Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Kimbers schreef:Ik zie ook een aantal rassen voorbij komen die binnen weliswaar fijne gezinshonden zijn maar die buiten met andere honden toch wat minder prettig zijn in combinatie met kinderen.
Ook een labrador vind ik daaronder vallen. Heb er weinig, of eigenlijk geendie sociaal zijn naar andere honden. Begrijp me niet verkeerd, ze zijn over het algemeen ontzettend lief en willen vaak alleen maar spelen, maar qua hondentaal zijn ze behoorlijk aosciaal en dat kan ergernis bij andere honden opleveren.
Nikass schreef:smurffie schreef:De gemiddelde oliebol is ook niet te porren voor uren wandelen. Maar gezondheidsproblemen komen natuurlijk bij het ene ras meer voor dan bij andere rassen.
Dit begrijp ik niet helemaal; wat bedoel je hiermee te zeggen?
Tieneke schreef:IHN, ik snap je verhaal, maar het is imo wel anders als je inmiddels jarenlange ervaring hebt opgebouwd met honden, ten opzichte van TS die met haar jong gezin een eerste hond in huis zal halen.
Ik zou ook voor een puppy gaan.
Hier ervaring met drie Tibetanen. Wel kindvriendelijk, slim en zeer gehoorzaam. Maar wel véél onderhoud nodig.
Ik zou geen Doodle nemen. Gewoon te veel slechte verhalen, honden zelf kunnen er niks aan doen, maar ze hebben zo vaak medische problemen en de karakters zijn vaak niet simpel.
Ik zelf heb een Spaanse Waterhond. Heel eerlijk, die zou ik niet nemen met jonge kinderen in huis. Ze zijn imo eenkennig en makkelijk jaloers. Wel zeer onderhoudsvriendelijk (verliest geen haar en je mag ze niet kammen) en een fijne maat.
Ik zou het zelf niet te moeilijk maken en zoeken binnen de rassen die gekend staan als familiehonden (boxer o.a.). Uitzonderingen zijn er altijd, je weet het altijd pas echt als je ze in huis hebt.
Serendipity1 schreef:Veel goeie tips al hier!
Een belangrijke toevoeging is de ziektes die een ras bij zich draagt.
Zie de site https://www.dierenrecht.nl/rashondenwijzer voor een heel duidelijk overzicht hiervan.
Zoals bijvoorbeeld de boxer die hier vaak genoemd wordt, heeft belachelijk veel erfelijke aandoeningen.
De Golden retriever ook. Mijn advies is dan ook; doe hier niet aan mee. Ook voor jezelf, je wil je die ellende niet op de hals halen
Boras schreef:Serendipity1 schreef:Veel goeie tips al hier!
Een belangrijke toevoeging is de ziektes die een ras bij zich draagt.
Zie de site https://www.dierenrecht.nl/rashondenwijzer voor een heel duidelijk overzicht hiervan.
Zoals bijvoorbeeld de boxer die hier vaak genoemd wordt, heeft belachelijk veel erfelijke aandoeningen.
De Golden retriever ook. Mijn advies is dan ook; doe hier niet aan mee. Ook voor jezelf, je wil je die ellende niet op de hals halen
Jij schrijft precies wat ik wilde schrijven toen ik de aanbevelingen van de boxer - heel leuke hond trouwens maar helaas vaak ongezond - zag. Er vallen zoveel rassen af als je de gezondheid op de eerste plaats zet
laura1987 schreef:Ook een labrador vind ik daaronder vallen. Heb er weinig, of eigenlijk geendie sociaal zijn naar andere honden. Begrijp me niet verkeerd, ze zijn over het algemeen ontzettend lief en willen vaak alleen maar spelen, maar qua hondentaal zijn ze behoorlijk aosciaal en dat kan ergernis bij andere honden opleveren.
laura1987 schreef:Kimbers schreef:Ik zie ook een aantal rassen voorbij komen die binnen weliswaar fijne gezinshonden zijn maar die buiten met andere honden toch wat minder prettig zijn in combinatie met kinderen.
Ook een labrador vind ik daaronder vallen. Heb er weinig, of eigenlijk geendie sociaal zijn naar andere honden. Begrijp me niet verkeerd, ze zijn over het algemeen ontzettend lief en willen vaak alleen maar spelen, maar qua hondentaal zijn ze behoorlijk aosciaal en dat kan ergernis bij andere honden opleveren.
Denk dat dat ook aan de labradors ligt die jij kent.
Hier bij ons in het losloop gebied zijn de meeste labradors juist wel de allemansvrienden, de doodles en Sommige Friese stabij’s juist niet.
PSvanLot schreef:Ik zelf heb een Spaanse Waterhond. Heel eerlijk, die zou ik niet nemen met jonge kinderen in huis. Ze zijn imo eenkennig en makkelijk jaloers. Wel zeer onderhoudsvriendelijk (verliest geen haar en je mag ze niet kammen) en een fijne maat.
Zoek eens wat rasverenigingen op. Er zijn verschillende waterhonden. Portugees, Spaans, Italiaans en Frans.
Barbet schreef:PSvanLot schreef:Ik zelf heb een Spaanse Waterhond. Heel eerlijk, die zou ik niet nemen met jonge kinderen in huis. Ze zijn imo eenkennig en makkelijk jaloers. Wel zeer onderhoudsvriendelijk (verliest geen haar en je mag ze niet kammen) en een fijne maat.
Zoek eens wat rasverenigingen op. Er zijn verschillende waterhonden. Portugees, Spaans, Italiaans en Frans.
Wij hebben de Franse waterhond.
Maar het is geen kinderhond, hoewel hij prima met kinderen kan.
Het is een werkhond en dat heeft hij ook nodig, je moet met zo'n hond aan de slag.
Daarvoor moet je zo'n hond nemen, en dat hij daarna goed met je kinderen overweg kan dat is mooi meegenomen.
Maar je doet zulke honden tekort door alleen aan te schaffen omdat ze lief zijn voor kinderen.
En dat geldt in feite voor alle waterhonden.
Sowieso vind ik dat geen enkele hond een kinderhond is.
Als eerste moet je toch kijken wat je zelf de hond kan bieden.
Als volwassene moet je zorgen dat de hond genoeg beweging krijgt en ras afhankelijk genoeg training, werk, activiteiten.
Daarna kan de hond in huis ook rustig in huis zijn en lief met de kinderen omgaan.