Pareltjes schreef:Nikass schreef:Pareltjes: wie veroordeeld wat precies?
En staat geen corrigerende tik gebruiken bij jou voor langdurige onduidelijkheid? Want dat hoeft wat mij betreft niet. Sterker nog, ik denk dat (fysieke) straf vele malen vaker onduidelijkheid betekent. Omdat straf geven minimaal aan een aantal voorwaarden moet voldoen wil het effectief zijn. En die voorwaarden ontbreken heel vaak (en zijn bij veel mensen niet eens bekend)
Daarnaast leidt fysieke correcte vaak tot angst.
Juist als je lastige herplaatsers opvangt lijkt het me dat je verre blijft van fysieke straf, gezien de rugzakjes die de meeste honden dan al hebben?
.
Indien je 30 kilo uit de bocht gevlogen waakhond mechelaar voor je hebt, dan heel erg sorry, maar ga ik niet eerst in zn rugzakje kijken. Dan maak ik de regels ineens héél duidelijk voor mijn eigen veiligheid. Dat rugzakje komt later wel. Of niet want aan rugzakjes moet je eigenlijk juist géén aandacht besteden. Maar kijken naar het gedrag van het moment . En je niet bezighouden met ja maar vroeger...
Beloning of correctie wordt in de mate toegepast die wenselijk is op dat moment. Maar altijd kort en duidelijk.
Je hebt fysieke correcties en fysieke correcties. Je doet het voorkomen alsof er zwaar fysiek gestraft wordt. De fysieke correctie is niet bedoeld een dier letsel toe te brengen maar uitsluitend om een boodschap over te brengen. Meestal een schrikreactie. Deze blijven lang in het geheugen. Het gaat dus niet om een pijn maar om een schrik ervaring. Daarnaast kun je deze direct op het juiste moment toepassen. Met een situatie als deze is de foei zoete poes aanpak levensgevaarlijk, het dier wordt dan juist gesterkt in zijn gedrag want er staan geen sancties op. Het gaat niet om een koddig poedelpupje maar om een hond opgeleid als “ wapen “.
Ik heb geen lastige herplaatsers ik heb honden die door omstandigheden in de problemen zijn geraakt. En meestal door wat afwijkend gedrag niet meer te handhaven zijn. Vaak door fouten van de voormalige eigenaar, door onwetende onduidelijkheid. Uit goede bedoelingen, uit liefde maar de hond gewoon dominant is en er “ misbruik “ van maakt. Daar is langdurig geneuzel over zn rugzakje gewoon niet op zn plaats. Regels en duidelijkheid wel. Daar krijg je rustige honden mee. Het nerveuze gaat er juist mee weg want de hond weet waar hij aan toe is.
Ik snap je, en misschien heb je gelijk, ik probeer het voor mezelf helder te krijgen.
Die Mechelaar komt toch niet uit de lucht vallen? (of wel, zo acuut? Ik bedoel het niet flauw) hoe komt hij dan "ineens" op je pad?
Duidelijkheid lijkt me inderdaad heel fijn, maar kan volgens mij ook zonder schrikreactie.
Ik denk, of vraag me af, of het handig is om in je eerste contact meteen een nog op te bouwen vertrouwen te achaden.