Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
de twee jonkies moesten verplicht naar het pension vrijdag. Daarna door naar het crematorium om Wesje op te halen en daarna door naar een familieweekend. Zonder oude man wat wel de bedoeling was dus. Nu was hij ook wel mee maar in een metalen busje met een hondenpootje erop en zijn halsband en riempje.
.
. We missen die oude man echt heel erg. De jonkies zijn saai en stil. Melden zich niet met honger of nodig moeten. Spelen wel wat met elkaar maar verder stil.
. Duidelijk maken baas ik heb heel erge honger. Op een niet te missen manier en dankbaar op je bak afduiken als hij gevuld is. Net als met uitlaten.
. Uitlaten geeft wel een wat blijere hond maar niet die uitbundige dankbaarheid van Wesley.
wat eengemis he,ze horen er ook zo bij...
niet meer een mannetje die bij langzamer rijden hoopvol opveert of er een spannende wandeling volgt.
er minder uithoeven omdat de jonkies minder hoeven en er minder over vragen. Was bij tijd en wijle heel erg diep gemis.
het klopt gewoon nog steeds niet in huis. Als de jonkies dan ook nog lopen te treuren maakt dat er niet gemakkelijker op. het zal wel een keer slijten maar wanneer?
bij jou ook nog zo vers en meteen je andere mannetje verandert in een oud baasje ook nog. Vreemd he dat die routine er zo sterk inzit.
over een maand nog eens laten nakijken of bij verslechtering dan naar een oogspecialist. Die zit gelukkig hier dichtbij en heeft ook twee keer onze tinker geopereerd aan een tumor in en bij zijn oog. Niet te hopen dat het iets ergs is.
we missen die oude gek echt gigantisch. Patronen zitten er hier nog diep ingesleten en de stilte in de auto is echt eng oorverdovend afwezig.
langzaam gaan rijden zonder opgewonden geblaf vanaf de achterbank. Geen lieve woefmans die je probeert te troosten door je intent te kussen en tegen je aan te kruipen voor uren. Bleeh niks aan.