Gimmick11 schreef:Ik weet zeker wél waar ik het over heb;
ik heb een gertraumatiseerde herplaats herder die 2,5 was toen ze kwam, en nog nooit een halsband had omgehad en nog nooit van het erf was geweest.
Dat beest werd helemaal gek toen ik met haar aan de riem ging lopen.
De eerste keer lagen we al in de sloot, want ze hing zichzelf zowat op van de stress. Als ik naar mensen zoals jij geluisterd had, had ze ws. nu ook met een prikband omgelopen. Het enige wat ze kon was als een dwaas trekken en er proberen van door te gaan.
Gelukkig was ik er toen al op tegen om zo'n ding te gebruiken, en ben ik stug doorgegaan met een gewone vaste halsband.
Na heel veel geduld en alles uit de kast halen (enthousiasme, brokjes(die ze niet moest), boos worden, debiel doen) is het me gelukt, en heb ik nu een hond die super volgt en nooit trekt. En inmiddels al twee diploma's heeft.
Een hond die uit pure stress gaat hangen is ook heel wat anders dan een hond die puur uit dominantie gaat rukken en trekken. Ik nam aan dat je het verschil wel wist. De eerste krijg je met belonen en geaai een heel eind.
De tweede komt terecht bij baasjes die het laatste redmiddel zijn en dan kun je heel wat bereiken met zulke dieren door de prikband goed toe te passen.
Anders blijf ik nergens als ik een dominante boerboel bij me moet houden.