Een dier valt onder gevonden voorwerpen.
Definities:
Gevonden voorwerp:
Een gevonden voorwerp is in de termen van het Burgerlijk Wetboek een "onbeheerde zaak" dit wil zeggen een zaak die de eigenaar, zonder dat dit de bedoeling was, is kwijtgeraakt.
Vinder:
Een vinder is iemand die een dergelijke onbeheerde zaak aantreft en onder zich neemt met de bedoeling hem weer zo snel mogelijk te doen toekomen aan de eigenaar.
De vinder van een onbeheerde zaak die deze onder zich neemt is verplicht aangifte te doen van zijn vondst (artikel 5:5 lid 1 sub a BW).
De wet legt personen die een onbeheerde zaak aantreffen dus niet de verplichting op om deze onder zich te nemen en daarvan aangifte of mededeling te doen.
Dit wil zeggen dat de regels van artikel 5:5 BW e.v. pas van betekenis worden op het moment dat de gevonden zaak vrijwillig door de vinder onder zich wordt genomen.
Afgifte van gevonden zaken.
In beginsel staat het de vinder vrij de gevonden zaak (bij een gemeente) in bewaring te geven of deze zelf mee naar huis te nemen (art. 5:5 lid 3 BW).
Uit praktische overwegingen hebben veel gemeenten overeenkomsten gesloten met lokale/regionale asielen waarin is overeengekomen dat de in de gemeente gevonden dieren worden ingeleverd bij het asiel.
Iemand die het gevonden voorwerp opeist bij de gemeente of bij de vinder die zich heeft gehouden in wat er staat in artikel 5.1, is verplicht de kosten te vergoeden die gemaakt zijn voor het bewaren en het onderhoud van het voorwerp en de opsporing van de eigenaar of iemand die bevoegd is het voorwerp in ontvangst te nemen. De gemeente of de vinder hoeven het voorwerp niet af te geven zolang deze kosten niet vergoed zijn. Als degene die het voorwerp opeist de kosten niet binnen een maand nadat deze aan hem zijn opgegeven heeft betaald, dan mag er van worden uitgegaan dat de eiser zijn rechten heeft opgegeven.
TS haar buren hebben er voor gekozen de gemeente (dierenambulance/asiel) in te schakelen. Ze maken een melding dat er (al een tijd?) een ombekende wilde kat bij hun op het erf komt, die van niemand lijkt te zijn. Om te kijken of hij van iemand is zijn ze hem gaan voeren zodat hij door de dierenambulance gevangen kon worden. De dierenambulance doet vervolgens zijn best om de eigenaar zsm te vinden - wat lukt door de chip af te lezen, maar vraagt voor deze moeite dus wel een vergoeding. Het is niet de taak van de dierenambulance om rond te gaan vragen in de buurt. En als ze dat wel hadden gedaan hadden ze ook daar geld voor mogen vragen. Als de buren zelf goed rondvraag hadden gedaan - of zelf met de kat naar de dierenarts waren gegaan om de chip af te laten lezen had het niets gekost. Maar het inschakelen van de gemeente (dierenambulance) dus wel...
Dorine92 schreef:Vanwege dat mensen verderop hem gingen voeren en zeiden dat ie van niemand was
Dorine92 schreef:Ze gaven aan totaal er niet aan gedacht te hebben dat ie ook van ons zou kunnen zijn. En ja dierenambulance dus gebeld met alle goede bedoelingen.
Dorine92 schreef:Ze hadden geen overlast maar hadden gebeld omdat ze niet wisten van wie de kat was. Maar dan lijkt het mij de taak van de dierenambulance om na te vragen of ze al aan buren hebben gevraagd van wie de kat is. En als dat niet zo is, dat de dierenambulance zelf een beetje navraag doet.