Bokt.nl

Duhelo schreef:

Ik vind het eerder apart hoe licht mensen omgaan betreft hond + kind.
Een hond met een gebruiksaanwijzing of neiging tot uitvallen is een ramp, iedereen is het eens dat de hond beter herplaatst wordt of zelfs ingeslapen (wat ik echt wel snap!), maar tegelijk zijn er een heleboel mensen die enerzijds kinderen nemen terwijl ze honden hebben en dan aangeven dat ze geen aanpassingen willen doen moest het misgaan,(want kind naar opvang voor hond, delen van het huis afzetten, kind op aparte slaapkamer, noem maar op kan allemaal niet want het is te duur / te arbeidsintensief / ze hebben er geen zin in / ...) of die simpelweg kinderen en honden hebben, maar er nog nooit over nagedacht hebben dat het ook bij een brave,tolerante hond gewoon niet ok is om een peuter te laten rondkruipen in zijn personal space. Zeker bij kruipende of beginnend lopende kinderen is hun lichaamstaal extreem bedreigend naar de hond toe (kruipen, in de richting gaan, oogcontact, grijnzen, onverwachte bewegingen, luide geluiden, peuters die voor het eerst staan en omvallen op de hond, aan de vacht of de oren trekken, ...).
Ik verbaas me erover dat dit vaak heel lichtzinnig opgenomen wordt, en als de hond dan toch eens uitvalt, is die uiteraard de dupe.

MariekeTV schreef:

Duhelo schreef:

Ik vind het eerder apart hoe licht mensen omgaan betreft hond + kind.
Een hond met een gebruiksaanwijzing of neiging tot uitvallen is een ramp, iedereen is het eens dat de hond beter herplaatst wordt of zelfs ingeslapen (wat ik echt wel snap!), maar tegelijk zijn er een heleboel mensen die enerzijds kinderen nemen terwijl ze honden hebben en dan aangeven dat ze geen aanpassingen willen doen moest het misgaan,(want kind naar opvang voor hond, delen van het huis afzetten, kind op aparte slaapkamer, noem maar op kan allemaal niet want het is te duur / te arbeidsintensief / ze hebben er geen zin in / ...) of die simpelweg kinderen en honden hebben, maar er nog nooit over nagedacht hebben dat het ook bij een brave,tolerante hond gewoon niet ok is om een peuter te laten rondkruipen in zijn personal space. Zeker bij kruipende of beginnend lopende kinderen is hun lichaamstaal extreem bedreigend naar de hond toe (kruipen, in de richting gaan, oogcontact, grijnzen, onverwachte bewegingen, luide geluiden, peuters die voor het eerst staan en omvallen op de hond, aan de vacht of de oren trekken, ...).
Ik verbaas me erover dat dit vaak heel lichtzinnig opgenomen wordt, en als de hond dan toch eens uitvalt, is die uiteraard de dupe.

In grote delen kan ik het echt met je eens zijn.

Je vroeg of wij erover nagedacht hebben, jazeker.
Nu is onze hond gek op alles wat mens is, en kan ook met kleine kinderen omgaan.
Tot er een stuk of 4 te blije kinderen om hem heen staan, dan vind hij het wat eng worden.

Wij hebben er ook goed over gesproken, en houden ook echt wel een aantal regels in acht.
Absoluut niet samen alleen laten.
De hondenmand is zoals het gezegd word van de hond en dus NIET van het kind.
En zo nog meer dingen, onze hond is net zo goed ons "kind".

Ik kan me er ook niet in vinden dat mensen hun kleine kinderen bijv over of op hun hond laten klimmen en dergelijke.

Duhelo schreef:

Ik vind het eerder apart hoe licht mensen omgaan betreft hond + kind.
Een hond met een gebruiksaanwijzing of neiging tot uitvallen is een ramp, iedereen is het eens dat de hond beter herplaatst wordt of zelfs ingeslapen (wat ik echt wel snap!), maar tegelijk zijn er een heleboel mensen die enerzijds kinderen nemen terwijl ze honden hebben en dan aangeven dat ze geen aanpassingen willen doen moest het misgaan,(want kind naar opvang voor hond, delen van het huis afzetten, kind op aparte slaapkamer, noem maar op kan allemaal niet want het is te duur / te arbeidsintensief / ze hebben er geen zin in / ...) of die simpelweg kinderen en honden hebben, maar er nog nooit over nagedacht hebben dat het ook bij een brave,tolerante hond gewoon niet ok is om een peuter te laten rondkruipen in zijn personal space. Zeker bij kruipende of beginnend lopende kinderen is hun lichaamstaal extreem bedreigend naar de hond toe (kruipen, in de richting gaan, oogcontact, grijnzen, onverwachte bewegingen, luide geluiden, peuters die voor het eerst staan en omvallen op de hond, aan de vacht of de oren trekken, ...).
Ik verbaas me erover dat dit vaak heel lichtzinnig opgenomen wordt, en als de hond dan toch eens uitvalt, is die uiteraard de dupe.

Sclimpre schreef:

Duhelo schreef:

Ik vind het eerder apart hoe licht mensen omgaan betreft hond + kind.
Een hond met een gebruiksaanwijzing of neiging tot uitvallen is een ramp, iedereen is het eens dat de hond beter herplaatst wordt of zelfs ingeslapen (wat ik echt wel snap!), maar tegelijk zijn er een heleboel mensen die enerzijds kinderen nemen terwijl ze honden hebben en dan aangeven dat ze geen aanpassingen willen doen moest het misgaan,(want kind naar opvang voor hond, delen van het huis afzetten, kind op aparte slaapkamer, noem maar op kan allemaal niet want het is te duur / te arbeidsintensief / ze hebben er geen zin in / ...) of die simpelweg kinderen en honden hebben, maar er nog nooit over nagedacht hebben dat het ook bij een brave,tolerante hond gewoon niet ok is om een peuter te laten rondkruipen in zijn personal space. Zeker bij kruipende of beginnend lopende kinderen is hun lichaamstaal extreem bedreigend naar de hond toe (kruipen, in de richting gaan, oogcontact, grijnzen, onverwachte bewegingen, luide geluiden, peuters die voor het eerst staan en omvallen op de hond, aan de vacht of de oren trekken, ...).
Ik verbaas me erover dat dit vaak heel lichtzinnig opgenomen wordt, en als de hond dan toch eens uitvalt, is die uiteraard de dupe.

Heel dit topic gaat er toch net over om het vetgedrukte te voorkomen?
De OP lijkt me geschreven nadat alle andere mogelijkheden overwogen zijn, dus ik heb echt niet de indruk dat 'lichtzinnig' hier op zijn plaats is.

Sclimpre schreef:

Een hond wordt met een beetje geluk ongeveer 15 jaar. Als je alleen een hond in huis kan nemen als je perfect weet hoe je leven er de volgende 15 jaar gaat uitzien kan niemand nog een hond nemen. Waarmee ik niet wil zeggen dat je niet vooruit moet plannen. Maar hoe goed je ook plant, er gebeuren altijd dingen die je niet voorzien had. Dan zit er niks anders op dan je aanpassen aan de veranderende omstandigheden.

Sclimpre schreef:

Een hond wordt met een beetje geluk ongeveer 15 jaar. Als je alleen een hond in huis kan nemen als je perfect weet hoe je leven er de volgende 15 jaar gaat uitzien kan niemand nog een hond nemen. Waarmee ik niet wil zeggen dat je niet vooruit moet plannen. Maar hoe goed je ook plant, er gebeuren altijd dingen die je niet voorzien had. Dan zit er niks anders op dan je aanpassen aan de veranderende omstandigheden.

sayenti schreef:

Waarom zou je niet nu al eventueel een plaatsje zoeken voor mocht het niet klikken?

Mijn zus heeft ook een hond van haar collega overgenomen in het geval dat ze het niet op een appartement kon aarde. Mijn zus zocht eventueel een speelkameraadje voor haar andere hond. Hond is uiteindelijk na iets minder als een jaar naar haar toegekomen.
Denk aan oudere mensen eventueel die wel zulk oud diertje willen voor de eenzame dagen maar die niet zelf een pup of asiel Willen.
Eventueel met asiel bespreken dat ze zo geen gastouders hebben dat hij niet in een kennel terecht komt.

Dani schreef:

We moeten onze hond herplaatsen omdat we hem niet vertrouwen met ons zoontje. We wisten al dat hij niet goed ging met vreemde kinderen maar hoopten dat het met een eigen kindje, waar hij in meegroeit, beter zou gaan. Dat blijkt helaas niet het geval. We vinden het ontzettend zielig maar hier gaan we geen risico mee lopen. Kind en hond gescheiden houden is erg onpraktisch in ons huis en daar is dit de hond ook niet voor, hij wil veel te graag bij ons in de buurt zijn. Urenlang per dag wegsluiten is echt sneu. En we merken ook aan hem dat hij veel stress heeft van onze baby, hij zit niet lekker in z'n vel.

Maar het gaat om een husky/herder-mix van 9/10 jaar (komt uit Spaans asiel, exacte leeftijd onbekend) die nerveus en stressgevoelig is, een lage bijtgrens heeft, en hij heeft heupdysplasie en artrose. Niet de gemakkelijkste om te herplaatsen. Hij kan dus niet bij jonge kinderen en heeft een zelfverzekerde baas nodig, iemand die hem sturing geeft.

Hebben jullie tips hoe we dit het beste kunnen aanpakken? Via welke kanalen hebben we de grootste kans om een fijn huisje voor hem te vinden?

DatBenIkNou schreef:

sayenti schreef:

Waarom zou je niet nu al eventueel een plaatsje zoeken voor mocht het niet klikken?

Mijn zus heeft ook een hond van haar collega overgenomen in het geval dat ze het niet op een appartement kon aarde. Mijn zus zocht eventueel een speelkameraadje voor haar andere hond. Hond is uiteindelijk na iets minder als een jaar naar haar toegekomen.
Denk aan oudere mensen eventueel die wel zulk oud diertje willen voor de eenzame dagen maar die niet zelf een pup of asiel Willen.
Eventueel met asiel bespreken dat ze zo geen gastouders hebben dat hij niet in een kennel terecht komt.

Mocht wat niet klikken? Heb je uberhaubt wel helemaal gelezen wat het probleem van TS is??

Nikass schreef:

ElviraKelan schreef:

Wb inslapen: ik heb het van het najaar bij een buurtgenoot meegemaakt die haar hond op 1 jarige leeftijd heeft laten inslapen vanwege toenemende agressie richting honden. Hondenras stond op de “zwarte lijst”. Dierenarts heeft hier gewoon aan meegewerkt gelukkig gezien 1 hondje al voor de dood was weggehaald.

Lijkt me een totaal andere situatie?
Het gaat hier om een oudere hond die de komst van een baby niet goed trekt.
Maakt de hond daarmee geen gevaarlijke hond. Hond kan prima ergens anders een fijn thuis vinden.

beatje schreef:

https://www.kindengezin.be/adoptie/over-vca/ Probleem opgelost.
Als de hond dood is kan je gewoon een nieuw kind nemen

Nikass schreef:

Kijk voor mij persoonlijk geen haar op mijn hoofd die eraan zou denken mijn honden weg te doen. Maar niet iedereen is hetzelfde.
Ik denk: je neemt weloverwogen een kind terwijl je een hond in huis hebt waar dat dikke kans niet goed mee gaat.
Je weet dat de consequentie dan is dat hond weg moet (want kind gaat uiteraard niet)
Dan neem je contact op met de stichting waar hij vandaan komt en/of met het asiel en dan regel je een herplaatsing.
Een topic op bokt is daarbij niet nodig.

Jennyj01 schreef:

Ts ik ben opgegroeid tussen onbetrouwbaare huisdieren. En bij mij en mijn zus is het allemaal goed gekomen. Mijn moeder had 2 honden waarvan een erger was dan de ander. En een kat met een letterlijk wat scherp karakter. Hoe het bij ons ging? Eigenlijk vanzelf. Laat de dieren met rust en brommen of blazen was wegwezen. En eerlijk...meer dan eens een kras of klein blauw plekje is het nooit geworden. Toen we ouder waren speelden we ook wel weer met ze. Maar de regel was, alleen op initiatief van het dier. Ik denk dat het bij ons altijd goed is gegaan omdat de huisdieren wisten dat ze met rust gelaten werden en mijn ouders er niet meer drama van maakte dan nodig.

Jennyj01 schreef:

Ts ik ben opgegroeid tussen onbetrouwbaare huisdieren. En bij mij en mijn zus is het allemaal goed gekomen. Mijn moeder had 2 honden waarvan een erger was dan de ander. En een kat met een letterlijk wat scherp karakter. Hoe het bij ons ging? Eigenlijk vanzelf. Laat de dieren met rust en brommen of blazen was wegwezen. En eerlijk...meer dan eens een kras of klein blauw plekje is het nooit geworden. Toen we ouder waren speelden we ook wel weer met ze. Maar de regel was, alleen op initiatief van het dier. Ik denk dat het bij ons altijd goed is gegaan omdat de huisdieren wisten dat ze met rust gelaten werden en mijn ouders er niet meer drama van maakte dan nodig.