Bokt.nl

miesnaom schreef:

Hi,

Geen idee of het al is gezegd. Maar als het hondje uit het asiel komt MOET je wel eerst even overleggen. Als het goed is heeft je moeder een contact getekend daarvoor. Even bellen en situatie uitleggen. Ze zouden evt (als ze dit doen) hem wel online zetten maar dat hij bij jou blijft tot hij een geschikt baasje heeft gevonden.

Echter las ik in je post dat je je moeder had belooft om voor de hond te zorgen mocht zij te komen overlijden. Ik weet de omstandigheid niet, kan er niet over oordelen, wil en doe dit ook niet. Denk wel goed na, niet dat je achteraf spijt/ schuld gevoel heb omdat je de hond toch weg heb gedaan. Dat zou me extra naar lijken, bovenop het plotselinge verlies van je moeder


Edit: het is dus niet de bedoeling dat je zelf van alles gaat doen, contracten zijn er niet voor niets. Het contract staat op de naam van de moeder en hond, dus als moeder overlijd en er staat in het contract hond moet terug, heel zuur, dan zal de hond dus terug moeten en heeft ts helaas er niks mee te maken (aangezien er niet is opgenomen dat ts zelf voor een ander huis zoekt, mocht er iets gebeuren)

Eerlijk, ik vind het zwaar irritant dat mensen maar doen alsof ze het contract niet hoeven na te volgen. Teken er dan ook lekker niet voor, net als (even los van deze situatie) je niet mag fokken met de dieren en dat dat dan toch wordt gedaan. Schijt irritant.

Popstra schreef:

Maar hoe komt een asiel er dan achter dat een hond een ander baasje heeft?
Je houd toch geen contact met ze al die jaren over de hond!?

superpony schreef:

Euthanasie kan je niet altijd plannen en ook niet altijd wachten op hun toestemming. Ik neem aan dat het oordeel van een dierenarts dan ruim voldoende is of het nodig was.

miesnaom schreef:

Hi,

Geen idee of het al is gezegd. Maar als het hondje uit het asiel komt MOET je wel eerst even overleggen. Als het goed is heeft je moeder een contact getekend daarvoor. Even bellen en situatie uitleggen. Ze zouden evt (als ze dit doen) hem wel online zetten maar dat hij bij jou blijft tot hij een geschikt baasje heeft gevonden.

Echter las ik in je post dat je je moeder had belooft om voor de hond te zorgen mocht zij te komen overlijden. Ik weet de omstandigheid niet, kan er niet over oordelen, wil en doe dit ook niet. Denk wel goed na, niet dat je achteraf spijt/ schuld gevoel heb omdat je de hond toch weg heb gedaan. Dat zou me extra naar lijken, bovenop het plotselinge verlies van je moeder


Edit: het is dus niet de bedoeling dat je zelf van alles gaat doen, contracten zijn er niet voor niets. Het contract staat op de naam van de moeder en hond, dus als moeder overlijd en er staat in het contract hond moet terug, heel zuur, dan zal de hond dus terug moeten en heeft ts helaas er niks mee te maken (aangezien er niet is opgenomen dat ts zelf voor een ander huis zoekt, mocht er iets gebeuren)

Eerlijk, ik vind het zwaar irritant dat mensen maar doen alsof ze het contract niet hoeven na te volgen. Teken er dan ook lekker niet voor, net als (even los van deze situatie) je niet mag fokken met de dieren en dat dat dan toch wordt gedaan. Schijt irritant.

7ofhearts schreef:

Elnienjo,Wat voor de mensen achter de dierenopvang zwaar frustrerend is, is dat het in deze branch dweilen met de kraan open is.
Aan de voordeur gaat een hond of kat weg, aan de achterkant komen er al weer 15 binnen.

Bij het ene asiel wordt het beest gedumpt omdat het kind allergisch is, bij het andere asiel wordt met veel enthousiasme door het hele gezin weer een nieuwe pup uitgezocht.

Als afspraken niet worden nagekomen, de ene potentiele klant nog harder liegt dan de ander, de gemeente de subsidiekraan steeds verder dicht draait en de mensen niet luisteren naar adviezen en tips over trainingen en opvoeding zodat het dier voor de 6de keer geplaatst moet zien te worden, en iedere dag weer nieuwe keiharde dierenmishandeling/ verwaarlozing constateert, dan moet je heel stevig in de schoenen staan.

Maar dit in zijn geheel off topic........maar denk daar ook eens aan wanneer het over een opvang/ asiel gaat.

Zoolgangster schreef:

superpony schreef:

Euthanasie kan je niet altijd plannen en ook niet altijd wachten op hun toestemming. Ik neem aan dat het oordeel van een dierenarts dan ruim voldoende is of het nodig was.

Van een dierenopvang een kat gehad, die na 1 jaar out of the blue mijn man aanviel, en zijn ogen probeerde uit te krabben. Letterlijk. Die kat is na 3 kwartier in een krat gejaagd met water en zonder overleg met opvang per direct geeuthanaseerd door de dierenarts, om doorverkoop aan argeloze goedwillenden te voorkomen. Nooit gemeld, was anders toch een welles nietes verhaal geworden en hadden wij de zwarte Piet gekregen, waarschijnlijk. Ik kan me wel goed voorstellen dat TS het zielig vind haar moeders hond terug te brengen naar het asiel, en het erop wil wagen het dier over te nemen.

Ik heb in het geval van de kat niet gemerkt dat de opvang erachter is gekomen, heb het dier geruime tijd later als overleden gemeld via de chip. Maar het was geen officieel asiel.

elnienjo schreef:

7ofhearts schreef:

Elnienjo,Wat voor de mensen achter de dierenopvang zwaar frustrerend is, is dat het in deze branch dweilen met de kraan open is.
Aan de voordeur gaat een hond of kat weg, aan de achterkant komen er al weer 15 binnen.

Bij het ene asiel wordt het beest gedumpt omdat het kind allergisch is, bij het andere asiel wordt met veel enthousiasme door het hele gezin weer een nieuwe pup uitgezocht.

Als afspraken niet worden nagekomen, de ene potentiele klant nog harder liegt dan de ander, de gemeente de subsidiekraan steeds verder dicht draait en de mensen niet luisteren naar adviezen en tips over trainingen en opvoeding zodat het dier voor de 6de keer geplaatst moet zien te worden, en iedere dag weer nieuwe keiharde dierenmishandeling/ verwaarlozing constateert, dan moet je heel stevig in de schoenen staan.

Maar dit in zijn geheel off topic........maar denk daar ook eens aan wanneer het over een opvang/ asiel gaat.

Misschien zouden mensen een geschiktheidsexamen moeten doen als ze een huisdier willen aanschaffen. Ze schaffen het aan alsof ze een seizoensprul bij de Action kopen.

Christiene schreef:

Zoolgangster schreef:

Van een dierenopvang een kat gehad, die na 1 jaar out of the blue mijn man aanviel, en zijn ogen probeerde uit te krabben. Letterlijk. Die kat is na 3 kwartier in een krat gejaagd met water en zonder overleg met opvang per direct geeuthanaseerd door de dierenarts, om doorverkoop aan argeloze goedwillenden te voorkomen. Nooit gemeld, was anders toch een welles nietes verhaal geworden en hadden wij de zwarte Piet gekregen, waarschijnlijk. Ik kan me wel goed voorstellen dat TS het zielig vind haar moeders hond terug te brengen naar het asiel, en het erop wil wagen het dier over te nemen.

Ik heb in het geval van de kat niet gemerkt dat de opvang erachter is gekomen, heb het dier geruime tijd later als overleden gemeld via de chip. Maar het was geen officieel asiel.

wow die was vast ziek tumor in hersens ofzo. Als de dierenarts ermee eens is dan logisch .
Wat een verhaal. Had je man zijn gezicht nig heel?

DuoPenotti schreef:

Persoonlijk zou ik liever een soort van examen doen en eigenaar zijn. Dan een vaag contract tekenen en me moeten verantwoorden bij het weg doen van het beestje.

wemkelover schreef:

dan moeten ze zorgen dat alles standaard gestellisieerd of gecastareerd wordt. Ik dacht eigenlijk dat het ook gedaan werd.

anjali schreef:

DuoPenotti schreef:

chip is geen eigendomsbewijs

Waarvoor dienen die chips dan wel?

Sclimpre schreef:

DuoPenotti schreef:

Persoonlijk zou ik liever een soort van examen doen en eigenaar zijn. Dan een vaag contract tekenen en me moeten verantwoorden bij het weg doen van het beestje.

Dan kunnen broodfokkers en handelaars zich nog altijd komen bevoorraden in asiels.
Want dat is de voornaamste reden van de adoptiecontracten: vermijden dat de mooiste (ras)honden uit het asiel gehaald worden voor 200€ en de dag daarna voor 1000€ op marktplaats staan, al dan niet met een zelfverzonnen ras erbij en voor de helft van de leeftijd.
Vergeet ook niet dat in asiels niet enkel schattige kleinen hondjes zitten, maar ook veel risicorassen. Die wil je al helemaal niet in de handel of in de broodfok zien gaan.
In de praktijk heb je als 'normale' adoptant geen last van dat contract. In het begin af en toe een mailtje sturen van hoe het gaat en indien je de hond niet meer zelf kan houden ofwel terugbrengen naar het asiel ofwel de oplossing voorstellen die je zelf bedacht hebt. Waar ze dan indien het redelijk is gewoon mee instemmen.

DuoPenotti schreef:

Sclimpre schreef:

Dan kunnen broodfokkers en handelaars zich nog altijd komen bevoorraden in asiels.
Want dat is de voornaamste reden van de adoptiecontracten: vermijden dat de mooiste (ras)honden uit het asiel gehaald worden voor 200€ en de dag daarna voor 1000€ op marktplaats staan, al dan niet met een zelfverzonnen ras erbij en voor de helft van de leeftijd.
Vergeet ook niet dat in asiels niet enkel schattige kleinen hondjes zitten, maar ook veel risicorassen. Die wil je al helemaal niet in de handel of in de broodfok zien gaan.
In de praktijk heb je als 'normale' adoptant geen last van dat contract. In het begin af en toe een mailtje sturen van hoe het gaat en indien je de hond niet meer zelf kan houden ofwel terugbrengen naar het asiel ofwel de oplossing voorstellen die je zelf bedacht hebt. Waar ze dan indien het redelijk is gewoon mee instemmen.

Ik weet dat er juist weinig schattige kleine hondjes zitten.

Ik denk dat bij onderzoek die broodfokker zo door de mand valt.
Vele zijn echt wel bekend waar ze wonen. Zeker bij de asiels is dat wel bekend.