Karl66 schreef:@Dees-[naam], het probleem met gevonden voorwerpen is dat ze eerst verloren moeten worden voordat ze gevonden kunnen worden. En in het geval van dieren weggelopen of verdwaald moeten zijn. Het gaat hier om een kat die in zijn eigen territorium rondliep, dus niet verloren was en dus ook niet gevonden had kunnen worden. Alle wetsartikelen die over vindersloon of vergoeding gaan zijn dan niet van toepassing.
Volgens het gewoonterecht mag een kat gewoon buiten loslopen en is er geen enkele verplichting om hem binnenshuis of op je erf te houden. Kortgeleden wilde een politicus in Zeeland dat binnenhouden voorstellen en volgens de juristen was op basis van het gewoonterecht niet houdbaar.
Samengevat, die kat mag daar buitenlopen, is in zijn eigen territorium en er is dus geen enkele wettelijke basis waarop het vangen gestoeld is. En daardoor lijkt het mij dat er ook geen wettelijke basis is om kosten te berekenen.
@Corrie, de kosten van een wettelijke procedure zijn het veelvoud van de kosten die het asiel vraagt. Zelfs als je wint kost het je veel meer dan het je oplevert. Als een rechtsbijstandsverzekering al iets voor je zou doen, dan zou het niet meer zijn dan het betalen van de asiel kosten. Dat is voor hun namelijk de goedkoopste oplossing en daarmee zou het asiel alsnog het geld binnenkrijgen.
De kat liep niet in eigen territorium maar op het privéterrein van de buren.
Ik wil me er volgende week best even verder in verdiepen en kijken of ik het duidelijker kan krijgen.
Nu is het in ieder geval zo dat de kat vanaf een privéterrein is opgehaald, de eigenaar van dat privéterrein heeft aangegeven dat er een zwerfkat op het terrein aanwezig was en heeft gevraagd of de kat opgehaald (en dus bewaard) kan worden.
De gemeente heeft het asiel aangesteld voor de (zwerf)dieren dus het asiel haalt de kat op (of geeft de dierenambulance de opdracht de kat te halen ) en zorgt zo voor de bewaarplicht.
Er was geen reden om aan te nemen dat dit geen zwerfkat was tot ze de chip uitlazen. De kat had namelijk alle kenmerken van een zwerfkat (stoffig, mank, niet te benaderen, op een plek waar vaker zwerfdieren zijn gevangen.) En bijv. geen bandje om waardoor je zou kunnen vermoeden dat het in dit geval een kat met eigenaar was.
Toen ze de chip uitlazen hadden ze al kosten gemaakt. Die kosten willen ze nu op TS verhalen.
Als het asiel alleen de ritkosten wilde verhalen maakt het niet uit of de kat gechipt is of niet, die kosten had TS ook kunnen hebben als de kat bij TS voor de deur was afgeleverd en er voor gekozen werd de ritkosten te rekenen.
Als ze ook allerlei overige kosten van het verblijf wilden verhalen zullen ze moeten aantonen dat die kosten ondanks de chip niet te voorkomen waren. (Als je een kat 3 dagen laat zitten en verzorgt, dan pas een chip uitleest en de kosten van die 3 dagen wil verhalen valt dat niet onder een redelijke vergoeding aangezien die kosten niet nodig waren om het dier goed te 'bewaren'.)
Ze verhalen de kosten op TS omdat de kat onder haar verantwoordelijkheid valt, zij is immers eigenaar en haar dier heeft deze situatie veroorzaakt omdat hij zich op het terrein van de buren bevond.
Of het dier wel of niet gegeten heeft van het voer dat bij de buren stond maakt niet uit, dat voer stond op privéterrein en de kat is daar zelf op afgekomen. Daarnaast heeft het asiel een vergunning om vangkooien met voer te plaatsen dus ook wat dat betreft hebben ze niets verkeerd gedaan.
Hier is het zo dat dierenambulance en dierenasiel 2 verschillende partijen zijn.
Het asiel heeft het vervoer van de dieren dus uitbesteed. Er is een contract tussen beide partijen en het asiel vergoed de ritten die de dierenambulance maakt als de dieren in het asiel terecht komen. Andersom moet de dierenambulance toestemming hebben van het asiel om het dier daar te plaatsen. Bij vermoedelijke zwerfkatten moet het asiel dus eerst gebeld worden tenzij het dier zichtbaar ziek of gewond is.
Bij honden ligt dit anders omdat zij in de regel niet alleen over straat lopen.
Komt een huisdier niet in het asiel terecht dan verhaalt de dierenambulance de kosten op de eigenaar. Bij dode huisdieren waar geen eigenaar voor komt worden die kosten door de gemeente vergoed.
Bij wild is het per gemeente verschillend of de kosten vergoed worden of niet omdat de gemeente wettelijk gezien geen zorgplicht heeft voor de in het wild levende dieren.
In de opvang gaat dat precies hetzelfde, voor een parkietje kunnen ze wel een vergoeding krijgen, voor een buizerd hoeft dat niet.
Dit is een huisdier dus heeft het asiel recht op een vergoeding, de eigenaar is bekend en dat betekend dat de rekening niet naar de gemeente gaat.
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 14-01-18 00:48, in het totaal 1 keer bewerkt