rockwitch schreef:Klopt ik heb best wat ervaring met buitenlandse honden. Voornamelijk Turkse en Roemeense honden. Zelf ook 2x naar Roemenië geweest. Gelukkig ken ik inmiddels ook een aantal mensen die daar keihard aan het steriliseren en castreren zijn. Maar idd veel honden daar hebben geen fijne geschiedenis, maar toch zijn er ook echt genoeg die, als ze eenmaal hier zijn in een stabiel huis, heel prima meedraaien en waar je weinig van hun achtergrond merkt.
De stichting waar ik voor op vang heeft daar ook grote sterilisatie en castratie acties.
Tuurlijk zijn er hondjes, die er goed uitkomen en goed mee draaien in een gezin, mist ze de juiste aanpak krijgen. Maar er is ook een groot gros, die dat uiteindelijk wel kan, maar veel meer socialisatie nodig hebben, eer je ze kunt plaatsen. En in het geval van TS, zou ik dan niet voor zo een hond kiezen.
Ik heb hier eentje uit Resita (gemeenteasiel) en zij stond onderaan in de pikorde. Ze doet het super, toen ze hier in het begin kwam, lag ze altijd op haar rug in een onderdanige houding, ze stond namelijk altijd onderaan in de pikorde. Nog steeds doet ze het snel, maar wel minder, mannenstemmen vind ze eng. Dan heb ik hier een grijze uit het dodingsasiel, heeft half zijn leven gewoond in een donkere schuur zonder eten. Hij is op zijn manier happy, maar is bang voor vlaktes en voor groepen mensen, speelt niet en is het liefst in huis. Past hij hier in ons gezin en draait hij mee? Tuurlijk, maar het is geen standaard hond die je overal mee naar toe kan nemen. DAn heb ik hiet nog een opvanger, brood en brood mager toen ze aan kwam, in huis is ze na drie maanden eindelijk wat ontstresst, maar joh dat heeft even geduurd. Buiten valt ze gruwelijk uit naar andere honden en is super gefocused op voer binnen, buiten heeft ze alleen aandacht voor de omgeving. Maw, het zijn geen kant en klare honden die je zo even 123 in het dagelijks leven overal mee naar toe sjouwt. Bij sommigen kan dat misschien.
Het is ook fijn als een hond enkel een particuliere opvang kent, die honden hebben nog niet zo veel ellende als in de asielen en zullen vast beter inpasbaar zijn. In het gemeenteasiel waar ze met gebroken poten, brood en broodmager en alle andere ellende soms jaren doorbrengen en dat een stuk of 300 a 400. De stichting waar ik vooropvang, heeft samen met organisaties in engeland en duitsland nu een voerverschaffing opgezet en hebben de kennels voorzien van hokken, zodat de dieren niet aan alle elementen blootgesteld zijn.
De honden die er uit gehaald worden, gaan eerst bijkomen in een particuliere opvang, ze worden gevaccineerd, gesteriliseerd en gecastreerd. En wannneer er een gastgezin in nederland beschikbaar komt, verblijven ze eerst daar, zodat we goed kunnen beoordelen hoe de hond in elkaar steekt en welk huis het best zal passen.
Alleen een particuliere opvang zal