Solleke_Noah schreef:Miro is vandaag ingeslapen. De dierenarts vond hem nu nog goed en bevestigde dat hij geen pijn leek te hebben. Maar hij schrok van het tempo waarbij de tumor groeide en gaf aan dat het nu elk moment kon omslaan en helemaal mis gaan. Hij gaf Miro nog max twee weken op deze manier, maar het kon dus ook al morgen ineens spoed worden. Hij is zachtjes op mijn schoot ingeslapen. De dierenarts gaf daarna aan dat hij dezelfde keuze had gemaakt nu het nog waardig was
Mijn hart is gebroken, ik ga hem zo missen.. bedankt allemaal voor de steun, de reacties hadden veel harder kunnen zijn besef ik me, ik ben blij dat ik mijn twijfels nog heb kunnen neerschrijven.
Och meis, wat verdrietig.
Maar ergens ook mooi.
Jij hebt je lieverd het stadium van spoed (en alle ellende die daar bij hoort) kunnen besparen.
En dan lekker bij jou op schoot liggend voorgoed inslapen,
hoe verdrietig ook: dat is goed.
Gecondoleerd met je verlies.
... en als het ergste verdriet over is: wees dan maar hartstikke trots op jezelf. 'Liefde is ook loslaten.'