Ik heb net dit topic door zitten spitten, en onderstaande reactie van Rosita kan ik mij helemaal in vinden.
Een hond bijt niet zonder reden, dus het is verstandig om eerst uit te zoeken waarom hij heeft gebeten, eerder kun je het probleem niet verhelpen.
Rosita schreef:Als mijn hond mij zou bijten dan zou ik, net als Roylinde!, met het dier naar de DA gaan om te checken of hij ergens pijn heeft. Als dat niet het geval is dan ga ik bij mezelf te rade en ga nadenken welke signalen de hond al gegeven heeft in de afgelopen weken en misschien wel maanden. Signalen die ik dán zie als gedrag waarmee de hond mij duidelijk wilde maken dat hij 'in charge' dacht te zijn en aan mij regels op dacht t moeten leggen. Iemand moet altijd wel het voortouw nemen, als ik het niet (voldoende) doe dan dwing ik de hond in die positie.
Die regels ga ik dan weer ombuigen in míjn voordeel, per slot van rekening ben ik veel slimmer dan mijn hond én, ook niet onbelangrijk, ík ga over de voedselverschaffing..... Bij alles wat de hond doet zal hij dus eerst 'langs mij' moeten en bijvoorbeeld eerst een gekend commando op moeten volgen voor ik hem wens te aaien of uit te laten. Dit volgens de methode NILIFF (nothing in life for free). Door dit soort subtiele wijzigingen (die véél makkelijker gezegd dan gedaan zijn!) komt de hond vaak al rap tot inzicht dat het baasje iemand is om naar de ogen te zien want dat is de enige manier om aan eten te komen.
Wanneer dit allemaal netjes op zijn plaats valt ben ik niet in gevaar geweest (door een knokpartij aan te gaan met een hond) en heb ik in de ogen van mijn hond vreselijk gescoord in plaats van een onberekenbare engerd geworden te zijn.
Roylinde, het gaat goedkomen!
De vergelijking met 'de natuur' waarin men ook niet zo zachtzinnig met elkaar omgaat is natuurlijk <..> nonsens. De hond (en ook het paard) heeft niet voor niets zo'n vreselijk groot scala aan manieren om iets duidelijk te maken aan elkaar, denk aan het oortje naar achteren van een paard of het bek-aflikken van de hond. Als iets belangrijk is om te overleven dan is het wel fysiek in één stuk blijven. Vóór er dus daadwerkelijk en lijfelijk gevochten gaat worden is er echt heel veel gebeurd en gedaan, over en weer. Meteen aan tyleenbuizen denken is dus níet natuurlijk. Wel menselijk........ mensen zijn niet zo subtiel namelijk, kijk maar om je heen.
Geplaatst: 27-12-06 00:40 
