Bokt.nl

Doubtless schreef:

@Caira: Ik vind het getuigen van een bepaalde naïviteit dat je het uitspreekt als algemeen gegeven. Het aantal bijtincidenten én de vele slechte ervaringen met kinderen van de hondeneigenaren hier op Bokt laten zien dat het niet zo eenvoudig is en dat er ook kinderen zijn die gewoon doen waar ze zin in hebben. Het is lekker makkelijk om te zeggen dat dat aan de ouders en gebrek aan opvoeding ligt, maar de praktijk is weerbarstiger dan dat.

TS heeft niets gezegd over de ruimte thuis, dus misschien is het apart zetten van de hond en ruimtes afsluiten met traphekjes wel een goede optie

Lisitano schreef:

En een kind van 3 is ook al heel anders dan een kind van 2. Mijn kind is opgegroeid met honden en die heb ik dus inderdaad meteen geleerd dat hij er vanaf moet blijven en niet bij de manden mag komen. Volgens mij was hij bijna 3 toen het eindelijk leek te werken, dat kleine stukje opvoeding

Ik ben het helemaal eens met Lugea. Het vraagt heel veel management en het kan. En je moet vooral vanuit de hond denken. Ik schreef eerder al dat ik een brompot van een hond heb, dus ik ben heel voorzichtig. Toch ligt hij in dezelfde kamer als mijn peuter en dochter en hoef ik heus niet tussen de hond en mijn kinderen in te blijven staan. Maar echt niet dat ik heb kunnen voorkomen dat er toch een keer aan z’n haar getrokken werd.
Gelukkig heb ik die hond al jaren en hebben wij een dusdanige vertrouwensbasis dat ik op zo’n moment een beetje tijd heb om in te grijpen.

In TS haar geval is het een stuk moeilijker. De kinderen zijn deze hond haar grenzen niet gewend, de hond is de kinderen niet gewend en TS moet zich nog alle regels eigen maken. Plus de hond leren kennen en ze moeten elkaar nog gaan vertrouwen. Nou, ga er maar aan staan.
Het kan, dat denk ik zeker. Maar dan moet je het wel heel graag willen. Het kost veel tijd en energie en als ouder van jonge kinderen begrijp ik helemaal dat je daar al zeer weinig van hebt

Ik vind het trouwens heel lief dat ze zelfs haar poten laat pakken en niet bijt. Dat zegt echt al veel over deze hond. Weet je, soms is het gewoon geen match en dat is echt geen ramp. Zie jij het goed komen en ben je verzot op deze hond, ga ervoor en blijf er bovenop staan. Neem eventueel een stevige puppyren zodat ze lekker gescheiden zijn en jij geen agentje hoeft te spelen.
Maar denk je nu al pfffff dan zou ik rustig aan kijken naar een ander huisje.

Lugea schreef:

Ik weet dat mijn mening/standpunt niet populair is bij veel ouders, maar dit is volgens mij waar het vaak mis gaat. Hoe vaak worden er geen honden weg gedaan omdat het toch niet gaat met het gezin? Ik vind dat je daar van tevoren over na moet denken. Los van een ongeplande zwangerschap waarbij er al een hond in huis is, is het beginnen aan kinderen of een hond een keuze en daar zitten consequenties aan verbonden.

Je kunt kinderen prima leren dat ze de hond met rust moeten laten, ook jonge kinderen. De dochter van een vriendin (3 jaar oud) kan prima met ons mee op wandeling, maar zij zal de honden niet zomaar naderen/aaien/vastpakken, ook de twee honden uit hun gezin niet. Deze vriendin is hier enorm streng in en dat vergt management, maar anders krijg je dit soort taferelen. Ook mogen de kinderen onder geen beding in/bij de mand van de honden komen. Dat is de rustplek van de honden en hebben ze niets te zoeken. Dat gaat echt prima en de kinderen lijden echt niet onder deze regels. Er is meer dan genoeg speelruimte over en als ze willen aaien kunnen ze dit vragen en eventueel onder begeleiding doen, áls de hond dit wil.

Als je het niet haalbaar vindt of kan/wil managen, dan moet je mijns inziens niet beginnen aan een hond in een jong gezin. Het is heel nobel van jullie om de hond een liefdevol thuis te willen bieden, maar dat betekent wel dat je dus ook voor het welzijn van de hond op moet komen. Kinderen en honden kunnen nou eenmaal een ingewikkelde combinatie zijn.

Het is niet eerlijk van een hond te verwachten dat hij alles maar moet tolereren, “want het is nog een kind”. Er zijn maar heel weinig honden die dat doen/kunnen en dan moet je je ook afvragen of je dat moet willen. Ik heb er toevallig zo een die alles over zich heen laat komen, maar ook die is niet zonder toezicht bij kinderen. Niet omdat ze iets zal doen, maar ik wil haar niet in een situatie brengen die vervelend voor haar is. Het is mijn taak mijn hond én het kind te beschermen, dus daarin moet je managen. Mijn andere drie honden vinden kinderen hélemaal niets en zullen hetzelfde reageren als jullie hond. Ze zullen echt niet direct bijten, maar ze vinden het absoluut niet fijn als er kinderen in hun buurt komen. De buurmeisjes of andere kinderen die ze willen aaien krijgen dus ook een “nee” te horen. En ja, dat is anders dan je eigen kinderen, maar ook kunnen dit leren.

Is dat veel werk? Ja, absoluut, maar daar moet je van tevoren over nadenken. Ik neem aan dat je er ook voor zorgt dat je kind haar handen niet brandt aan het fornuis? Of bij giftige schoonmaakspullen komt? Datzelfde principe kan gaan gelden voor de hond. Je mag de hond niet aaien, niet achter de hond aan lopen, en je moet hem met rust laten als hij daar en daar ligt.

@Nyaleti: Ik wilde alleen maar duidelijk maken dat het logisch is dat een hond snauwt als de voorpoten vastgepakt worden. Drie van de vier van mij zullen dat ook doen wanneer iemand anders dan ik dat doet.

Verder vind ik dat je een jong kind gewoon niet alleen moet laten met een hond, zeker niet als de hond al meerdere malen duidelijk heeft aangegeven het niet prettig te vinden. Je hoeft daarvoor niet aan je kind vastgeplakt te zitten. Kind speelt in de woonkamer -> dan is de hond daar dus niet. Het hoeft echt niet enorm ingewikkeld te zijn.

Lugea schreef:

Ik weet dat mijn mening/standpunt niet populair is bij veel ouders, maar dit is volgens mij waar het vaak mis gaat. Hoe vaak worden er geen honden weg gedaan omdat het toch niet gaat met het gezin? Ik vind dat je daar van tevoren over na moet denken. Los van een ongeplande zwangerschap waarbij er al een hond in huis is, is het beginnen aan kinderen of een hond een keuze en daar zitten consequenties aan verbonden.

Je kunt kinderen prima leren dat ze de hond met rust moeten laten, ook jonge kinderen. De dochter van een vriendin (3 jaar oud) kan prima met ons mee op wandeling, maar zij zal de honden niet zomaar naderen/aaien/vastpakken, ook de twee honden uit hun gezin niet. Deze vriendin is hier enorm streng in en dat vergt management, maar anders krijg je dit soort taferelen. Ook mogen de kinderen onder geen beding in/bij de mand van de honden komen. Dat is de rustplek van de honden en hebben ze niets te zoeken. Dat gaat echt prima en de kinderen lijden echt niet onder deze regels. Er is meer dan genoeg speelruimte over en als ze willen aaien kunnen ze dit vragen en eventueel onder begeleiding doen, áls de hond dit wil.

Als je het niet haalbaar vindt of kan/wil managen, dan moet je mijns inziens niet beginnen aan een hond in een jong gezin. Het is heel nobel van jullie om de hond een liefdevol thuis te willen bieden, maar dat betekent wel dat je dus ook voor het welzijn van de hond op moet komen. Kinderen en honden kunnen nou eenmaal een ingewikkelde combinatie zijn.

Het is niet eerlijk van een hond te verwachten dat hij alles maar moet tolereren, “want het is nog een kind”. Er zijn maar heel weinig honden die dat doen/kunnen en dan moet je je ook afvragen of je dat moet willen. Ik heb er toevallig zo een die alles over zich heen laat komen, maar ook die is niet zonder toezicht bij kinderen. Niet omdat ze iets zal doen, maar ik wil haar niet in een situatie brengen die vervelend voor haar is. Het is mijn taak mijn hond én het kind te beschermen, dus daarin moet je managen. Mijn andere drie honden vinden kinderen hélemaal niets en zullen hetzelfde reageren als jullie hond. Ze zullen echt niet direct bijten, maar ze vinden het absoluut niet fijn als er kinderen in hun buurt komen. De buurmeisjes of andere kinderen die ze willen aaien krijgen dus ook een “nee” te horen. En ja, dat is anders dan je eigen kinderen, maar ook kunnen dit leren.

Is dat veel werk? Ja, absoluut, maar daar moet je van tevoren over nadenken. Ik neem aan dat je er ook voor zorgt dat je kind haar handen niet brandt aan het fornuis? Of bij giftige schoonmaakspullen komt? Datzelfde principe kan gaan gelden voor de hond. Je mag de hond niet aaien, niet achter de hond aan lopen, en je moet hem met rust laten als hij daar en daar ligt.

@Nyaleti: Ik wilde alleen maar duidelijk maken dat het logisch is dat een hond snauwt als de voorpoten vastgepakt worden. Drie van de vier van mij zullen dat ook doen wanneer iemand anders dan ik dat doet.

Verder vind ik dat je een jong kind gewoon niet alleen moet laten met een hond, zeker niet als de hond al meerdere malen duidelijk heeft aangegeven het niet prettig te vinden. Je hoeft daarvoor niet aan je kind vastgeplakt te zitten. Kind speelt in de woonkamer -> dan is de hond daar dus niet. Het hoeft echt niet enorm ingewikkeld te zijn.

Doubtless schreef:

Mooi verwoord Lisitano, dat is precies wat ik probeerde te verwoorden.

@Little_Gift: Ik ben vooral pro veiligheid voor iedereen. De kinderen moeten thuis veilig kunnen bewegen en de hond heeft recht op een fijne plek waar hij zich op zijn gemak voelt. Ik ken inmiddels 3 kinderen die in het gezicht zijn gebeten, door brave honden. Dus als ik zo'n verhaal als dit lees dan hou ik mijn hart vast.

senna21 schreef:

Je kunt aangeven het met iemand eens te zijn zonder de lappen tekst te quoten. Je voegt niks toe en maakt het topic behoorlijk onleesbaar.

Ladygiroc schreef:

Mijn tip gaat waarschijnlijk verkeerd vallen. Maar ik adviseer je een ander huisje te zoeken. Hond houdt niet van kleine kinderen en je vergeeft het het jezelf nooit als ze wel een keer snapt, of erger. Niet eerlijk naar je kind maar ook naar de hond toe niet.

Je kan niet elke seconde van de dag hond en kind in de gaten houden.

Muppett schreef:

Mijn hond gaat morgen terug naar de oude eigenaren. Van daar op zoek naar een andere plek. Helaas, verdrietig maar veiliger voor mijn peuter!
Als je meer wilt weten, stuur me pb