Bokt.nl

belle_boef schreef:

Ik snap de begeleider wel. Je komt in een vreemd huis met een vreemde hond, je moet er maar op vertrouwen dat de hond zich gedraagd als de eigenaar dat zegt. Heb als zo vaak gehoord “doet hij anders nooit” gun je begeleider om op een voor haar fijne manier jouw hond te leren kennen en dan kunnen ze op termijn vast wel los in huis. Je kan niet van haar verwachten dat ze zich volledig op jouw kan focussen als ze een vreemde hond om zich heen heeft die ze niet vertrouwd en niet in kan schatten.

ElviraKelan schreef:

TS: eerlijk gezegd vind ik je reflectievermindering bewonderingswaardig.
Verder nog even door gelezen en eerlijk gezegd zou ik in jouw situatie volledig gaan stuiteren.
Voor mij waren mijn honden al ontzettend belangrijk toen ik nog werkte, vooral toen bleek dat wij kinderloos zouden blijven. Ze zijn nog belangrijker geworden op het moment dat ik thuis kwam te zitten (werken bleek na diverse keren op mijn bek te zijn gegaan echt veel te zwaar, logisch als je mijn diagnoses weet).
Dus van zo’n begeleidster zou ik echt volledig gaan stuiteren. Ik houd begrip tot het moment dat ze echt in een andere ruimte/afgezonderd moeten worden in mijn eigen huis. Ga je voorbij dat moment en kan ik hier niet over spuien dan ga ik echt volledig stuiteren zonder daar enig grip op te kunnen krijgen nog.

Amandavd schreef:

ElviraKelan schreef:

TS: eerlijk gezegd vind ik je reflectievermindering bewonderingswaardig.
Verder nog even door gelezen en eerlijk gezegd zou ik in jouw situatie volledig gaan stuiteren.
Voor mij waren mijn honden al ontzettend belangrijk toen ik nog werkte, vooral toen bleek dat wij kinderloos zouden blijven. Ze zijn nog belangrijker geworden op het moment dat ik thuis kwam te zitten (werken bleek na diverse keren op mijn bek te zijn gegaan echt veel te zwaar, logisch als je mijn diagnoses weet).
Dus van zo’n begeleidster zou ik echt volledig gaan stuiteren. Ik houd begrip tot het moment dat ze echt in een andere ruimte/afgezonderd moeten worden in mijn eigen huis. Ga je voorbij dat moment en kan ik hier niet over spuien dan ga ik echt volledig stuiteren zonder daar enig grip op te kunnen krijgen nog.

Sorry maar dat is toch echt te zot voor woorden. Ik ben ook dol op mijn hond en voor mij is zij net een kind maar als jouw bezoek, dat bovendien komt om te werken en jou te helpen, zich niet veilig voelt om zijn/haar werk te doen en je hebt dan niet het fatsoen om je hond even weg te leggen, tsja, dat gaat er bij mij echt niet in. Jij gaat er echt niet dood van als je hond twee uur in een andere kamer moet liggen en je hond ook niet. Ik krijg altijd de kriebels van mensen die zo vastgeplakt zitten aan hun dieren.

MariekeTV schreef:

Er zit natuurlijk wel enige nuance in het verhaal.
Ts geeft aan dat de hond alweer op de terug weg naar de mand was voordat deze überhaupt bij de begeleider was.

_Aurora_ schreef:

Ongelofelijk hoe makkelijk sommigen vinden dat iemand in functie maar tegen blaffende en grommende honden moet kunnen. Het gezegde de mijne doet niets hoor gaat vaak ook helemaal niet op. Een goed opgevoede hond in een mand vind ik nog acceptabel. Maar een hond die blaffend op een begeleider afkomt en dat hoort maar bij de functie, gaat er bij mij echt niet in.

Amandavd schreef:

Hoe durf je zo makkelijk te praten? Zonder de ambulant begeleiders zouden een hele hoop mensen geen begeleiding krijgen die ze keihard nodig hebben. Dus wees maar dankbaar dat mensen dat werk nog willen doen met zo'n domme en achteloze uitspraken. Dieren opzoeken, mijn god ze werken met mensen en niet met dieren. Bovendien gromde een hond wel naar de begeleidster volgens de begeleidster.

Amandavd schreef:

Terdege nagedacht? Dat lijkt mij stug wanneer je suggereert dat een ambulant begeleider dieren opzoekt.

Amandavd schreef:

Ik ben ook dol op mijn hond en voor mij is zij net een kind maar als jouw bezoek, dat bovendien komt om te werken en jou te helpen, zich niet veilig voelt om zijn/haar werk te doen en je hebt dan niet het fatsoen om je hond even weg te leggen, tsja, dat gaat er bij mij echt niet in.

Citaat:

Zonder de ambulant begeleiders zouden een hele hoop mensen geen begeleiding krijgen die ze keihard nodig hebben. Dus wees maar dankbaar dat mensen dat werk nog willen doen met zo'n domme en achteloze uitspraken. Dieren opzoeken, mijn god ze werken met mensen en niet met dieren.

Def schreef:

Ik begeleid als ambulant begeleider mensen met kinderen (en honden en katten etc).
Er bestaat ook vrijwillige begeleiding, dus dat de begeleiders de keuze hebben en degene die begeleid wordt niet, dat gaat lang niet altijd op.

ElviraKelan schreef:

Het is mijn huis. Waar mijn honden wonen. Een begeleider is nog altijd te gast ook al werkt ze. Mijn honden doen niets, ze mogen niet voor niets mee naar de zorgboerderij. Dus ben je er dusdanig bang voor dat ze afgezonderd moeten worden dan ligt het toch echt aan de persoon zelf, de begeleidster in mijn geval dus. Deze persoon, begeleiding,komt bij mensen thuis en wist dit voordat ze deze functie aannam dat ze in verschillende thuissituaties zou komen waar dus ook huisdieren leven. Daarnaast juist voor deze doelgroep waarmee ze werken zijn juist huisdieren belangrijk. Denk ook aan hulphonden voor de autisme beperkten.
Waar ik al dan niet dood van ga, iemand gaat flippen kan jij mogelijk niet invoelen. Wat ik al heel goed kan voorstellen.
Maar we hebben niet voor een blauwe teennagel begeleiding geïndiceerd gekregen.

Overigens, ik zit niet in de situatie van TS, in tegendeel zelfs.

Lughnassadh schreef:

Ik vraag me altijd af of mensen ook zo reageren als het kinderen betreft. Stel er komt een hulpverlener bij iemand thuis voor de volwassen persoon en die heeft 2 kinderen die zich constant overal mee bemoeien, vervelend zijn, onbeleefd, etc. Of de hulpverlener heeft niets met kinderen en wil ze niet graag in de buurt hebben. Roept dan ook iedereen dat de kinderen maar even weg moeten?

TS, goed dat je je eigen deel zo kan beschouwen. Als ik je zo lees zou ik vragen om iemand anders. Iemand de geen problemen heeft met honden en bij wie je wel een fijn gevoel hebt. En met wie je dan ook op een prettigere manier kan starten.

ElviraKelan schreef:

Def schreef:

Ik begeleid als ambulant begeleider mensen met kinderen (en honden en katten etc).
Er bestaat ook vrijwillige begeleiding, dus dat de begeleiders de keuze hebben en degene die begeleid wordt niet, dat gaat lang niet altijd op.

Vrijwillige begeleiding ontvangen dat weet ik.
Ik bedoelde dit ook anders.
In het geval van TS (voor zover ik begrijp) als in mijn situatie ontvangen we op vrijwillige basis vanaf onze kant begeleiding. Maar we kiezen er niet voor dat we een beperking hebben waarvoor we begeleidjng nodig hebben.
Krijgen we geen begeleiding dan lopen we vast in ons dagelijks leven op welke wijze dan ook.
Ik in mijn geval wat betreft gezondheid (ik heb ook meerdere lichamelijke aandoeningen), huishouden (ik heb huishoudelijke hulp waarbij mijn begeleidster indien nodig mij vertegenwoordigt), financiën doet mijn man, dagbesteding en sociale contacten.

In die zin hebben we geen keus. Hadden we wel keus gehad dan hadden we niet geleefd met beperkingen

Def schreef:

Soms moeten er tijdens de begeleiding belangrijke of moeilijke/ingewikkelde zaken besproken worden.
Dan vraag ik inderdaad of ik mag komen als de kinderen op school zijn of op de opvang. In een zeldzaam geval of er oppas geregeld kan worden.

Citaat:

Zo kan het dus gebeuren dat je ergens terecht komt waar twee honden wonen, terwijl je angst hebt voor honden.
Ruilen of een andere begeleider is vaak ook niet zo makkelijk. Iedereen zit bomvol en heeft het druk.
Op mijn werk wordt er echt in uitzonderlijke gevallen geruild of gewisseld.

Amandavd schreef:

Een hulphond is getraind. Dat is iets heel anders dan een herplaatser. Ik betwist ook niet dat de honden niet van belang zijn, maar als TS hulp wilt zal ze de begeleider ook dusdanig moeten faciliteren zodat die kan helpen. Er is al teveel personeelstekort, moet dat nog erger worden door zo'n belachelijke eisen te stellen aan mensen? Niet iedereen is een dierenliefhebber, dat maakt ze niet automatisch slecht in hun werk.