterdam maatregelen te nemen.
Van Muijen gaat af op klachten uit ‘de wijken’ en eigen waarnemingen. “Laatst had ik het in de metro. Daar liep zo’n hond. Dat gaf een heel onplezierig gevoel.” Hij doelt op rassen als de verboden pitbull-terriër en verwanten, maar ook legale soorten als de Dogo Argentino, de Fila Brasileiro of de Mastino Napoletano. Steeds vaker paraderen jongeren, vaak van Surinaamse of Antilliaanse afkomst, door de stad met zo’n hond aan hun zijde, ziet van Muijen. Vaker niet dan wel aangelijnd en al helemaal niet voorzien van een – overigens niet verplichte – muilkorf. De honden zijn een statussymbool en moeten vooral bijdragen aan het machismo van het baasje. De PvdA wil van het college weten hoe bedreigend deze ontwikkeling is, die ook door de Dierenbescherming en de rasfokkers wordt onderkend.
En ik moet eerlijk zeggen dat ook in mijn omgeving alleen die honden voorkomen in bepaalde wijken en kampen. Toch vreemd volgens jou dus?
Waarom vinden juist die baasjes dat soort honden leuk?