Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Sclimpre schreef:Die reflex is er kort na de maaltijd. Niet de volgende ochtend.
Een zindelijke hond zal die reflex onderdrukken als hij niet buitengelaten wordt.
Het is nog maar de vraag hoe gezond het is om het ritme de natuurlijke gang van zake van het verteringsproces te beinvloeden.
[***] schreef:Voor wie wil.. even een update.
Slapen gaat goed, in haar mand op mijn slaapkamerWil nog een reisbench proberen om te voorkomen dat ze 's nachts gaat spoken (nu doe ik de slaapkamerdeur dicht maar het is handiger als dat open kan blijven) maar die ik besteld had was toch een beetje veel te groot. Dus nu een kleinere maat onderweg.
Verder is ze in huis goed geaard, ze kan op de bank springen en maakt daar gretig gebruik van. Ze vindt het allemaal gezellig en prima. Heeft wel een paar keer een plasje binnen gedaan, niet markeergedrag maar gewoon echt plassen, ook als ik er op zat te kijken. Heel gek, want dat deed ze eerst niet en ze komt genoeg buiten, dus even zien.
Ook heeft ze beslist dat ze alleen buiten gaat wanneer ze buiten wil.. Soms doe je het tuigje aan en springt ze naar buiten, soms blijft ze gewoon in de hal staan staken. Als je haar dan over het drempeltje heen helpt wandelt ze wel gewoon mee, het is echt het vertrek. Zou dit angst-gerelateerd zijn? Merk dat ze buiten ook schrikkeriger is, op geluiden, of mensen die passeren, andere honden die blaffen, dat soort dingen. De eerste dagen keek ze nergens van op of om, nu wel. Zou alles nu pas beginnen te landen? Zou ze het nu pas allemaal beseffen dat er nog een hele wereld is?
Zelfde heeft ze met de auto en bij mijn moeder in huis. Ze laat alles wel doen en ze is braaf (gaat niet blaffen of janken of dergelijke) maar je merkt dat ze het niet echt leuk vindt of het allemaal niet goed weet.
Het is een beetje dubbel bij haar, langs de ene kant lijkt ze een verwende prinses (wat op zich wel meevalt) maar langs de andere kant lijkt ze ook bang en onzeker. Weet niet goed of ik het gewoon moet negeren en verder doen alsof er niks aan de hand is, of dat ik er echt aan moet werken om dat stapje voor stapje op te lossen. Heb een beetje schrik als ik haar nu bv. ga belonen met voedsel als ze zelf naar buiten gaat dat ze binnenkort helemaal niet meer naar buiten gaat zonder snoepje, dat soort dingen
[***] schreef:Stem gebruik ik sowieso heel veelReageert ze ook echt heel fijn op (zowel het positieve stemgeluid als het iets minder positieve geluid
). Voedsel en snoepjes ben ik wat terughoudender in, tenzij er natuurlijk echt een probleem is, dan ben ik wel voor positieve associatie/voedselbeloningen. Maar ik kan op dit moment een beetje moeilijk inschatten of er zich een probleem aan het vormen is of dat dit gewoon wennen/een fase is.