Ik weet dat mijn mening/standpunt niet populair is bij veel ouders, maar dit is volgens mij waar het vaak mis gaat. Hoe vaak worden er geen honden weg gedaan omdat het toch niet gaat met het gezin? Ik vind dat je daar van tevoren over na moet denken. Los van een ongeplande zwangerschap waarbij er al een hond in huis is, is het beginnen aan kinderen of een hond een keuze en daar zitten consequenties aan verbonden.
Je kunt kinderen prima leren dat ze de hond met rust moeten laten, ook jonge kinderen. De dochter van een vriendin (3 jaar oud) kan prima met ons mee op wandeling, maar zij zal de honden niet zomaar naderen/aaien/vastpakken, ook de twee honden uit hun gezin niet. Deze vriendin is hier enorm streng in en dat vergt management, maar anders krijg je dit soort taferelen. Ook mogen de kinderen onder geen beding in/bij de mand van de honden komen. Dat is de rustplek van de honden en hebben ze niets te zoeken. Dat gaat echt prima en de kinderen lijden echt niet onder deze regels. Er is meer dan genoeg speelruimte over en als ze willen aaien kunnen ze dit vragen en eventueel onder begeleiding doen, áls de hond dit wil.
Als je het niet haalbaar vindt of kan/wil managen, dan moet je mijns inziens niet beginnen aan een hond in een jong gezin. Het is heel nobel van jullie om de hond een liefdevol thuis te willen bieden, maar dat betekent wel dat je dus ook voor het welzijn van de hond op moet komen. Kinderen en honden kunnen nou eenmaal een ingewikkelde combinatie zijn.
Het is niet eerlijk van een hond te verwachten dat hij alles maar moet tolereren, “want het is nog een kind”. Er zijn maar heel weinig honden die dat doen/kunnen en dan moet je je ook afvragen of je dat moet willen.

Ik heb er toevallig zo een die alles over zich heen laat komen, maar ook die is niet zonder toezicht bij kinderen. Niet omdat ze iets zal doen, maar ik wil haar niet in een situatie brengen die vervelend voor haar is. Het is mijn taak mijn hond én het kind te beschermen, dus daarin moet je managen. Mijn andere drie honden vinden kinderen hélemaal niets en zullen hetzelfde reageren als jullie hond. Ze zullen echt niet direct bijten, maar ze vinden het absoluut niet fijn als er kinderen in hun buurt komen. De buurmeisjes of andere kinderen die ze willen aaien krijgen dus ook een “nee” te horen. En ja, dat is anders dan je eigen kinderen, maar ook kunnen dit leren.
Is dat veel werk? Ja, absoluut, maar daar moet je van tevoren over nadenken. Ik neem aan dat je er ook voor zorgt dat je kind haar handen niet brandt aan het fornuis? Of bij giftige schoonmaakspullen komt? Datzelfde principe kan gaan gelden voor de hond. Je mag de hond niet aaien, niet achter de hond aan lopen, en je moet hem met rust laten als hij daar en daar ligt.
@Nyaleti: Ik wilde alleen maar duidelijk maken dat het logisch is dat een hond snauwt als de voorpoten vastgepakt worden. Drie van de vier van mij zullen dat ook doen wanneer iemand anders dan ik dat doet.
Verder vind ik dat je een jong kind gewoon niet alleen moet laten met een hond, zeker niet als de hond al meerdere malen duidelijk heeft aangegeven het niet prettig te vinden. Je hoeft daarvoor niet aan je kind vastgeplakt te zitten. Kind speelt in de woonkamer -> dan is de hond daar dus niet. Het hoeft echt niet enorm ingewikkeld te zijn.