Bokt.nl

anjali schreef:

Esaqar schreef:

Interessante discussie.
Vind het wel apart dat er toch veel bokkers zijn die zeggen dat als je met een hond loopt die aggressief is/kan zijn naar mensen, dat je daar niet aangelijnd mee over straat moet lopen.
Pardon?
Iedereen. Maar dan ook iedereen, kinderen, volwassenen, ouderen etc. horen van een hond of ander dier af te blijven wanneer deze aangelijnd over straat loopt. En willen ze toch aaien? Even vragen.

Ik heb sinds een aantal weken een pup. Geweldig dier, maar hij kijkt echt 'de kat uit de boom'. Hij vind mensen gewoon erg spannend en wanneer een onbekend persoon zomaar naar hem toe loopt en hem wil aaien dan rent hij of weg, of hij gromt en hapt.
Betekend dit dat ik mijn pup niet meer mee neem op de weg? Nee. Op dat moment zeg ik duidelijk tegen deze mensen 'Niet aaien.' En dan krijg ik 9 van de 10 keer terug: 'Maar het is een pup, die van dat toch leuk?' Nee. Mijn pup niet.

(En we oefenen er heus wel op, maar ik heb geen zin om dat met iedereen die ik tegenkom te doen. + ik heb er geen behoefte aan dat mijn hond een echt allemansvriendje wordt.)

Je zegt het nu zelf wat er vaak aan de hand is. In veel gevallen spiegelt een dier zijn eigenaar.Jij wilt niet dat je hond een allemansvriendje wordt,dus doet hij dat ook niet!

bakkabouter schreef:

Duhelo schreef:

Dus: situatieschets:
Je hebt een hond van een behoorlijk formaat (pakweg 30-40 kilo).
Hond heeft problemen met andere honden en verliest dan alle aandacht voor de baas, gaat grommen en uitvallen en probeert de andere hond te grijpen (worst case scenario)

Dan vind jij het logischer dat je met een dergelijke hond toch blijft doorwandelen, terwijl hij aan het uitvliegen is aan de leiband (en in beweging je dus gemakkelijker uit evenwicht krijgt en zo kans kan krijgen om dichter bij die andere hond te raken), waardoor uiteindelijk je hond zijn zin krijgt, want in het beste geval heeft hij de andere hond en mens idd bang gemaakt / geraakt, of in het minste kan hij stoer zijn op zichzelf want de andere hond en mens zijn "weggejaagd".
Dit op een smal paadje van pakweg 3 m.

Terwijl mijn oplossing, de uitvallende hond stil gaan zetten (kan je hem gemakkelijker een hoekje of een berm gaan inparkeren), waardoor het gemakkelijker is om de hond zijn aandacht af te leiden én het ook een heel stuk gemakkelijker is om die hond te gaan afblokken moest hij toch beslissen om uit te vallen, waardoor je ervoor kan zorgen dat er altijd minstens 2 m ruimte tussen beide honden zitten.
Als de andere eigenaar dan ook nog zo snugger is om zijn hond aan zijn buitenkant te nemen, dan kan hij gewoon rustig passeren zonder zijn tempo of gang te moeten aanpassen en zonder bang te zijn dat er 40 kilo hond op zijn hond vliegt.

Ik weet wel langs welkeen van beide scenario's ik bij voorkeur ga passeren hoor, de tweede is simpelweg veel veiliger omdat je de uitvallende hond beter op zijn plaats kan houden.
Helpt het mee tot de training van die uitvallende hond? Dat misschien niet, maar imo moet je in eerste instantie ook niet met vreemde mensen en honden gaan trainen die daarom niet gevraagd hebben, maar ga je mensen gaan oproepen die bereid zijn om met hun hond samen te gaan wandelen of te gaan trainen zodat je dergelijk gedrag kan gaan aanpakken. En dan kan je wel op plaatsen waar je ruimte hebt gaan werken tot elkaar in beweging passeren etc. Maar niet op een smal wandelpad met toevallige tegenliggers.

Mag ik effe mee discussiëren?

Ik kies in gelijkaardige situaties net wél om verder te wandelen, zo snel mogelijk afstand creëren tussen ons en de bron die voor spanning en tijdelijk-niet-werkende-oren zorgt. Misschien zit daar bij ons wel de factor tussen dat ik helemaal niet het idee heb dat ik haar fysiek beter kan controleren als ik zelf stil blijf staan (voor degenen die ons niet kennen, hond weegt meer dan ik). Naar mijn gevoel gaat het beter als ik zelf doorloop en haar uit evenwicht trek als ze op haar achterpoten wil gaan staan. Of is dat het naïeve paardenmeisje in mij dat alles "voorwaarts en in beweging" probeert op te lossen?

Beverburcht schreef:

Ik denk ook dat het bij ´conflicten´ tussen honden heel erg aan de beleving van de eigenaren ligt. Mijn hond is niet de makkelijkste en ik let dan ook goed op haar met het uitlaten.
Ze loopt los en blijft in de buurt, maar houdt er niet van als vreemde honden achter haar aanlopen/blijven plakken. Ik heb dan ´die zwarte rothond´ omdat ze snapt als een andere hond opdringerig blijft, terwijl zij contact met afwending probeert te vermijden. (Dit gebeurt trouwens maar een enkele keer, mijn hond komt vaak zelf steun bij mij zoeken en ik ga ertussenin lopen.)
Ik weet dan ook niet hoe ik op die mensen moet reageren, dus ik negeer het en richt me op mijn eigen hond.
Ander probleem, wat vervelender i, is haar apporteerobsessie. Ze zoekt bijvoorbeeld een dennenappel, die ze voor de voeten vreemden neerlegt. Als zij dan die dennenappel schoppen, tegen mijn verzoek om haar te negeren in en hun hond komt bij die dennenappel kijken, snapt ze fel naar die hond.
Moet ik in zo'n geval mijn hond het loslopen ontnemen?

Wat vinden jullie van dit gedrag en mijn handelingen?

lien_87 schreef:

Of ik geef ze juist een bal voor onderweg (zodat ze niet iets anders gaan zoeken) en pak die af op het moment dat er andere honden of mensen aankomen. Heb je ook meteen mooi de aandacht van je hond

Beverburcht schreef:

Ik denk ook dat het bij ´conflicten´ tussen honden heel erg aan de beleving van de eigenaren ligt. Mijn hond is niet de makkelijkste en ik let dan ook goed op haar met het uitlaten.
Ze loopt los en blijft in de buurt, maar houdt er niet van als vreemde honden achter haar aanlopen/blijven plakken. Ik heb dan ´die zwarte rothond´ omdat ze snapt als een andere hond opdringerig blijft, terwijl zij contact met afwending probeert te vermijden. (Dit gebeurt trouwens maar een enkele keer, mijn hond komt vaak zelf steun bij mij zoeken en ik ga ertussenin lopen.)
Ik weet dan ook niet hoe ik op die mensen moet reageren, dus ik negeer het en richt me op mijn eigen hond.
Ander probleem, wat vervelender i, is haar apporteerobsessie. Ze zoekt bijvoorbeeld een dennenappel, die ze voor de voeten vreemden neerlegt. Als zij dan die dennenappel schoppen, tegen mijn verzoek om haar te negeren in en hun hond komt bij die dennenappel kijken, snapt ze fel naar die hond.
Moet ik in zo'n geval mijn hond het loslopen ontnemen?

Wat vinden jullie van dit gedrag en mijn handelingen?

Nikass schreef:

Dat die hond zijn dennenappel verdedigd, is dat probleem gedrag?
Of gaat hij echt het gevecht aan met andere honden?
Gebeurt dit alles in een losloopgebied?

Duhelo schreef:

Nikass schreef:

Dat die hond zijn dennenappel verdedigd, is dat probleem gedrag?
Of gaat hij echt het gevecht aan met andere honden?
Gebeurt dit alles in een losloopgebied?

Het is imo wel probleemgedrag als de hond door middel van die denneappel een andere hond zijn baasje gaat opeisen en dan ook nog eens die hond gaat terechtwijzen omdat die bij zijn eigen baasje komt.
Als ik een dergelijke hond zou tegenkomen en het baasje laat toe dat die hond het speeltje brengt en laat dan ook nog eens toe dat die hond contact maakt met de mijne (die aangelijnd is) én hem afsnauwt. Daar ben ik niet gelukkig mee nee.
2 honden die loslopen en in een conflict raken over een speeltje is al iets anders.

sneeuwpop schreef:

Probleem gedrag vind ik het echt wel. De hond doe naar bij gedrag waar menig andere hond dat niet zou doen.
Dat moet je als eigenaar voorkomen.
Realistisch gezien kun je het gedrag van andere mensen niet sturen, dus voorkom het " verkeerde gedrag"!
Dat " eigen schuld" vind ik zo kinderachtig wanneer de eigenaar verantwoordelijk is en niets(!) doet om het gedrag te voorkomen. (Uit de weg gaan,aanlijnen of/en communiceren)

Nikass schreef:

sneeuwpop schreef:

Probleem gedrag vind ik het echt wel. De hond doe naar bij gedrag waar menig andere hond dat niet zou doen.
Dat moet je als eigenaar voorkomen.
Realistisch gezien kun je het gedrag van andere mensen niet sturen, dus voorkom het " verkeerde gedrag"!
Dat " eigen schuld" vind ik zo kinderachtig wanneer de eigenaar verantwoordelijk is en niets(!) doet om het gedrag te voorkomen. (Uit de weg gaan,aanlijnen of/en communiceren)

Ik weet niet of je op mij reageert? Ik ben het nl met je eens dat de baas het gedrag moet voorkomen, dit heb ik ook aangegeven. Dat het ongewenst gedrag is, maakt het echter nog geen probleemgedrag. De hond verdedigt wat van hem is ten opzichte van een andere hond. Dat is, vanuit de hond gezien, echt heel normaal gedrag. Dat wil niet zeggen dat wij alle normaal gedrag moeten toelaten, dat is iets anders.

Maar misschien heb jij een andere definitie van probleemgedrag?

Het is een beetje jammer dat slechte of geen begeleiding van de hond door de baas nu wordt afgeschoven op de hond.

sneeuwpop schreef:

Beverburcht scheef zelf dat het toch wel een probleem is, dat haar hond die zwarte rothond wordt genoemd.
Dan is het imo probleemgedrag.

Nikass, jij schrijft vaak op de manier om het gedrag van de hond goed te praten. Waarom een hond zo gedraagt, dat het normaal gedrag is etc.
Dat is precies waar dit topic om draait.
Dat is vrij ongewenst in bepaalde situaties.
De hond heeft hier ook geen "uitleg en bescherming nodig". Het gaat erom dat de eigenaar er voor zorgt dat ze geen overlast veroorzaken. Normaal gedrag of aangeleerd gedrag etc, het zal allemaal wel. Het gaat erom wat je ermee doet als eigenaar.

Ik heb zelf ook een (waak)hond. Ik ga er niet van uit dat mensen hem begrijpen en vooral niet dat mensen er rekening mee gaan houden. Het is mijn taak om voor hem te zorgen en om ervoor te zorgen dat er geen conflicten komen of zelfs maar irritatie.

Iedereen snapt wel dat de hond niet de schuldige is van zijn gedrag. Die hoeft imo niet "verdedigd" te worden. De focus moet liggen op wat de eigenaar doet in bepaalde situaties.

Beverburcht schreef:

Ik denk ook dat het bij ´conflicten´ tussen honden heel erg aan de beleving van de eigenaren ligt. Mijn hond is niet de makkelijkste en ik let dan ook goed op haar met het uitlaten.
Ze loopt los en blijft in de buurt, maar houdt er niet van als vreemde honden achter haar aanlopen/blijven plakken. Ik heb dan ´die zwarte rothond´ omdat ze snapt als een andere hond opdringerig blijft, terwijl zij contact met afwending probeert te vermijden. (Dit gebeurt trouwens maar een enkele keer, mijn hond komt vaak zelf steun bij mij zoeken en ik ga ertussenin lopen.)
Ik weet dan ook niet hoe ik op die mensen moet reageren, dus ik negeer het en richt me op mijn eigen hond.
Ander probleem, wat vervelender i, is haar apporteerobsessie. Ze zoekt bijvoorbeeld een dennenappel, die ze voor de voeten vreemden neerlegt. Als zij dan die dennenappel schoppen, tegen mijn verzoek om haar te negeren in en hun hond komt bij die dennenappel kijken, snapt ze fel naar die hond.
Moet ik in zo'n geval mijn hond het loslopen ontnemen?

Wat vinden jullie van dit gedrag en mijn handelingen?

sneeuwpop schreef:

Beverburcht scheef zelf dat het toch wel een probleem is, dat haar hond die zwarte rothond wordt genoemd.
Dan is het imo probleemgedrag.

Nikass, jij schrijft vaak op de manier om het gedrag van de hond goed te praten. Waarom een hond zo gedraagt, dat het normaal gedrag is etc.
Dat is precies waar dit topic om draait.
Dat is vrij ongewenst in bepaalde situaties.
De hond heeft hier ook geen "uitleg en bescherming nodig". Het gaat erom dat de eigenaar er voor zorgt dat ze geen overlast veroorzaken. Normaal gedrag of aangeleerd gedrag etc, het zal allemaal wel. Het gaat erom wat je ermee doet als eigenaar.

Ik heb zelf ook een (waak)hond. Ik ga er niet van uit dat mensen hem begrijpen en vooral niet dat mensen er rekening mee gaan houden. Het is mijn taak om voor hem te zorgen en om ervoor te zorgen dat er geen conflicten komen of zelfs maar irritatie.

Iedereen snapt wel dat de hond niet de schuldige is van zijn gedrag. Die hoeft imo niet "verdedigd" te worden. De focus moet liggen op wat de eigenaar doet in bepaalde situaties.

lien_87 schreef:

Maar als iedereen snapt dat het aan de eigenaar ligt en niet aan de hond. Waarom noemen ze hem dan 'die zwarte rothond'?

sneeuwpop schreef:

Onzorgvuldig is het zeker niet, realistisch wel.

Zoals je al zegt worden er veel fouten gemaakt bij het lezen van het gedrag van honden.
Je kan het gedrag van andere mensen niet veranderen, dus je vraag "wie moet zijn gedrag veranderen?" Slaat nergens op.
De enige die conflicten kan voorkomen ben je zelf.