Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-10-24 13:15

Geplaatst: 03-10-24 13:15

Verstandige keuze, ze vinden vanaf de oude eigenaar wel een plekje voor haar dat komt wel goed.

En je hebt geen risico's met je jongste kind en de hond.

je eigen kind dag en nacht bij de hond gescheiden houden. Kan zo keer mis gaan, ff afgeleid of wat dan ook verstandige keuze gemaakt.

**Geplaatst**: 03-10-24 13:20

Geplaatst: 03-10-24 13:20

Little_Gift schreef:
Zoolgangster schreef:
TS was zo vriendelijk een hond op te vangen, dit blijkt niet verantwoord te kunnen, en ja, sommige mensen zouden die hond best kunnen managen, maar je moet dat maar net kunnen opbrengen, met meerdere kinderen en een huishouden plus baan...
Ik vind het helemaal niet gek om in zo'n situatie toe te geven dat je het toch te gevaarlijk/niet verantwoord vindt voor het jongste kind. Ja, de andere kinderen zullen verdrietig zijn, maar zouden ze niet nóg verdrietiger zijn als hun broertje toegetakeld wordt door de hond?

Het gaat om hun dochtertje, dus verdrietig om hun broertje zullen ze niet zijn neen

Oeps, dochtertje dus.

Inmiddels heeft TS een verstandige beslissing genomen.

**Geplaatst**: 03-10-24 14:28

Geplaatst: 03-10-24 14:28

Als ik de OP zo lees dan lees ik een hond die erg onzeker is en te weinig sturing en (bege-)leiding krijgt.
Zaak is om je hond zelfverzekerder te maken zodat deze beter in zijn vel komt te zitten en meer ontspannen is.
(Heel veel Stabij's kampen hier overigens mee door verkeerde socialisatie en misschien deels ook vanuit het ras.)

Daarnaast zou ik er voor zorgen dat je kind(eren) de hond enkel aaien als de hond naar hen toe komt en aangeeft geaaird te willen worden. En enkel onder toezicht.
De hond NIET storen als deze ligt te slapen, kinderen ook niet toelaten op de plek van de hond. Ook niet als deze niet in mand/ bench ligt.
Je geeft aan dat je niet kunt voorkomen dat de jongste de hond soms toch aait, maar dat kun je wel.
Het vraagt echter een bepaalde alertheid en direct anticiperen.
Mocht je jezelf daarin niet kunnen managen, kun je er ook voor kiezen de hond in een andere afgesloten ruimte te leggen met diens plaats.
(Een bench kan ook, maar zorg er dan wel voor dat je kind niet alsnog bij de bench gaat klooien en de hond daardoor zijn plek gaat beschermen.)
In ieder geval een plek dat het dier er ongestoord kan rusten en zich kan terugtrekken, zonder bang te hoeven zijn om steeds gestoord te worden door een (voor het dier) onberekenbaar kind.

Daarnaast is plaatstraining heel nuttig. Zowel voor kind als hond

Succes!

En als laatste; Kijk alsjeblieft goed uit, want het kan maar 1x fout gaan en dat vergeef je jezelf nooit!

Edit: Ik lees net dat je de keuze hebt gemaakt de herplaatsing terug te draaien.
Verstandig, als je niet kunt bieden wat het dier en je gezin nodig hebben.

**Geplaatst**: 03-10-24 15:27

Geplaatst: 03-10-24 15:27

Jammer Muppett. Dappere keuze van je. Sterkte!

Kabayo schreef:
Ik vraag mij af hoeveel mensen hier daadwerkelijk een kind hebben en een hond

Voor mij zou het exit hond zijn. (Of een goede heropvoeding! Een strenge) We grommen niet naar mensen. Simpel zat.
Ik zou dan ook nooit een opvang hond bij m'n kind in huis willen. Je weet simpelweg niet wat er mee gebeurd is in zijn hondenleven. Het is misschien geen populaire mening. Maar no way dat ik mijzelf ga vergeven als mijn husky of rottweiler mijn dochter zouden bijten.

Die zouden het trouwens prima vinden als er aan hun oren getrokken worden of aan hun poten Die zien dat meer als een spel dan als een bedreiging.
(Uiteraard zou ik dit niet accepteren, maar is nu nog niet van toepassing met 3 maand oud)

Wel liggen ze hier standaard in huis op hun plek en mogen er geen kinderen op hun plek komen. Ze mogen soms op de bank.
Maar grommen of snauwen wordt niet getolereerd. Hetzelfde als bijten of trappen bij mijn paard Doen ze maar lekker buiten onderling, niet naar mij. Als ze ergens niet van gediend zijn heeft de hond de ruimte weg te lopen, die hoeft niet de confrontatie aan te gaan

Grommen bestraffen is echt het stomste wat je kunt doen. Het is een van de weinige manieren van een hond om aan te geven dat ze iets niet prettig vinden.
Je kunt ingrijpen door de situatie te veranderen maar straf grommen alsjeblieft nooit. Dan slaan ze dat voortaan namelijk over en is het zogenaamd “uit het niets”.

Je kind is nu 3 maanden. Ik spreek je tijdens de kruipfase nog wel :))

**Geplaatst**: 03-10-24 16:06

Geplaatst: 03-10-24 16:06

Een hond hoeft niet naar mij te grommen als ze de ruimte hebben om weg te lopen. Er zijn meer manieren om iets aan te geven, vaak zie je het aan de houding van de hond al of ze iets niet leuk vinden. (Denk aan wegkijken. Oren naar beneden. Tongelen. Hijgen. Zelfs kwispelen kan op spanning duiden) Als ze grommen ben je in mijn ogen al te laat

Gezellig dat je mij in de kruipperiode nog eens wilt spreken

Mijn honden blijven wel op de plaats. Ik moet dan alleen achter m'n kind aan _O-

Gelukkig heb ik het thuis wel makkelijk ingericht dat de honden en kind apart kunnen, zonder helemaal geïsoleerd ergens achterin geplaatst te zitten

**Geplaatst**: 03-10-24 16:34

Geplaatst: 03-10-24 16:34

Onze jongste was 3 toen er een hond kwam en ondanks dat ik er echt bovenop zat, deed hij soms toch dingen die niet mochten. Gelukkig heeft onze hond nooit iets fout gedaan, maar dat was ook wel te danken aan management. De puppy-ren heeft hier gestaan tot de hond ruim anderhalf was. Dat was meer om de hond tegen m’n kind te beschermen als andersom. M’n zoontje is een schat en heeft een enorme dierenliefde, maar dat betekende ook dat hij niet van de hond af kon blijven. Die kreeg daardoor af en toe weinig rust en meer liefde dan hij aankon hahaha.

Het duurde tot m’n zoontje 5 was voor hij écht snapte wat wel en niet kon. Was het mijn dochter geweest (die twee jaar ouder is), dan had ik dat probleem minder/niet gehad denk ik. Die hoef je maar 1x iets uit te leggen en dan doet ze dat.

@kabayo: Jij ziet misschien wanneer de hond ongemakkelijk is, maar je kind (of een vriendje of vriendinnetje) ziet dat straks echt niet.

Ook bij jou gaat nog van alles veranderen:
Kruipen, lopen, hey-wat-glanzen-die-oogjes-mooi-even-kijken-of-ik-daar-een-vinger-in-kan-prikken, ik-ben-twee-en-ik-zeg-nee, een hond die stiekem pijn heeft of wat strammer wordt en daardoor een korter lontje heeft, een tweede kind met een héél ander karakter, een speelvriendje of vriendinnetje dat niet weet wat de regels zijn…
ik noem maar wat. En het gebeurt altijd in een onbewaakt moment dat je net even de aardappels afgiet en je dacht dat de hond op z’n plaats zat en je kind bij het speelgoed.

Gelukkig gromde de hond van TS, nu wist ze dat het niet goed zat. Was de hond afgeleerd te grommen, wat had hij dan gedaan als de peuter iets deed dat ongewenst was?

Ontopic:
Rot voor je TS, dat het niet gelukt is. Heel verstandig dat je voor je gezin kiest in deze situatie. Met een peuter in huis snap ik dat je geen risico gaat nemen. Hopelijk vind de hond ergens anders een plekje dat beter bij hem of haar past.

**Geplaatst**: 03-10-24 17:05

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 03-10-24 17:05

Mrsed ik denk dat het wat van de situatie af hangt. Ik krijg die periode natuurlijk nog. Mijn honden zijn wel veel buiten en kan ik in de tuin of op de veranda kwijt mocht ik naar de wc moeten of gaan koken. Het moet ook wel heel raar lopen en al langere tijd verkeerd gaan mochten deze grommen. Het kan altijd natuurlijk. Dat hou ik zeker in m'n achterhoofd

**Geplaatst**: 03-10-24 18:03

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 03-10-24 18:03

Goed gehandeld TS. En fijn ook dat de oude eigenaar zijn verantwoordelijkheid neemt. Ik hoop dat de hond op een fijne plek terecht komt.

**Geplaatst**: 03-10-24 18:50

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 03-10-24 18:50

Helemaal geen schande hoor TS.

Vaak proberen mensen een schuldige aan te wijzen in negatieve zin. In dit geval is het een simpele mismatch en respecteer je zowel de hond als kind als individu. Een hond kan een kind prima tolereren maar bij een kind wonen is toch anders.
Jij neemt je verantwoording en hebt voldoende zelfreflectie om te zeggen : ik kan niet elke seconde opletten en uit elkaar houden is ook niet houdbaar.

Neehoor, verstandig besluit TS.

**Geplaatst**: 03-10-24 20:10

Geplaatst: 03-10-24 20:10

Kabayo schreef:
Een hond hoeft niet naar mij te grommen als ze de ruimte hebben om weg te lopen. Er zijn meer manieren om iets aan te geven, vaak zie je het aan de houding van de hond al of ze iets niet leuk vinden. (Denk aan wegkijken. Oren naar beneden. Tongelen. Hijgen. Zelfs kwispelen kan op spanning duiden) Als ze grommen ben je in mijn ogen al te laat

Gezellig dat je mij in de kruipperiode nog eens wilt spreken Mijn honden blijven wel op de plaats. Ik moet dan alleen achter m'n kind aan Gelukkig heb ik het thuis wel makkelijk ingericht dat de honden en kind apart kunnen, zonder helemaal geïsoleerd ergens achterin geplaatst te zitten

Grommen is inderdaad een later teken. Ik sta er niet altijd bovenop, want dat kan nou eenmaal niet als je kind vrij gaat bewegen.
Mijn husky is nogal vocaal en bromt snel. Ik noem het brommen want het echte grommen komt later en doet hij eigenlijk alleen als hij het heel goed zat is. Dat klinkt anders. Het brommen is het aangeven dat hij het spannend vindt of er geen zin in heeft. Soms vind ik het onzin want dan ligt hij bijvoorbeeld zelf middenin de kamer (en die is groot) en vind ik dat hij maar even naar zijn mand moet. Hij doet dan nog net geen eye-roll :')

Als je kind eenmaal zelfstandig gaat bewegen wordt het een grotere uitdaging. Met een baby is het nog makkelijk, geloof me maar

Ik moet daarom ook een beetje grinniken om de babymoeders die dan beweren dat het allemaal zo makkelijk te handelen is. Ik was ook zo namelijk.
Voor honden is dat ook een spannende periode. Zelfs voor de brave goedzakken.

**Geplaatst**: 03-10-24 20:15

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 03-10-24 20:15

Huskys zijn zulke dramaqueens

Wellicht denk ik nu nog te makkelijk inderdaad. We komen er vast snel genoeg achter _O-

**Geplaatst**: 03-10-24 20:20

Geplaatst: 03-10-24 20:20

Vergeet ook niet dat het ene kind het andere niet is. Mijn kinderen waren 2 en 4 toen onze pup kwam. Met de jongste gaat het perfect, zij stemt van nature af en dat gaat gewoon super. De oudste is wat drukker en impulsiever, en ook wat angstiger, en de hond bouwt door hem meer spanning op. En onze hond blijkt sowieso vrij pittig/prikkelgevoelig. Dat vraagt dus continu management en dat is echt wel vermoeiend bovenop je reguliere gezinsleven. En voor mijn gevoel onmogelijk als je hond daarbij ook nog de kinderen niet goed trekt (die van ons is met ze opgegroeid en dat gaat redelijk, zolang hij niet te hoog in adrenaline komt).

Onze pup is nu 6 maanden en we hebben de woonkamer nog in 2 gesplitst zodat ieder gewoon z'n eigen rust heeft. Ook kan ik de hond nu op zijn plaats sturen, dat maakt het ook alweer een heel stuk makkelijker. Verder mogen de kinderen hem alleen aaien als hij zelf naar ze toekomt en RUSTIG is. Maar je staat dus wel de hele dag aan als moeder, nog veel meer dan met alleen maar je kinderen. Je draait je om of ze lopen alweer met speeltjes te gooien, of er rent een kind waar de pup dan weer op een te heftige manier op reageert, of de pup is overprikkeld waardoor hij sowieso een langslopend kind niet trekt etc. etc.

En stellen dat je kinderen prima kunt leren van een hond af te blijven: ja, als je geluk hebt ja. Dat hangt toch ook echt af van wat voor kind je hebt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-24 21:25

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-24 21:25

Nogmaals dank voor jullie fijne reacties!

Ik voel me ontzettend rot, gefaald naar de hond toe. We leven in een wegwerpmaatschappij en daar ben ik al erg op tegen, helemaal als het om dieren gaat.
Dit was mijn eerste hond, ik heb echt nul ervaring wbt een hond trainen. De hond liet in haar vorige gezin helemaal geen probleemgedrag zien, daardoor leek ze heel geschikt. Onze gezinssituatie is wel compleet anders: 3 jonge kinderen die herrie maken en we leven op een flat, dus niet genoeg ruimte om hond en kinderen permanent te scheiden. Al had ze heus haar prive plekjes waar de kinderen niet bij konden komen.
Ik ben gewoon niet ervaren genoeg om deze onzekere/angstige hond de juiste ondersteuning te bieden. Helaas heb ik het bijten niet kunnen voorkomen, het gebeurde toen ik mij even omdraaide om iets te pakken.
Mijn oudste twee kinderen hebben veel verdriet want die missen hun vriendinnetje. Mijn man en ik voelen ons vooral erg rot omdat we vinden dat we gefaald hebben naar de hond toe. Maar goed, daar zullen we helaas mee moeten dealen.

Nogmaals allemaal bedankt voor het meedenken!

**Geplaatst**: 03-10-24 22:28

Geplaatst: 03-10-24 22:28

@Muppett, je hebt echt de beste keuze gemaakt. Het gaat tegen je principes in, maar veiligheid voor mens en dier staat voorop. De hond was bij jullie ook niet gelukkig als hij dat gedrag laat zien. En 1 beet is 1 teveel en dan volgen er ws meer..
Hopelijk viel het bijtincident mee? Heeft je dochtertje er wat aan over gehouden?

Sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-24 22:39

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-24 22:39

Dankjewel voor je fijne reactie Majabeestje. De hond was hier zeker niet gelukkig, ze liet probleemgedrag in toenemende mate zien die ze in haar vorige gezin nooit heeft laten zien. Denk dat ons kleine huis met drie jonge kinderen teveel voor haar was, ze is opgegroeid in een groot huis met alleen een volwassen stiefdochter. Ook zou het best kunnen dat ze haar vriendje van daar erg miste.
Mijn man en ik zagen helaas een stijgende lijn in het afwijzende gedrag naar mijn dochter toe, dus we hadden ook niet de illusie dat dit een incident was. Mijn dochter van 6 heeft ze echt nooit naar gegromd, mijn zoon idem, en die deden ook wel eens iets wat ze niet leuk vond (ze ging dan tongelen en wegkijken)

Mijn dochtertje had gisteravond twee rode putjes in haar arm, maar de huid was niet door. Vanmorgen wilde ze alweer met de hond knuffelen 'ze is zo lekker zacht' dit uiteraard niet toegelaten en vanmiddag heb ik de hond weggebracht.

**Geplaatst**: 03-10-24 22:57

Geplaatst: 03-10-24 22:57

Muppett schreef:
Nogmaals dank voor jullie fijne reacties!

Ik voel me ontzettend rot, gefaald naar de hond toe. We leven in een wegwerpmaatschappij en daar ben ik al erg op tegen, helemaal als het om dieren gaat.
Dit was mijn eerste hond, ik heb echt nul ervaring wbt een hond trainen. De hond liet in haar vorige gezin helemaal geen probleemgedrag zien, daardoor leek ze heel geschikt. Onze gezinssituatie is wel compleet anders: 3 jonge kinderen die herrie maken en we leven op een flat, dus niet genoeg ruimte om hond en kinderen permanent te scheiden. Al had ze heus haar prive plekjes waar de kinderen niet bij konden komen.
Ik ben gewoon niet ervaren genoeg om deze onzekere/angstige hond de juiste ondersteuning te bieden. Helaas heb ik het bijten niet kunnen voorkomen, het gebeurde toen ik mij even omdraaide om iets te pakken.
Mijn oudste twee kinderen hebben veel verdriet want die missen hun vriendinnetje. Mijn man en ik voelen ons vooral erg rot omdat we vinden dat we gefaald hebben naar de hond toe. Maar goed, daar zullen we helaas mee moeten dealen.

Nogmaals allemaal bedankt voor het meedenken!

Ik snap dat je je rot voelt, maar waarschijnlijk is dit voor de hond ook de beste keuze! En vergeet niet dat jij in de eerste instantie niet degene bent die de hond “weg” gedaan heeft, maar de eerste eigenaar. Je hebt je best gedaan om haar op te willen vangen maar wat niet gaat, gaat niet. Zo blijven aanmodderen is ook niks, straks gaat het helemaal mis. Als je beide niet gelukkig bent, is het beter om een ander huisje te zoeken. Fijn dat ze nog terug kon naar de eerste eigenaar!
Voel je niet te schuldig iig, hoe moeilijk ook. Sterkte en een knuffel :(:)

**Geplaatst**: 04-10-24 16:38

Geplaatst: 04-10-24 16:38

Je hebt haar niet weggedaan, je hebt haar terug gebracht omdat ze bij jullie niet gelukkig was. Dat is heel iets anders. Je hebt de goede keuze gemaakt, zowel voor de hond als jullie gezin hoe moeilijk ook. Jou valt niets te verwijten.

Wel rot voor je oudere kinderen :(:)

**Geplaatst**: 05-10-24 14:46

Geplaatst: 05-10-24 14:46

Muppett schreef:
Nogmaals dank voor jullie fijne reacties!

Ik voel me ontzettend rot, gefaald naar de hond toe. We leven in een wegwerpmaatschappij en daar ben ik al erg op tegen, helemaal als het om dieren gaat.
Dit was mijn eerste hond, ik heb echt nul ervaring wbt een hond trainen. De hond liet in haar vorige gezin helemaal geen probleemgedrag zien, daardoor leek ze heel geschikt. Onze gezinssituatie is wel compleet anders: 3 jonge kinderen die herrie maken en we leven op een flat, dus niet genoeg ruimte om hond en kinderen permanent te scheiden. Al had ze heus haar prive plekjes waar de kinderen niet bij konden komen.
Ik ben gewoon niet ervaren genoeg om deze onzekere/angstige hond de juiste ondersteuning te bieden. Helaas heb ik het bijten niet kunnen voorkomen, het gebeurde toen ik mij even omdraaide om iets te pakken.
Mijn oudste twee kinderen hebben veel verdriet want die missen hun vriendinnetje. Mijn man en ik voelen ons vooral erg rot omdat we vinden dat we gefaald hebben naar de hond toe. Maar goed, daar zullen we helaas mee moeten dealen.

Nogmaals allemaal bedankt voor het meedenken!

Jullie hebben helemaal niet gefaald, maar nog net op tijd de noodzakelijke keuze gemaakt om de hond terug te brengen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-24 11:17

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-24 11:17

Zo kan je het ook bekijken inderdaad, dat wij haar niet weg hebben gedaan maar de eerste eigenaar.

Ik mis de hond nog steeds ontzettend. Komende maanden ga ik me er maar eens op bezinnen wat we nu willen.

**Geplaatst**: 08-10-24 11:19

Geplaatst: 08-10-24 11:19

Ik denk niet dat er iemand gefaald heeft, maar soms lopen de dingen niet zoals je hoopt. Dat geldt voor jou en de vorige eigenaar... Je kunt je niet op alles voorbereiden. That's life.

**Geplaatst**: 08-10-24 11:53

Geplaatst: 08-10-24 11:53

Ik zie dit absoluut niet als falen. Als jij alle signalen had genegeerd en het tegen willens en wetens had willen blijven proberen en je kind uiteindelijk serieus gebeten wordt, dan had je gefaald. Maar dat heb je helemaal niet gedaan.

Je hebt eerst de hond willen helpen, super lief. Er was geen aanleiding om te denken dat het niet goed zou gaan zoals ik het lees. Je hebt geprobeerd die hond een liefdevol huis te geven. Maar in zo'n situatie is de hond ook niet gelukkig, het geeft hem ook stress. Dus je doet er net zo goed aan om dat in te zien en de hond weer terug te brengen. Wel heel fijn dat hij terug kan naar de vorige eigenaar ipv dat jij hals over kop een geschikt huisje moest zoeken.

Logisch dat je het gezelschap in huis mist. Mocht je opnieuw een hond willen nemen, zou ik wachten tot je dochter ouder is. Want zij heeft ook een rol gehad in het gedrag van de hond (niet bewust natuurlijk). Jij hebt haar heel duidelijk gemaakt de hond met rust te laten en toch bleef ze contact zoeken (logisch) dus met een nieuwe hond gaat dat net zo zijn. En er zijn maar heel weinig honden die je kunt vertouwen met een peuter.

**Geplaatst**: 08-10-24 12:16

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 08-10-24 12:16

Ik zie het ook niet als falen. Je kinderen moet je beschermen als ouder zijnde. Het is al mooi dat je de hond een huis had willen bieden. Maar als de combinatie er niet is dan is de situatie voor niemand perfect. Nu heeft de hond straks kans op een huisje waar ie meer op z'n plek is en waar hij zichzelf kan zijn.

**Geplaatst**: 08-10-24 12:32

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 08-10-24 12:32

Je hebt absoluut niet gefaald, maar juist in het belang van zowel de hond als jullie kinderen gehandeld. Het is heel nobel dat je de hond een fijn huis hebt willen bieden, maar het past op dit moment niet in jullie situatie. Dat is niet de schuld van de hond of jullie kinderen, maar de combinatie die niet werkt.

**Geplaatst**: 08-10-24 12:45

Geplaatst: 08-10-24 12:45

Nyaleti schreef:
Logisch dat je het gezelschap in huis mist. Mocht je opnieuw een hond willen nemen, zou ik wachten tot je dochter ouder is. Want zij heeft ook een rol gehad in het gedrag van de hond (niet bewust natuurlijk). Jij hebt haar heel duidelijk gemaakt de hond met rust te laten en toch bleef ze contact zoeken (logisch) dus met een nieuwe hond gaat dat net zo zijn. En er zijn maar heel weinig honden die je kunt vertouwen met een peuter.

Dat ben ik met je eens. Je kunt nou eenmaal niet voorspellen of een volgende hond/pup zo tolerant is dat ie dat zomaar laat gaan. En je weet dat je het niet in je hebt/de situatie niet kunt of wil maken dat je iedereen veilig kunt houden nu (dat is niet om te wijzen, maar het is nu eenmaal de realiteit). Daar moet je dan wel je conclusies uit trekken vind ik en nu niet alsnog een hond nemen terwijl je weet dat het dan aan de hond is of het gaat lukken of niet.

Dat is even verdrietig nu, maar dat slijt wel weer. En je kunt natuurlijk al beginnen met voorpret: uitzoeken wat je graag zou willen, meer verdiepen in hondengedrag en training etc.

**Geplaatst**: 08-10-24 16:04

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 08-10-24 16:04

Mijn ouders hebben altijd honden gehad en we waren met 7 kids thuis. Liep altijd wel een baby of een peuter

. De helft van de kids op school heeft een hond. Dat een hond en een peuter per definitie een mismatch zijn is gewoon een fabel. Nu een drukke kleuter en hond van inmiddels 1 en gaat uitstekend inclusief pootjes vastpakken (wat niet mag, maar gewoon voor het voorbeeld). Ze vinden elkaar alleen maar leuk.
Een pup is wel makkelijker daarin mee te nemen denk ik. Hoewel ik ook wel zo'n buitenlandse hond kende waar het ook gewoon goed ging. Kijk naar kindvriendelijke rassen, zoals bijv een golden retriever. Ik heb zelf een wolfsgrauwe keeshond, ook een dikke kindervriend. Zo zullen er genoeg rassen zijn die best bij jullie passen, mocht je het toch overwegen. En vooral rassen die wat nerveuzig zijn laten gaan.