Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-06-23 15:25

Geplaatst: 06-06-23 15:25

herr_balou schreef:
Nikass schreef:
...knip...

Ik heb een heel goed functionerend management met mijn honden. Zodra ik één van die reuen aan zie komen (of een mij onbekende hond die ik inschat als een reu van een beetje kaliber) dan ga ik dus weg, en mijn reu is altijd bij me.

Mijn hond zoekt het conflict pertinent niet op, maar gaat een provocerende reu ook niet uit de weg. (Hij is zelf een zelfverzekerde, "dominante"* reu)
Ik heb hem desondanks kunnen leren om bij een dreigende ruzie (twee gespannen reuen die om elkaar heen draaien) de spanning niet te laten escaleren en naar mij toe te komen. Het enige vervelende is wanneer de baas van de andere hond fysiek gaat ingrijpen. Dat kan net de druppel zijn om de situatie te laten escaleren. Maar gelukkig heeft mijn hond nog zelden een confrontatie. En de confrontaties waar ik het nu over heb zijn die tussen twee reuen, duurt een paar seconden en daarna geen schade. Maar ook die confrontaties wil ik pertinent niet.
Ik merk wel dat sommige reu eigenaren vinden dat zo'n schermutseling wel kan, omdat het niet tot fysieke schade leidt.
Maar het levert veel stress op, en aangezien mijn hond epilepsie heeft, is dat voor mijn hond wèl erg schadelijk.

* dominant is niet de juiste term, maar ik denk dat iedereen zo het beste begrijpt wat ik bedoel.

Ja, leuk maar dan heb je waarschijnlijk geluk met de honden die je tegenkomt of doordat je hond vrij groot is. Mijn hond is meerderen keren aangevallen juist op het moment van uit de situatie stappen, zelfs - 1 keer tot 2 keer toe - na het naar de grond werken en overgave van de aanvaller... De bereidheid uit de situatie te stappen wordt kleiner en kleiner, dus tegenwoordig probeer ik er altijd maar meteen tussen te springen zodat we veilig kunnen weglopen.

Eigenaren die een schermutseling niet proberen te voorkomen of niet ingrijpen zijn altijd degene met een hond die minstens 1,5 keer groter is of ze letten helemaal niet op wat hun hond doet...

Ja ik begrijp je, maar de honden waar jij het volgens mij over hebt > die aanvallen en schade aanrichten, die horen niet in een losloopgebied, en die zouden met muilkorf moeten lopen.

Ik denk dat je bij intacte reuen altijd een beetje moet opletten omdat de heren onder elkaar wel eens wat gespannen doen. Maar ik heb het dan over reuen die verder wel sociaal zijn, en die bij een onverhoopte escalatie geen schade aanrichten.
Veel geschreeuw maar weinig wol zeg maar.
Dat soort honden kun je imo wel los laten lopen, mits goed management.

Leo: inderdaad, gewoon uit beleefdheid. Ik kan me ergeren aan mensen die dat niet doen.

**Geplaatst**: 06-06-23 15:59

Geplaatst: 06-06-23 15:59

Sandra_H schreef:
Ik herken het deels ook wel. En ik heb zo'n "bepaald type" hond. Een american stafford kruising. Hij wordt in september 2, en is sinds afgelopen september van ons. Echt een hond van goud! Maar hij is, zeker sinds hij inmiddels is belaagd (als in: niet letterlijk gegrepen, wel agressief benaderd) door een husky, een australian shepherd en een herder, bang voor m.n. de grotere reuen. Hij deed niets terug, maar dook heel timide tegen me aan. Als we die op een iets te korte afstand, soms gaat dat even niet anders, passeren laat hij luid en duidelijk horen dat die ander op moet zouten. Nou loopt hij sowieso altijd aan de lijn, een lange 10 meter lijn (geen flexi), neon geel dus die valt wel op. Lijnvaardigheid is inderdaad erg fijn, maar ik neem aan dat de meesten hier hun paard weleens longeren, dus dat zou geen probleem moeten zijn.

Daarnaast loopt hij tijdens het uitlaten ook gemuilkorfd. Niet omdat hij agressief of gevaarlijk is, maar wel omdat er een moment kán komen waarop hij zich meent te moeten verdedigen tegen een eventuele lompe losloper. En wie heeft het dan gedaan? Juistem. Afgezien daarvan zou ik ook nooit willen dat hij een andere hond verwondt. Ik zoek zeker geen echte losloopgebieden op, een enkele keer op rustige momenten ga ik hier wel het park in. Door de korf, die dus eigenlijk niet eens persee nodig is, loop ik zelf een stuk relaxter. In het begin werd ik hier en daar wel scheef aangekeken maar inmiddels ken ik de honden op mijn vaste rondes/tijden, en de eigenaren kennen ons. Dat is overigens op een stuk waar ze wel los mogen, maar dat is daar eigenlijk te gevaarlijk (te klein en teveel langsrazend verkeer) dus dat doet maar een enkeling. Inmiddels heeft hij 1 grote vriend, de enige reu waar hij mee mag rotzooien, en een paar vriendinnen, waar hij heel leuk mee kan.

Daarnaast hebben we net een stacaravan (met lekkere omheinde tuin) gekocht in een gebied waar het minstens voor 90% verplicht aanlijnen is, in de wijde omgeving rondom de camping sowieso.

Met o.a. Nikass ben ik het in zoverre eens dat van mij een muilkorf voor bepaalde honden (vanaf een zekere grootte, zoals dacht ik in Duitsland, of desnoods voor bepaalde rassen) verplicht zou mogen worden, maar sowieso alles overal verplicht aan de lijn op omheinde speelplekken na. Ja die hebben zo zijn nadelen maar dat is dan maar zo.
Een muilkorf is mits goed passend en goed getrained helemaal niet erg voor een hond, zeker geen straf. Dat is iets wat tussen de oren van ons, mensen zit. Ik heb overigens al een paar mensen gesproken (met honden van verschillende rassen, zeker niet alleen type stafford) wiens hond ook niet met veel anderen kunnen, dat ze eigenlijk ook best een korf zouden willen gaan gebruiken maar dat niet durven vanwege de reacties en de vooroordelen waar ze dan mee te maken (denken te) krijgen.

en over verplicht aanlijnen: dat zou zoveel ellende kunnen voorkomen, in meerdere opzichten! Ook aan een lange lijn kan nagenoeg elke hond zijn ei prima kwijt. Het vergt alleen wat meer aandacht en moeite van de eigenaar. Maar dat is nou net waar ik een hond voor heb: om samen bezig te zijn.

Ik vind dat echt superfijn dat jij die hond muilkorfd. En ik zou het ook vreselijk irritant vinden als er een lompe labrador (ff standaard voorbeeld) op zou springen, maar alsnog zou die labrador dat niet met ernstige bijtwonden moeten bekopen. Dus een muilkorf is terecht.
Mijn ervaring met AmStaff en andere pittbulachtigen is dat ze als jonge hond superlief zijn, en vaak ook heel sociaal en speels. Maar ik ken er niet één die niet omslaat als hij eenmaal volwassen, een jaar of 3 is.
En dan zijn ze imo niet meer betrouwbaar naar andere honden.

Het overal aanlijnen zou ik afschuwelijk vinden. Mijn dagelijkse geluk neem je mij dan af.

Ik ben speciaal in een hondvriendelijke omgeving gaan wonen. Je kunt hier met een loslopende hond een wandeling maken die je niet eens binnen een dag gelopen krijgt. (Afgezien van tussendoor een paar minuten aanlijnen van het ene stuk naar het volgende)
Aangelijnd lopen is zó niet hetzelfde en al zeker niet als je twee (of meer) honden hebt.
Als ik een rondje door de wijk loop, aangelijnd, dan moeten mijn honden steeds op elkaar wachten. De één wil eindeloos lang op een bepaalde plek snuffelen, terwijl de ander wil doorlopen. De één loopt vrijwel continu in een gelijkmatig tempo, terwijl de ander graag in een hoog tempo heen en weer draaft.
En dan wil mijn reu in het bos bijvoorbeeld graag elke waterplas tien keer in en uit en daarna rennen en rollen en weer opstaan en door de beek rennen. Terwijl mijn teefje denkt >;)

; lekker rustig aan scharrelen past haar beter.
Het is zo genieten!! $*\%/*$
En een omheind speelveld?
Sorry, dat is voor mensen, die naar de eerste de beste plek lopen waar de hond "zijn energie kwijt moet" door honderd keer achter een bal aan te rennen of met een andere hond te spelen, terwijl de baas lekker aan de sociale small talk kan of even kan roken.
Dat is zo iets totaal anders dan samen nieuwe paden en nieuwe prachtige gebieden ontdekken. (zie mij drie uur wandelen op een veldje van 50m2?

)
En dan soms ergens op een rustige plek even in het gras gaan zitten en van de omgeving en de rust genieten.
Ik hoop dat ik het kan blijven doen tot mijn laatste dag.

**Geplaatst**: 06-06-23 16:16

Geplaatst: 06-06-23 16:16

Lisitano: ik ben het met je eens dat Avalanche te hard en te makkelijk oordeelt.
Het gedrag van uitvallen kun je alleen verminderen/oplossen als je de hond zijn grenzen respecteert.
Dus eerst vermijden en dan vanaf grote afstand, waar de hond nog net ontspannen is, de emotie van de hond beïnvloeden.
Wat je wel veel ziet, en wat jij denk ik ook doet door je hond naar je te laten kijken, is dat mensen met een uitvallende hond training inzetten op gedrag. Terwijl dat geen zin heeft.
Uitvallen is geen bewust gedrag maar een reflex aangestuurd door emotie. (meestal angst)
Als je dus iets aan het gedrag wil doen, moet je proberen de emotie te veranderen.
Corrigeren (doe jij niet, maar veel mensen wel) is al helemaal uit den boze. Daarmee versterk je de negatieve emotie.

**Geplaatst**: 06-06-23 16:18

Geplaatst: 06-06-23 16:18

Nikass schreef:
Sandra_H schreef:
Ik herken het deels ook wel. En ik heb zo'n "bepaald type" hond. Een american stafford kruising. Hij wordt in september 2, en is sinds afgelopen september van ons. Echt een hond van goud! Maar hij is, zeker sinds hij inmiddels is belaagd (als in: niet letterlijk gegrepen, wel agressief benaderd) door een husky, een australian shepherd en een herder, bang voor m.n. de grotere reuen. Hij deed niets terug, maar dook heel timide tegen me aan. Als we die op een iets te korte afstand, soms gaat dat even niet anders, passeren laat hij luid en duidelijk horen dat die ander op moet zouten. Nou loopt hij sowieso altijd aan de lijn, een lange 10 meter lijn (geen flexi), neon geel dus die valt wel op. Lijnvaardigheid is inderdaad erg fijn, maar ik neem aan dat de meesten hier hun paard weleens longeren, dus dat zou geen probleem moeten zijn.

Daarnaast loopt hij tijdens het uitlaten ook gemuilkorfd. Niet omdat hij agressief of gevaarlijk is, maar wel omdat er een moment kán komen waarop hij zich meent te moeten verdedigen tegen een eventuele lompe losloper. En wie heeft het dan gedaan? Juistem. Afgezien daarvan zou ik ook nooit willen dat hij een andere hond verwondt. Ik zoek zeker geen echte losloopgebieden op, een enkele keer op rustige momenten ga ik hier wel het park in. Door de korf, die dus eigenlijk niet eens persee nodig is, loop ik zelf een stuk relaxter. In het begin werd ik hier en daar wel scheef aangekeken maar inmiddels ken ik de honden op mijn vaste rondes/tijden, en de eigenaren kennen ons. Dat is overigens op een stuk waar ze wel los mogen, maar dat is daar eigenlijk te gevaarlijk (te klein en teveel langsrazend verkeer) dus dat doet maar een enkeling. Inmiddels heeft hij 1 grote vriend, de enige reu waar hij mee mag rotzooien, en een paar vriendinnen, waar hij heel leuk mee kan.

Daarnaast hebben we net een stacaravan (met lekkere omheinde tuin) gekocht in een gebied waar het minstens voor 90% verplicht aanlijnen is, in de wijde omgeving rondom de camping sowieso.

Met o.a. Nikass ben ik het in zoverre eens dat van mij een muilkorf voor bepaalde honden (vanaf een zekere grootte, zoals dacht ik in Duitsland, of desnoods voor bepaalde rassen) verplicht zou mogen worden, maar sowieso alles overal verplicht aan de lijn op omheinde speelplekken na. Ja die hebben zo zijn nadelen maar dat is dan maar zo.
Een muilkorf is mits goed passend en goed getrained helemaal niet erg voor een hond, zeker geen straf. Dat is iets wat tussen de oren van ons, mensen zit. Ik heb overigens al een paar mensen gesproken (met honden van verschillende rassen, zeker niet alleen type stafford) wiens hond ook niet met veel anderen kunnen, dat ze eigenlijk ook best een korf zouden willen gaan gebruiken maar dat niet durven vanwege de reacties en de vooroordelen waar ze dan mee te maken (denken te) krijgen.

en over verplicht aanlijnen: dat zou zoveel ellende kunnen voorkomen, in meerdere opzichten! Ook aan een lange lijn kan nagenoeg elke hond zijn ei prima kwijt. Het vergt alleen wat meer aandacht en moeite van de eigenaar. Maar dat is nou net waar ik een hond voor heb: om samen bezig te zijn.

Ik vind dat echt superfijn dat jij die hond muilkorfd. En ik zou het ook vreselijk irritant vinden als er een lompe labrador (ff standaard voorbeeld) op zou springen, maar alsnog zou die labrador dat niet met ernstige bijtwonden moeten bekopen. Dus een muilkorf is terecht.
Mijn ervaring met AmStaff en andere pittbulachtigen is dat ze als jonge hond superlief zijn, en vaak ook heel sociaal en speels. Maar ik ken er niet één die niet omslaat als hij eenmaal volwassen, een jaar of 3 is.
En dan zijn ze imo niet meer betrouwbaar naar andere honden.

Het overal aanlijnen zou ik afschuwelijk vinden. Mijn dagelijkse geluk neem je mij dan af.
Ik ben speciaal in een hondvriendelijke omgeving gaan wonen. Je kunt hier met een loslopende hond een wandeling maken die je niet eens binnen een dag gelopen krijgt. (Afgezien van tussendoor een paar minuten aanlijnen van het ene stuk naar het volgende)
Aangelijnd lopen is zó niet hetzelfde en al zeker niet als je twee (of meer) honden hebt.
Als ik een rondje door de wijk loop, aangelijnd, dan moeten mijn honden steeds op elkaar wachten. De één wil eindeloos lang op een bepaalde plek snuffelen, terwijl de ander wil doorlopen. De één loopt vrijwel continu in een gelijkmatig tempo, terwijl de ander graag in een hoog tempo heen en weer draaft.
En dan wil mijn reu in het bos bijvoorbeeld graag elke waterplas tien keer in en uit en daarna rennen en rollen en weer opstaan en door de beek rennen. Terwijl mijn teefje denkt ; lekker rustig aan scharrelen past haar beter.
Het is zo genieten!! $*\%/*$
En een omheind speelveld?
Sorry, dat is voor mensen, die naar de eerste de beste plek lopen waar de hond "zijn energie kwijt moet" door honderd keer achter een bal aan te rennen of met een andere hond te spelen, terwijl de baas lekker aan de sociale small talk kan of even kan roken.
Dat is zo iets totaal anders dan samen nieuwe paden en nieuwe prachtige gebieden ontdekken. (zie mij drie uur wandelen op een veldje van 50m2? )
En dan soms ergens op een rustige plek even in het gras gaan zitten en van de omgeving en de rust genieten.
Ik hoop dat ik het kan blijven doen tot mijn laatste dag.

@nikass
Herken mij zo in jouw stelling over het aanlijnen en dat afschuwelijk vinden en dat aangelijnd lopen zo niet het zelfde is. Zo heb ik mijn hele hondenleven tot 4 jaar terug ook gedacht

Echter is mijn denkwijze er wel totaal mee veranderd, na zoveel incidenten richting mijn (toen nog) sociaal vaardige hond. Nu kom ik alleen in aanlijngebied met een 15m lijn en ik zou denk ik met mijn volgende hond, de losloopgebieden niet eens meer opzoeken.

**Geplaatst**: 06-06-23 16:19

Geplaatst: 06-06-23 16:19

De enige plek waar allebei mijn honden veilig los kunnen is het omheinde losloopveld.
De ene rent de weg op en gaat voor auto's en fietsen staan, de andere vliegt blind achter konijnen aan zodra ze de klik vd lijn hoort.
Dus ja, uit veiligheidsoverwegingen komen ze niet vd lijn af waar ik niet heel zeker ben dat ze veilig kunnen loslopen.

Maar we doen niet aan playdates, we gaan samen erheen, mijn teefje scheurt met mach5 plat door de bocht dat veld over en samen draven ze een beetje rond, snuffelen, markeren etc.
Als ze voldaan zijn vertrekken we ook weer, dat kan na 10 minuten zijn of na een uurtje.
Ik ga vaak op tijden dat er geen anderen gebruik willen maken van dat veld en als een ander erbij wil vraag ik of ze óf een kwartiertje later terug willen komen óf dat ze me even de ruimte geven om mijn honden aan te lijnen en het veld te verlaten afhankelijk van hoe lang we er op dat moment zijn.
Wil diegene niet wachten dan lijn ik ze aan en vertrek want mijn teefje vindt andere honden eng en háát het als ze alsnog achter haar aan gaan en hun neus onder haar staart steken etc, echt pure paniek dan en uitvallen. :knuffel:

En ik ben inmiddels zo'n bitch bij bepaalde mensen die hun honden gewoon bij die van mij in het veld flikkeren en mijn honden laten opjagen en ondersteboven kegelen dat ik via de andere kant het veld verlaat en dat hek gewoon open laat staan.
Veel succes ermee. :evaw:

Er staat notabene op de borden met de spelregels om even te overleggen of je honden erbij mogen dus als je zo arrogant bent om geen rekening te houden met anderen hoef ik dat ook niet meer met jou en jouw hond(en).

**Geplaatst**: 06-06-23 16:19

Geplaatst: 06-06-23 16:19

Mooi beschreven Nikass.
Na een Podenco en huskymix samen heb ik nu naast de husky een kelpiemix. De Podenco is helaas vroeg overleden.
De kelpie kan ook overal los, let heel goed op mij en luistert goed. Ik ben dol op mijn andere honden maar ik vind dit zo geweldig zorgeloos. Zeker nu ik ook een jong kind heb en niet altijd met volle aandacht bij de hond kan blijven is het ideaal dat deze hond gewoon om me heen blijft lopen. Hij is gelukkig ook nog eens enorm sociaal naar honden en mensen en heeft nul jachtinstinct. Het is echt de ideale hond voor mij.

De husky moet op heel veel plekken vast. Ik heb met hem veel meer en intensiever getraind op gehoorzaamheid en toch valt het in het niet bij de kelpie. Ik moet superalert zijn en dan kan het. Gelukkig woon ik aan het strand en daar heb je heel veel overzicht en weinig te jagen dus hij kan alsnog dagelijks los lopen.

Overigens zijn die omheinde velden dan weer ideaal voor honden die slecht los kunnen lopen. Toen mijn hond jong was reed ik het hele land door op zoek naar weer nieuwe velden. Ik was er niet om te kletsen maar juist om samen te trainen en te spelen terwijl hij ook los zijn ding kon doen.
Of met de buitenlandse opvanghonden. Dan ging ik om te oefenen en te kijken hoe veel contact ik kon houden zodra de lijn los ging.
Eerst ging ik op onmogelijke tijden zodat ik alleen was en daarna bouwde ik op met meer prikkels om hen heen. Ook dan wil ik appel. Daarvoor zijn die velden dan wel weer ideaal.
Helaas staan er vaak bankjes en zien mensen dat als uitnodiging om neer te ploffen en te scrollen op de telefoon terwijl hun hond anderen terroriseert. Maar dan was ik allang weg

**Geplaatst**: 06-06-23 16:24

Geplaatst: 06-06-23 16:24

Susanne: je hebt helemaal gelijk, tegen tokkies kun je niets beginnen. Die kun je het beste zoveel mogelijk ontwijken.

Enzo_Ollie: ja jammer dat mensen niet even zich kunnen verplaatsen of meedenken. Vooral als ze in een losloopgebied wandelen.
Dat is dus precies waarom ik vind dat gevaarlijke honden niet in een losloopgebied thuis horen; het is toch logisch dat jouw hond ook een keer niet luistert? We zijn niet allemaal perfect en onze honden zijn ook geen robots.

Denbine: dat begrijp ik, en vind ik alleen maar heel verdrietig.

Laatst bijgewerkt door Nikass op 06-06-23 16:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-06-23 16:25

Geplaatst: 06-06-23 16:25

Nikass schreef:
Lisitano: ik ben het met je eens dat Avalanche te hard en te makkelijk oordeelt.
Het gedrag van uitvallen kun je alleen verminderen/oplossen als je de hond zijn grenzen respecteert.
Dus eerst vermijden en dan vanaf grote afstand, waar de hond nog net ontspannen is, de emotie van de hond beïnvloeden.
Wat je wel veel ziet, en wat jij denk ik ook doet door je hond naar je te laten kijken, is dat mensen met een uitvallende hond training inzetten op gedrag. Terwijl dat geen zin heeft.
Uitvallen is geen bewust gedrag maar een reflex aangestuurd door emotie. (meestal angst)
Als je dus iets aan het gedrag wil doen, moet je proberen de emotie te veranderen.
Corrigeren (doe jij niet, maar veel mensen wel) is al helemaal uit den boze. Daarmee versterk je de negatieve emotie.

Ik heb het gepikt van het trainen om te gaan met jachtinstinct. “Look at that”. Ken je het?
Ik snap wel wat je bedoelt denk ik. Toch werkt het bij mij. Ik heb dus eerst gezorgd dat de hond niet kijkt en niet door heeft wat ik ontwijk. Dan komt er tijdens de wandeling op een gegeven moment meer ontspanning en dus ook meer aandacht voor mij. Toen dat goed ontwikkelde heb ik juist gezorgd dat de hond wèl de hond ziet naderen en dat ik het op los door te ontwijken. Daar zoek ik ontspanning en als we dat hebben, beloon ik.
Dat bouw je op en zorgt dat je steeds eerder ontspanning hebt en dus kunt belonen. Ik leer eigenlijk aan dat ze de hond als het ware aanwijzen aan mij en dan een beloning krijgen. Dit heb ik ook gedaan met mijn eigen hond met veel jachtinstinct. Kat, konijn, ree of wat ook aanwijzen aan mij en dan krijg je een beloning. Maar wel altijd met rust. We staan niet te gillen en te krijsen want dan gaan we gewoon weer weg tot je normaal kunt doen.

Corrigeren doe ik niet, behalve dan het resoluut omdraaien. Het ligt er ook aan hoe ver de training is want nu wil ik ook weleens even “nee” zeggen als ze toch gaan omkijken op een al ruime afstand. Dat is wel corrigeren, maar bij de uitvaller doe ik dat bijvoorbeeld al niet.

**Geplaatst**: 06-06-23 16:29

Geplaatst: 06-06-23 16:29

Nikass schreef:
Mijn ervaring met AmStaff en andere pittbulachtigen is dat ze als jonge hond superlief zijn, en vaak ook heel sociaal en speels. Maar ik ken er niet één die niet omslaat als hij eenmaal volwassen, een jaar of 3 is.
En dan zijn ze imo niet meer betrouwbaar naar andere honden.

Het overal aanlijnen zou ik afschuwelijk vinden. Mijn dagelijkse geluk neem je mij dan af. |

even geknipt omdat het anders zo'n lange quote wordt:

Deze honden slaan niet allemaal per definitie om, maar omdat het niet tolerant zijn naar andere honden nou eenmaal -heel simpel gezegd- nog altijd in het DNA zit is de kans dat het ooit mis gaat zeker aanwezig. Dat maakt de honden niet minder OK, (ik zou niet meer anders willen) maar het is wél iets waar de eigenaar zich altijd bewust van moet zijn. Daar ontbreekt het soms nog wel eens aan.

En vwb het overal aanlijnen: ja daar heb je ook zeker wel een punt. Overigens zou ik, wat voor hond ik ook zou hebben, ook nooit naar die omheinde losloop veldjes ellende gaan hoor

**Geplaatst**: 06-06-23 16:33

Geplaatst: 06-06-23 16:33

Lisitano: Nee dat ken ik niet. Altijd leuk om er weer iets bij te leren. Ik vind het ook wel fijn als je meerdere methodes afwisselend of soms tegelijkertijd kunt gebruiken.
Maar het is altijd wel zinvol om te weten waar gedrag vandaan komt vind ik. Ik zie dagelijks mensen tegen hun uitvallende hond mopperen of schreeuwen. En dan denk ik: zo jammer -O-

**Geplaatst**: 06-06-23 16:45

Geplaatst: 06-06-23 16:45

Sandra_H schreef:
Nikass schreef:
Mijn ervaring met AmStaff en andere pittbulachtigen is dat ze als jonge hond superlief zijn, en vaak ook heel sociaal en speels. Maar ik ken er niet één die niet omslaat als hij eenmaal volwassen, een jaar of 3 is.
En dan zijn ze imo niet meer betrouwbaar naar andere honden.

Het overal aanlijnen zou ik afschuwelijk vinden. Mijn dagelijkse geluk neem je mij dan af. |

even geknipt omdat het anders zo'n lange quote wordt:

Deze honden slaan niet allemaal per definitie om, maar omdat het niet tolerant zijn naar andere honden nou eenmaal -heel simpel gezegd- nog altijd in het DNA zit is de kans dat het ooit mis gaat zeker aanwezig. Dat maakt de honden niet minder OK, (ik zou niet meer anders willen) maar het is wél iets waar de eigenaar zich altijd bewust van moet zijn. Daar ontbreekt het soms nog wel eens aan.

En vwb het overal aanlijnen: ja daar heb je ook zeker wel een punt. Overigens zou ik, wat voor hond ik ook zou hebben, ook nooit naar die omheinde losloop veldjes ellende gaan hoor

Als eigenaren zich daar bewust van zouden zijn en daar dus goed mee om zouden gaan, zou ik er anders tegenaan kijken.
Maar hier zie ik dus dat juist de mensen die zo'n hond hebben alles behalve honden- mensen zijn. Ze zijn van de hardhandige aanpak en drie keer een klein blokje om, en naar andere mensen een grote bek. En al zoveel incidenten voorbij zien komen met ernstig verwondde slachtoffers. -O-

En zelf heb ik geluk gehad: mijn eerste hond, die ik per toeval kreeg (werd bij mij achtergelaten) was een AmStaff x Labrador.
Ik heb in mijn leven nog nooit een hond meegemaakt met zoveel zelfbeheersing en zo correct opgevoed. De hond was zo wijs, zo bijzonder.
Geluk gehad, omdat ik zelf nog weinig wist van honden, en haar niet zelf hoefde op te voeden.
Ik vind het ook spijtig om zo ietwat onaardig over pittbulachtigen te praten. Maar ik ben bang geworden van alle schade die ik gezien heb.
En die mix honden worden steeds groter en breder en agressiever. Ze kunnen zo in een horrorfilm -O-

**Geplaatst**: 06-06-23 16:48

Geplaatst: 06-06-23 16:48

Ik zou eerst en vooral werken aan de ervaringen van je hond.
Afspreken met mensen die een hond hebben om samen stukje te lopen. Hondenshows bezoeken bvb zodat hij geen tijd heeft om te focussen. In losloopgebied joggen zodat hij ook hierbij geen tijd krijgt om te focussen.
Hierna eventueel afspreken met bekende honden of in ieder geval heel sociale honden op een losloopweide. Opbouwend te werk gaan en situaties opzoeken waarbij je de kans krijgt om het positief af te sluiten.

We hebben snel de neiging om probleemsituaties uit de weg te gaan, maar ideaal is om er op een positieve manier naar toe te werken. Goed kijken naar de signalen die zowel jouw hond als andere honden geven. Als de staart hoog gedragen wordt, ze elkaar aanstaren dan heeft het geen zin om verder te gaan en werkt afleiding beter. Indien de honden een passievere houding aannemen kun je wel opbouwen door dichterbij te gaan lopen. De signalen die honden onderling geven mogen niet genegeerd worden. Op youtube staan er meerdere filmpjes waar je subtiele signalen leert herkennen bvb deze
https://youtu.be/Z86Ltb5fNxk

Niet opgeven en je soms neerleggen bij het feit dat niet alle honden zomaar bij elkaar kunnen.

**Geplaatst**: 06-06-23 17:21

Geplaatst: 06-06-23 17:21

Aan wie is je bericht gericht Betadine?

**Geplaatst**: 06-06-23 20:15

Geplaatst: 06-06-23 20:15

Nikass schreef:
Als eigenaren zich daar bewust van zouden zijn en daar dus goed mee om zouden gaan, zou ik er anders tegenaan kijken.
Maar hier zie ik dus dat juist de mensen die zo'n hond hebben alles behalve honden- mensen zijn. Ze zijn van de hardhandige aanpak en drie keer een klein blokje om, en naar andere mensen een grote bek. En al zoveel incidenten voorbij zien komen met ernstig verwondde slachtoffers.

En zelf heb ik geluk gehad: mijn eerste hond, die ik per toeval kreeg (werd bij mij achtergelaten) was een AmStaff x Labrador.
Ik heb in mijn leven nog nooit een hond meegemaakt met zoveel zelfbeheersing en zo correct opgevoed. De hond was zo wijs, zo bijzonder.
Geluk gehad, omdat ik zelf nog weinig wist van honden, en haar niet zelf hoefde op te voeden.
Ik vind het ook spijtig om zo ietwat onaardig over pittbulachtigen te praten. Maar ik ben bang geworden van alle schade die ik gezien heb.
En die mix honden worden steeds groter en breder en agressiever. Ze kunnen zo in een horrorfilm

Klopt hoor, of nouja....dat zijn niet alleen de mensen die zo een hond hebben, ik zie hoor en lees zoveel mensen die problemen hebben met honden van welk ras dan ook, omdat ze zich er niet in verdiept hebben en een hond dus niet geven wat ie nodig heeft. Lang niet elke hond (of eigenlijk...bijna geen enkele hond) is geschikt voor dat kleine blokje om. Dat blijkt juist ook weer uit dit topic eigenlijk.

**Geplaatst**: 06-06-23 22:05

Geplaatst: 06-06-23 22:05

Dat klopt, er zijn veel meer honden met "probleemgedrag" door slecht management.
Het verschil zit er voor mij in dat die honden meestal geen spoedoperaties of dodelijke slachtoffers achterlaten.
Dit in tegenstelling tot de vechthonden.

Edit: ik moet waarschijnlijk HR honden zeggen, ipv vechthonden. Beetje lastig wat ik allemaal als gevaar zie. Vooral AmStaff, Bull Terrier, Am Bulldog, Boerboel etc. En waarschijnlijk ook Rottweilers en Bouviers, maar die laatste twee kom ik erg weinig tegen.

**Geplaatst**: 06-06-23 23:45

Geplaatst: 06-06-23 23:45

Sandra_H schreef:
Klopt hoor, of nouja....dat zijn niet alleen de mensen die zo een hond hebben, ik zie hoor en lees zoveel mensen die problemen hebben met honden van welk ras dan ook, omdat ze zich er niet in verdiept hebben en een hond dus niet geven wat ie nodig heeft. Lang niet elke hond (of eigenlijk...bijna geen enkele hond) is geschikt voor dat kleine blokje om. Dat blijkt juist ook weer uit dit topic eigenlijk.

De mijne is daar ook eigenlijk niet geschikt voor maar kiest er tegenwoordig vaak zelf voor. Staan wij helemaal klaar bij de auto en zeggen waar we naartoe kunnen en hond blijft gewoon kaarsrecht zitten en kijk van ons of naar de landweg of naar ons grasveld en een speeltje... Als dat de wens is dan doen we dat, ook prima. Hond mag bij ons route en lengte bepalen en weet ook dat er sommige stukken aangelijnd wordt. Voor het aanlijnen hoef ik dan enkel de lus op te houden en er wordt zonder probleem ingelopen. Lengte is soms maar 100m van huis en weer terug, we hebben het opgegeven dat te rekken want op andere momenten is 5 km nog niet genoeg. De hond heeft overigens ruim 8000 vierkante meter ter beschikking maar is bijna nooit meer dan 15m van ons verwijderd.

Nikass schreef:
Dat klopt, er zijn veel meer honden met "probleemgedrag" door slecht management.
Het verschil zit er voor mij in dat die honden meestal geen spoedoperaties of dodelijke slachtoffers achterlaten.
Dit in tegenstelling tot de vechthonden.

Edit: ik moet waarschijnlijk HR honden zeggen, ipv vechthonden. Beetje lastig wat ik allemaal als gevaar zie. Vooral AmStaff, Bull Terrier, Am Bulldog, Boerboel etc. En waarschijnlijk ook Rottweilers en Bouviers, maar die laatste twee kom ik erg weinig tegen.

Eens. Is een herder trouwens ook niet een HR hond?
R/T Ridgeback reuen (intact of niet) zijn vaak ook geen pretje. Appenzeller vermijd ik ook graag.
Hoewel de Boerboel die ik ken, is een zielige sul - met stinkslijm*, de Boerboel-Rottweiler kruisingen die ik ken zijn of sul of angsthaas.

*al mijn kleren konden de was in nadat ik een ontmoeting had gehad, wat smerig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-06-23 23:47

Geplaatst door de TopicStarter : 06-06-23 23:47

Ik vind dat je best generaliseert Nikass, beetje jammer.

In het algemeen krijg ik een beetje het idee dat de hond aan de lijn als 'de' probleemhond wordt gezien. Ook niet fair.

**Geplaatst**: 07-06-23 00:00

Re: Nog meer mensen die niet meer relaxed met hun hond lopen?

Geplaatst: 07-06-23 00:00

Ik ook, en dat hoeft niet per se.
Overigens waren mijn woorden niet veroordelend bedoeld en ook zeker niet hard. En voor wie het weten wilde: dit is mijn achtste hond inmiddels, waarvan 2 herplaatsers, die allebei heel reactief waren en uitvielen aan de lijn. Duitse Herders, 1 Mechelse, een Mechelse/Hollandse herder mix, een herder/rottweiler mix.

Bij een hond waar uitvallen, een gewoonte is geworden is het idd moeilijker om het op te lossen, maar tot nu toe wel gelukt. En ik ben zeker niet alwetend, of perfect, het is gewoon met de honden die ik heb gehad opgelost. Soms met hulp van een trainer, soms zonder.
Ik heb met een paar honden gesport, maar ik ben niet bijzonder ambitieus in die dingen, het ging mij meer om de training en de sport zelf dan om punten.

**Geplaatst**: 07-06-23 08:01

Geplaatst: 07-06-23 08:01

Nikass schreef:
Dat klopt, er zijn veel meer honden met "probleemgedrag" door slecht management.
Het verschil zit er voor mij in dat die honden meestal geen spoedoperaties of dodelijke slachtoffers achterlaten.
Dit in tegenstelling tot de vechthonden.

Edit: ik moet waarschijnlijk HR honden zeggen, ipv vechthonden. Beetje lastig wat ik allemaal als gevaar zie. Vooral AmStaff, Bull Terrier, Am Bulldog, Boerboel etc. En waarschijnlijk ook Rottweilers en Bouviers, maar die laatste twee kom ik erg weinig tegen.

Strikt gezien zijn HR honden honden die op "de lijst" van de RAD staan. Maar de RAD bestaat niet meer natuurlijk en hoewel er dus geen officiele lijst meer is is hij online nog wel te vinden. Daar staat veel meer op dan alleen "vecht"rassen, maar het kromme is vooral dat honden met stamboom NIET onder de regeling vielen. De gedachte daar achter was als ik het goed heb, dat honden met stamboom uit geteste ouders komen, maar dat is natuurlijk maar deels waar.

**Geplaatst**: 07-06-23 08:10

Geplaatst: 07-06-23 08:10

herr_balou schreef:
Eens. Is een herder trouwens ook niet een HR hond?
R/T Ridgeback reuen (intact of niet) zijn vaak ook geen pretje. Appenzeller vermijd ik ook graag.
Hoewel de Boerboel die ik ken, is een zielige sul - met stinkslijm*, de Boerboel-Rottweiler kruisingen die ik ken zijn of sul of angsthaas.

Of het waar is weet ik niet, maar ik heb begrepen dat herders niet op de (inmiddels dus niet meer officieel bestaande) lijst stonden omdat die ook als bijv politiehond worden ingezet.

Overigens zijn de echt uitvallende honden die ik op mijn vaste routes hier tegenkom wel nagenoeg allemaal herders.

**Geplaatst**: 07-06-23 08:38

Re: Nog meer mensen die niet meer relaxed met hun hond lopen?

Geplaatst: 07-06-23 08:38

Heb een intacte blinde reu (kruising whippet) die gewoon niet los komt. Ja soms op een klein vierkantje waar ik voldoende zicht heb om te waarschuwen.

Ruim een half jaar geleden was zijn wereld niet groter dan een achtertuin met een teef die hem geregeld op vraat letterlijk.

Hij was in het begin heel open en vriendelijk naar andere honden.

Dit is veranderd nadat er een aantal keren een hond uitgevallen is naar hem. En 2x een loslopende procetiel vol op zijn rug gesprongen is van 40/50 kilo.

**Geplaatst**: 07-06-23 09:05

Geplaatst: 07-06-23 09:05

Sandra_H schreef:
herr_balou schreef:
Eens. Is een herder trouwens ook niet een HR hond?
R/T Ridgeback reuen (intact of niet) zijn vaak ook geen pretje. Appenzeller vermijd ik ook graag.
Hoewel de Boerboel die ik ken, is een zielige sul - met stinkslijm*, de Boerboel-Rottweiler kruisingen die ik ken zijn of sul of angsthaas.

Of het waar is weet ik niet, maar ik heb begrepen dat herders niet op de (inmiddels dus niet meer officieel bestaande) lijst stonden omdat die ook als bijv politiehond worden ingezet.

Overigens zijn de echt uitvallende honden die ik op mijn vaste routes hier tegenkom wel nagenoeg allemaal herders.

Oh dat geloof ik direct idd. Hier ook.

**Geplaatst**: 07-06-23 09:19

Geplaatst: 07-06-23 09:19

Sandra_H schreef:
herr_balou schreef:
Eens. Is een herder trouwens ook niet een HR hond?
R/T Ridgeback reuen (intact of niet) zijn vaak ook geen pretje. Appenzeller vermijd ik ook graag.
Hoewel de Boerboel die ik ken, is een zielige sul - met stinkslijm*, de Boerboel-Rottweiler kruisingen die ik ken zijn of sul of angsthaas.

Of het waar is weet ik niet, maar ik heb begrepen dat herders niet op de (inmiddels dus niet meer officieel bestaande) lijst stonden omdat die ook als bijv politiehond worden ingezet.

Overigens zijn de echt uitvallende honden die ik op mijn vaste routes hier tegenkom wel nagenoeg allemaal herders.

Maar er is wel een verschil in de schade. Ze stonden er niet op omdat de schade minder extreem was en in verhouding minder incidenten. Niet omdat ze ook als politiehonden gebruikt worden. Van te voren was gekeken naar de schade als in incidenten waar andere honden gedood werden of mensen ernstig verwond en 'zonder aanleiding'. Er waren wel meer rassen die incidenten op hun naam hadden, maar er niet onder vielen omdat ze schade minder extreem was of niet zo vaak gebeurden. Degene met stamboom die zonder onder de hr vielen moesten een gedragstest ondergaan om mee te mogen fokken, dus werden zij als veiliger gezien.

Daarnaast is uitvallen iets anders als bijtincidenten. Mijn uitvallende herder heeft nooit een andere hond gebeten. En mensen denken heel snel dat er een levensgevaarlijke hond loopt, omdat ze vocalen zijn bij correcties. Mijn reu klinkt alsof hij een hond verscheurd bij een flinke correctie, maar heeft nog nooit schade gemaakt. Zelfs niet toen hij aangevallen werd en zelf wel schade had.
Ik vrees meer voor een herder als ze stil worden dan wanneer ze flink schreeuwen.
Maar ze zitten vaak ook gewoon bij verkeerde eigenaren.

Die ook dingen verwachten die gewoon niet passen bij de gemiddelde herder.

**Geplaatst**: 07-06-23 09:37

Geplaatst: 07-06-23 09:37

MyWishMax schreef:
Maar er is wel een verschil in de schade. Ze stonden er niet op omdat de schade minder extreem was en in verhouding minder incidenten. Niet omdat ze ook als politiehonden gebruikt worden. Van te voren was gekeken naar de schade als in incidenten waar andere honden gedood werden of mensen ernstig verwond en 'zonder aanleiding'. Er waren wel meer rassen die incidenten op hun naam hadden, maar er niet onder vielen omdat ze schade minder extreem was of niet zo vaak gebeurden. Degene met stamboom die zonder onder de hr vielen moesten een gedragstest ondergaan om mee te mogen fokken, dus werden zij als veiliger gezien.

Daarnaast is uitvallen iets anders als bijtincidenten. Mijn uitvallende herder heeft nooit een andere hond gebeten. En mensen denken heel snel dat er een levensgevaarlijke hond loopt, omdat ze vocalen zijn bij correcties. Mijn reu klinkt alsof hij een hond verscheurd bij een flinke correctie, maar heeft nog nooit schade gemaakt. Zelfs niet toen hij aangevallen werd en zelf wel schade had.
Ik vrees meer voor een herder als ze stil worden dan wanneer ze flink schreeuwen.
Maar ze zitten vaak ook gewoon bij verkeerde eigenaren. Die ook dingen verwachten die gewoon niet passen bij de gemiddelde herder.

nouja....ook een herder kan flinke schade/verwondingen veroorzaken natuurlijk. Denk dat het bij een klein hondje niet uitmaakt of de aanvaller een herder, HR ras of zelfs bij wijze van spreke een labrador is.
Dat van die stamboom was natuurlijk een gigantische wassen neus trouwens.

v.w.b. de herders: ik had het dan specifiek over degenen hier in de buurt, die niet zomaar even uitvallen, maar zolang je in zicht bent grommend al draaiend en bokkend in de lijn hangen, eigenaren er met een rood hoofd aan vast (gelukkig! Ben toch altijd blij dat ze nooit loslopen.

**Geplaatst**: 07-06-23 09:41

Re: Nog meer mensen die niet meer relaxed met hun hond lopen?

Geplaatst: 07-06-23 09:41

Ja, zo kon de mijne ook doen, maar nooit schade gemaakt. Je kan aan het uitvallen niet zien of ze echt zouden aanvallen en schade maken of niet.

En de schade was wel gewoon anders. Natuurlijk kan elke grote hond flinke schade maken, maar ze keken vooral naar welke honden echt vochten om de ander te doden. Daar zat verschil in, alleen die hele wetgeving was achterlijk natuurlijk.