Een gezinshond hoeft naar mijn idee ook niet van een bepaald ras te zijn. Er zijn genoeg kruisingen die prima functioneren als gezelschapshond.
Veel buitenlandse (ex zwerf) honden zijn een combinatie van zelfstandige rassen of een resultaat van generaties op de straat. Ik zo'n straathond in huis en ze is heel lief maar een ideale gezinshond vind ik haar niet.
Ze is zelfstandig, ze doet niks voor je tenzij er een frikandel tegenover staat, is op straat alleen maar op zoek naar vreten en ze kan niet overal los want ze gaat haar neus achterna.
Ik houd van haar hoor.

Maar ik zou de volgende keer wel een rashond of een kruising daarvan kiezen denk ik. Gewoon omdat ik zeker wil weten dat de hond het leuk vindt om met mij samen te werken. Een hond die het leuk vindt om met mij te spelen en af en toe een balletje te gooien of iets dergelijks. Trainbaar zonder dat ik de hele koelkast aan vleeswaren mee hoef te nemen.

Zulke ex zwerfhonden kom ik ook wel tegen hoor, maar ik wil het er niet meer op wagen.
Maar aan de andere kant vind ik rashonden met een stamboom ook overgewaardeerd. Ik vind het wel belangrijk dat de ouders gezond en getest zijn maar verder mag het van mij gerust een random kruising zijn. Vaak zijn deze zelfs het leukst als gezelschapshond. Of zelfs als sporthond.
Zo'n nestje verantwoordelijk gefokte kruisingen kom ik een heel enkele keer tegen maar ze zijn echt zeldzaam. Daar mogen er van mij wel meer van gefokt worden.
En van de rassen waar de gemiddelde mens hier in Nederland niks mee kan, zoals mechelse herders, duitse herders, staffords etc. mogen er wel wat minder gefokt worden naar mijn mening.
Maar dat zijn nou net de goedkoopste honden die je op marktplaats voor nog geen tientje op kan halen. Logisch dat je er dan ook een overvloed van in het asiel vindt.