AnnoNiemand schreef:Dank jullie wel. Namen of plaatsen ga ik niet noemen. Zo ben ik niet. Wraak, haat en dat soort dingen sta ik ver boven. Mensen die zich op deze manier gedragen hebben juist de meeste liefde nodig. Ik kan me niet eens voorstellen hoe erg het met je gesteld moet zijn/ in wat voor leegte je leeft wil je zó reageren. Wat ben je dán arm.
Feit blijft dat wij daardoor niet een fatsoenlijk moment (al waren het maar vijf minuten, zonder getier/ irritatie/ beschuldigingen) met ons geliefde dier hebben kunnen doorbrengen. En dat vind ik heel, héél erg. En dat is onomkeerbaar.
Vind het heel rot voor je dat het zo is gegaan. Sterkte met het verlies.
Ik zit al twintig jaar bij een groepspraktijk die ooit klein begon. Was altijd heel tevreden tot ze een jaar of twee geleden een man erbij in dienst namen die de eigenaren niet serieus nam en ruw en slordig met de dieren omging.
Kat waarover we ons zorgen maakten (hart?) deed hij af met 'stelt niks voor, beest is kerngezond'. Met dat kerngezonde beest moest ik twee dagen later naar een nooddierenarts omdat het volledig verlamd was en gilde van de pijn. (Hartkwaal, stolsel etc). Wonder boven wonder hersteld en met medicijnen nog een jaar geleefd, veel te kort, maar goed, daaraan kan niemand iets doen.
Hadden hem ook een keer voor een zieke (kreupele) geit. Was ook niks mee. Hij keek niet eens. Wij waren overbezorgd.
Daarna heb ik altijd naar iemand anders gevraagd als we een dierenarts nodig hadden, want ik werd erg ongelukkig van hem. Hoorde dat anderen dat ook deden. Zijn contract is niet verlengd, na twee jaar was hij daar weg. Gelukkig!