Bokt.nl

KimD schreef:

Om even in te haken op je kinderverhaal, daar stoor ik me altijd aan bij de DA, loslopende kinderen. Laat die kinderen lekker thuis, of hou ze bij je! Waar diereneigenaren hun verantwoording moeten nemen dat die zich moeten gedragen, is dat net zo voor mensen met kinderen. Maar néé, hun kroost moet 9 van de 10 keer alles aaien wat los en vast zit. Daar sta ik, en twee honden niet op te wachten. Zoals gezegd, de stress en spanning in zo'n ruimte is vaak om te snijden!
.

Waves schreef:

dierenfan schreef:

Ach er zijn zoveel rare wezens... In november de hele roedel laten enten. Mijn dierenarts werkt enkel op afspraak. Terug uit behandelkamer moet je door wachtruimte die klein is. Ik check even en zie een kat aan tuigje op de grond. Ik vraag de eigenaar de kat aub op schoot te nemen in de hoek omdat we met 2 man en 6 grote kat etende honden er langs moesten. Wat ik toen naar mijn hoofd kreeg.... Was eigenlijk de kat had alle rechten en wij moesten ze maar onder controle houden. Tuurlijk moeten wij dat en dat hebben wij ook maar dan alsnog kleine ruimte en stel kat raakt in paniek dan gaan ze wel reageren. Op gladde vloer, bijna geen ruimte en grote honden dat is gewoon niet fijn. Ik kan struikelen oid en dan nog door gebruik van heupgordel kunnen ze niet uitbreken maar gewoon niet handig,onnodig en te voorkomen als alle partijen even elkaar de ruimte geven

Maar waarom heb je in godsnaam 6 (!) grote, katetende (!) honden?
Sorry, even los van het kat-in-de-wachtkamer-verhaal (natuurlijk had die mevrouw de kat even op schoot moeten
nemen).

Ik begrijp dit gewoon niet. Dan ben je toch één van de schrikbeelden op straat waar iedereen hier zo genoeg van heeft? Wat is er leuk aan moordmachines hebben?

Ik heb live mogen aanschouwen hoe een stel Ridgebacks een kat verscheurden (op het ef van de kat, niet op terrein van de honden). Leuk joh, zúlke leuke honden, altijd onder controle, behalve dat ene moment... ook van zogenaamde experts; hoog in de rasvereniging enzovoorts. Mensen die-het-allemaal-wel-weten en een beetje neerkijken op ‘rare wezens’ die niet altijd conform roedelgedrag handelen (wat je niet hondenkenners imo nooit kwalijk kan nemen!), net zoals jij.

Ik heb zelf twee kleine kindjes, die kunnen gaan gillen, onverwacht bewegen. Als ik grote honden zoals de jouwe op ons af zie komen dan ben ik als de dood dat ze op eeen slechte dag mijn kindjes als prooi zien, net zoals die kat. Ik durf dus nauwelijks meer met mijn kinderen een boswandeling te maken. Dus voor mij ben jij ook zo’n ‘raar wezen’, met je ‘kattendoders’. Je kan ze nooit altijd, 100% onder controle hebben dus in mijn optiek: een sociaal wezen in een drukke samenleving als de onze koopt een type hond die van nature niet snel overgaat tot dat soort praktijken of minder schade aanricht.

Waves schreef:

KimD schreef:

Om even in te haken op je kinderverhaal, daar stoor ik me altijd aan bij de DA, loslopende kinderen. Laat die kinderen lekker thuis, of hou ze bij je! Waar diereneigenaren hun verantwoording moeten nemen dat die zich moeten gedragen, is dat net zo voor mensen met kinderen. Maar néé, hun kroost moet 9 van de 10 keer alles aaien wat los en vast zit. Daar sta ik, en twee honden niet op te wachten. Zoals gezegd, de stress en spanning in zo'n ruimte is vaak om te snijden!
.

Ehm.. kinderen lopen per definitie ‘los’, het zijn kinderen, geen huisdieren. Kleine kinderen kun en mag je niet onbeheerd alleen thuis laten en een oppas is niet altidj voorhanden. En ook kinderen moeen gesocialiseerd worden, bezoekjes aan de dierenarts, zeker als het de eigen hamster of kat of cavia betreft, horen gewoon bij een kinderleven.
Ik ben het wel met je eens dat kinderen niet ongevraagd aan andermans dier zouden moeten zitten, ouders zouden dat niet moeten toestaan.

Maar een groot deel van de mensen heeft geen honden, kent geen honden, en heeft al helemaal geen verstand van honden. Die voeden hun kinderen daar dus ook niet in op. Dat kun je ook niet verwachten. Jij bent en blijft altijd verantwoordelijk voor dat je hond zich gedraagt, ook als er kinderen zijn of stress.

KimD schreef:

Het gaat er niet om dat de dierenarts het hondje los heeft lopen, maar dat de ruimte achter de balie niet afgesloten is.

Het klopt inderdaad dat de eigenaar van de grote hond zijn hond aangelijnd en kort had moeten houden. Maar voor hetzelfde geldt had de eigenaar dit gedaan, maar was de hond losgebroken, of een andere honden. Het gebeurt soms nou eenmaal als je even niet oplet.

Een traphekje of klapdeurtje had zoveel leed kunnen voorkomen...

Bij mijn eigen DA lopen de honden ook los achter de balie, wat een vrij grote ruimte is, maar een hond uit de wachtkamer kan daar niet komen. Wel zo veilig voor mens en dier.

Om even in te haken op je kinderverhaal, daar stoor ik me altijd aan bij de DA, loslopende kinderen. Laat die kinderen lekker thuis, of hou ze bij je! Waar diereneigenaren hun verantwoording moeten nemen dat die zich moeten gedragen, is dat net zo voor mensen met kinderen. Maar néé, hun kroost moet 9 van de 10 keer alles aaien wat los en vast zit. Daar sta ik, en twee honden niet op te wachten. Zoals gezegd, de stress en spanning in zo'n ruimte is vaak om te snijden!

Gelukkig werkt onze DA inmiddels alleen nog maar op afspraak, dus dan heb je de wachtkamer voor je alleen of hoogstens met twee andere patiënten.

Nikass schreef:

Simoonzel schreef:

Klopt helemaal Djinnie. Ik werk bij desbetreffende praktijk en de balie ligt op de weg naar boven.
Iedereen neemt de hond mee en dat moet ook gewoon kunnen. Maar je kan ze niet continu in de gaten houden dus ze liggen afgesloten van de rest van de praktijk.

Als ze afgesloten liggen, hoe kan die Mastiff er dan bij komen?

Tuurlijk moet je je hond mee kunnen nemen, maar deze da schrijft een uitgebreid betoog over het gebrek aan verantwoordelijkheid van hondeneigenaren wat zij al jarenlang dagelijks meemaakt in haar praktijk. Desondanks kan elke hond van een minder verantwoordelijke eigenaar gewoon bij haar hondje komen.
Het zal aan mij liggen, maar ik vind het onbegrijpelijk.

Waves schreef:

Ehm.. kinderen lopen per definitie ‘los’, het zijn kinderen, geen huisdieren. Kleine kinderen kun en mag je niet onbeheerd alleen thuis laten en een oppas is niet altidj voorhanden. En ook kinderen moeen gesocialiseerd worden, bezoekjes aan de dierenarts, zeker als het de eigen hamster of kat of cavia betreft, horen gewoon bij een kinderleven.
Ik ben het wel met je eens dat kinderen niet ongevraagd aan andermans dier zouden moeten zitten, ouders zouden dat niet moeten toestaan.

Maar een groot deel van de mensen heeft geen honden, kent geen honden, en heeft al helemaal geen verstand van honden. Die voeden hun kinderen daar dus ook niet in op. Dat kun je ook niet verwachten. Jij bent en blijft altijd verantwoordelijk voor dat je hond zich gedraagt, ook als er kinderen zijn of stress.

DiantaM schreef:

Je kunt kinderen net als dieren van alles leren, maar ze zullen zich altijd onverwachts kunnen gedragen. Daarvoor zijn ze kind.

En om die reden behoort een hondeneigenaar hier rekening mee te houden. Zeker als je een hond hebt die agressief op andere dieren en kinderen reageert. Doodeng vind ik sommige reacties hier.

DiantaM schreef:

Je kunt kinderen net als dieren van alles leren, maar ze zullen zich altijd onverwachts kunnen gedragen. Daarvoor zijn ze kind.

En om die reden behoort een hondeneigenaar hier rekening mee te houden. Zeker als je een hond hebt die agressief op andere dieren en kinderen reageert. Doodeng vind ik sommige reacties hier.

DiantaM schreef:

Je kunt kinderen net als dieren van alles leren, maar ze zullen zich altijd onverwachts kunnen gedragen. Daarvoor zijn ze kind.

En om die reden behoort een hondeneigenaar hier rekening mee te houden. Zeker als je een hond hebt die agressief op andere dieren en kinderen reageert. Doodeng vind ik sommige reacties hier.

Ineke2 schreef:

Ik zeg nergens dat een hond daar niet tegen moet kunnen. Uiteraard moet dat kunnen en mocht de hond daar op reageren zit deze dus vast aan een riem in de wachtkamer.

Ik heb het meer over ouders die hun kinderen naar de hond toe laten gaan en zelfs aaien zonder toestemming van diens eigenaar.

Dat kun en moet je als ouder zijnde áltijd voorkomen PUNT.

Wat er ook is, kind schreeuwen, huilen, spartelen het gebeurd gewoon niet.

Barbet schreef:

Nikass schreef:

Als ze afgesloten liggen, hoe kan die Mastiff er dan bij komen?

Tuurlijk moet je je hond mee kunnen nemen, maar deze da schrijft een uitgebreid betoog over het gebrek aan verantwoordelijkheid van hondeneigenaren wat zij al jarenlang dagelijks meemaakt in haar praktijk. Desondanks kan elke hond van een minder verantwoordelijke eigenaar gewoon bij haar hondje komen.
Het zal aan mij liggen, maar ik vind het onbegrijpelijk.

Hoe bedoel je dat?
Dat het hun eigen schuld is, dat het kleine hondje dood gebeten is?
Je bedoelt, als het hondje aan de riem had gezeten, de mastiff dat dan gezien had en dan niet gebeten zou hebben?
In feite komt het er dan neer dat er altijd wel een excuus te vinden is waarom een HR hond er eigenlijk niks aan kan doen als hij een hondje dood bijt.
Die moeten er namelijk gewoon niet zijn, dan kan hij ook niet doodbijten.

Waves schreef:

Maar waarom heb je in godsnaam 6 (!) grote, katetende (!) honden?
Sorry, even los van het kat-in-de-wachtkamer-verhaal (natuurlijk had die mevrouw de kat even op schoot moeten
nemen).

Ik begrijp dit gewoon niet. Dan ben je toch één van de schrikbeelden op straat waar iedereen hier zo genoeg van heeft? Wat is er leuk aan moordmachines hebben?

Ik heb live mogen aanschouwen hoe een stel Ridgebacks een kat verscheurden (op het ef van de kat, niet op terrein van de honden). Leuk joh, zúlke leuke honden, altijd onder controle, behalve dat ene moment... ook van zogenaamde experts; hoog in de rasvereniging enzovoorts. Mensen die-het-allemaal-wel-weten en een beetje neerkijken op ‘rare wezens’ die niet altijd conform roedelgedrag handelen (wat je niet hondenkenners imo nooit kwalijk kan nemen!), net zoals jij.

Ik heb zelf twee kleine kindjes, die kunnen gaan gillen, onverwacht bewegen. Als ik grote honden zoals de jouwe op ons af zie komen dan ben ik als de dood dat ze op eeen slechte dag mijn kindjes als prooi zien, net zoals die kat. Ik durf dus nauwelijks meer met mijn kinderen een boswandeling te maken. Dus voor mij ben jij ook zo’n ‘raar wezen’, met je ‘kattendoders’. Je kan ze nooit altijd, 100% onder controle hebben dus in mijn optiek: een sociaal wezen in een drukke samenleving als de onze koopt een type hond die van nature niet snel overgaat tot dat soort praktijken of minder schade aanricht.