liedje89 schreef:@shadow: Wat je dus bedoeld is dat als Cesar een hond corrigeert de hond daardoor geen negatieve associaties zou maken met het gedrag dat hij op dat moment uit aan het voeren is?
Gedeeltelijk. Waar het om gaat is dat operante conditionering als verklaring te kort schiet. Het gaat niet om conditionering, het doel van zo'n aanraking is in eerste instantie afleiding: als het gedrag niet zo intens is kan dat bv ook door iets te zeggen, het kan soms al met een heel klein handgebaar, het kan zelfs (wat Cesar ook wel eens doet) met geur. Dat zijn zeker geen negatieve associaties.
En hoewel kinderen niet hetzelfde zijn als honden, zou ik dit toch wel een beetje willen vergelijken met hoe je kinderen kunt vragen iets niet te doen. Als ze veel herrie maken en jij dan zegt 'een beetje rustig aan' is dat geen straf. Het is communicatie en je beroept je eerst en vooral op samenwerking, dat kinderen gewend zijn om te voldoen aan zoiets. (En niet door steeds gestraft te worden! Maar door hun sociale instelling en het belonen van het gericht zijn op mensen.)
Dat is bij honden niet anders. Sociaal gedrag van honden zit er heel erg ingebakken, ook daarin probeer je niet de link te leggen tussen 'dit gedrag' = 'slechte consequenties' maar 'let op mij, ik vertel je wel wat ik wil en niet.'
Maar, je vertelt dus wel zowel wat je wel wilt als wat je niet wilt. Gewoon, omdat dat de helderste manier van communiceren is, die door mens en dier al van nature begrepen worden. Alleen maar wel of alleen maar niet is onvolledige communicatie, waarom zou je het jezelf en de anderen moeilijker maken dan nodig?
Citaat:Als je het oude gedrag niet afleert kan je de stap van het laten vervallen in oud gedrag en corrigeren toch overslaan en direct door naar uitlokken van nieuw gedrag of je maakt wel degelijk een negatieve associatie met het oude gedrag
Nou ja, je wilt inderdaad wel communiceren dat bepaald gedrag niet gewenst is en ander gedrag wel. En je wilt dat op verschillende niveau's van escalatie kunnen doen. Dus ook als een hond al erg gefixeerd is. Als je dat alleen maar aan het begin kunt doen, maar zodra je je kans gemist hebt de boel alsnog uit de hand loopt, heb je een probleem. Het is meestal goed om er op tijd bij te zijn, maar het is ook goed om, als je er niet meteen bij bent, niet machteloos toe te hoeven zien dat het escaleert.
En als het meer geescaleerd is, werkt een simpele aanwijzing niet meer. Geur en ook geluid worden buitengesloten. Dan heb je iets nodig dat daar doorheen breekt. Helaas zijn dat (om evolutionaire redenen) vooral dingen die worden geassocieerd met gevaar (namelijk: plotselinge aanraking, bv een roofdier dat in je rug hangt) - want gevaar is iets waar je altijd meteen je aandacht aan moet geven, dat is een reflex die heel diep zit, terwijl voedsel wel even kan wachten en een geluid ook.
Da's gewoon de werking van de hersenen, daar kan Cesar verder weinig aan doen.