
Heimwee, wie kent het niet?
Heimwee, nog steeds zoveel verdriet.
Heimwee, naar de tijden van weleer,
Heimwee, jou te moeten missen doet nog steeds zo’n zeer,
Hopend, je ooit nog eens te zien,
Hopend, in het hiernamaals misschien.
Hopend, dat mijn geheugen het niet af zal laten weten.
Hopend, dat ik je dus nooit zal vergeten,
Wetend, dat ik er goed aan heb gedaan,
Wetend, dat je rustig bent heengegaan.
Wetend, dat ik je een goed leven heb gegeven
Wetend, dat ik met de herinnering moet leven.
Verdrietig, om je eerste hond.
Verdrietig, om je tweede hond,
Verdrietig, om alle andere honden,
Verdrietig, om de niet helende wonden.
Gelukkig, dat ik je heb mogen verzorgen.
Gelukkig, dat ik mijn verdriet niet heb verborgen,
Gelukkig, door de vele mooie momenten,
Gelukkig, dat ik jouw oprechtheid mocht ontvangen.
Mijn beste vriend, mijn hond, dat was jij.