Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-06-16 11:32

Geplaatst: 24-06-16 11:32

Prachtig geschreven...helaas zo herkenbaar. Heb het met tranen in m'n ogen gelezen. Ontzettend veel sterkte gewenst!

**Geplaatst**: 26-06-16 10:55

Geplaatst: 26-06-16 10:55

Ik weet helaas precies hoe het voelt
Heel veel sterkte Y;(

**Geplaatst**: 26-06-16 11:11

Geplaatst: 26-06-16 11:11

Heel veel sterkte...

Je verhaal komt zo sterk over, dat ik hier de tranen voel lopen...
Helaas is het zo herkenbaar.

Nogmaals heel veel sterkte, en wat heeft ie een super leven bij jullie gehad.
Bouviers worden niet altijd zo oud...

**Geplaatst**: 26-06-16 12:03

Re: Mijn hart huilt.

Geplaatst: 26-06-16 12:03

Ook hier tranen over mijn wangen. Wat een liefde had jij voor Renzo! Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen met dit ongelooflijk grote verlies :(:)

**Geplaatst**: 26-06-16 12:28

Re: Mijn hart huilt.

Geplaatst: 26-06-16 12:28

Heel veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-16 07:58

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-16 07:58

Alweer zoveel lieve reacties gehad.
De pijn en het verdriet hangen de hele dag als een plaaggeest om me heen. Gisteren hebben we de verjaardag van mijn oma gevierd, dit was een fijne afleiding. Maar ondertussen gonsde het alsmaar in mijn hoofd: 'hij is er niet meer'. 'Ik kom straks thuis in een leeg huis'. 'We gaan straks weer zonder hem op pad'.
Vanavond kunnen we zijn as en pootafdruk ophalen en ik verwacht ook één dezer dagen een fotoafdruk op hout, deze komt boven de open haard.
Ik twijfelde tussen deze twee foto's, maar uiteindelijk is het toch de eerste foto geworden. Beide foto's zijn van zijn laatste vakantie op Terschelling en wat heeft hij toen genoten! Iedere vakantie weer kwam hij als een soort van verzande en verwilderde versie van zichzelf van het eiland, hij had daar altijd de tijd van zijn leven. Daar zal hij dan ook uiteindelijk uitgestrooid worden.

Afbeelding

**Geplaatst**: 27-06-16 08:49

Re: Mijn hart huilt.

Geplaatst: 27-06-16 08:49

Wat prachtig geschreven en wat een liefde klinkt eruit voort...

Kon het niet droog houden....

Prachtige hond, geweldige foto's!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-16 17:56

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-16 17:56

Renzo is weer thuis.

Afbeelding

Vroeger vond ik het een naar idee om iemands as in huis te hebben, maar ik merk dat er nu een gevoel van rust over me heen komt. Datgene wat er nog van hem over is, hebben we nu weer bij ons, samen met een mooie pootafdruk in gips. Ik moet hier stiekem wel om lachen, want er zit een aantal haren bij de pootafdruk in. Dat deed me denken aan afgelopen december, toen we een Kerstkaartje namens Renzo aan de dierenartsenpraktijk hadden gegeven met zijn pootafdruk. Hiervoor hadden we zwarte schoolverf gebruikt maar Rens vond dit vreselijk spannend en scharrelde de hele badkamer rond met die zwarte poot. Uiteindelijk hebben we een redelijk afdruk weten te maken, met allemaal vegen eromheen want ondertussen zaten ook z'n haren eronder.

Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-06-16 14:55

Geplaatst door de TopicStarter : 29-06-16 14:55

Iedere dag kom ik herinneringen aan Rens tegen op facebook, zo ook deze. Dit zijn van die foto's waarvan ik moet lachen door mijn tranen heen. Wat was het toch een geweldige clown.
Omdat we vorig jaar nog in een flat woonden en er een hittegolf aan zat te komen, hadden we een badje voor Rens gekocht voor op het balkon. Ik had hem nog niet gevuld met water of meneer was er al in gaan liggen. Zo vond hij het ook wel prima.
Afbeelding

Vanmorgen kreeg ik een mailtje van de dierenarts met een heel lief berichtje, dat ze ons nogmaals sterkte wilden wensen, dat het zo'n kanjer was en wat een goed leven hij bij ons heeft gehad. Dan kan ik het echt niet drooghouden. Ik mis hem zo enorm en heb moeite om het schuldgevoel los te laten. Hoe hard iedereen ook zegt dat dit gevoel onterecht is, mijn rationele en emotionele besef staan lijnrecht tegenover elkaar.

**Geplaatst**: 29-06-16 14:56

Geplaatst: 29-06-16 14:56

Ik begrijp hoe je je voelt.....

**Geplaatst**: 29-06-16 15:07

Re: Mijn hart huilt.

Geplaatst: 29-06-16 15:07

Oh wat een verdriet toch.. Ik leef met je mee, onze hond hebben we anderhalve maand geleden moeten laten inslapen. Ik huil er nog regelmatig om.... Heel veel sterkte

**Geplaatst**: 29-06-16 16:47

Re: Mijn hart huilt.

Geplaatst: 29-06-16 16:47

Die kaart is prachtig en ook een prachtig plekje heb je voor hem gemaakt.

**Geplaatst**: 29-06-16 17:10

Geplaatst: 29-06-16 17:10

Heel veel sterkte,
ik krijg tranen in mijn ogen, heb 2 weken geleden ook mijn 13 jarige Bouvier in laten slapen

**Geplaatst**: 29-06-16 17:24

Re: Mijn hart huilt.

Geplaatst: 29-06-16 17:24

Oef. Ik heb een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen. En toch is het lang geleden dat wij onze kanjer moesten laten gaan. Het maakt niets uit, ik weet precies hoe je je voelt.

Wat een liefde spreekt er uit je woorden.

Wat een machtig mooie hond. Heel veel sterkte met het ongelooflijke gemis van jullie kanjer.

**Geplaatst**: 29-06-16 17:34

Re: Mijn hart huilt.

Geplaatst: 29-06-16 17:34

De tranen stromen over mijn wangen na het lezen van dit verhaal, want het is zo herkenbaar. In maart ben ik mijn hondje verloren, ze was bijna 13 jaar en had een tumor in haar lever + een baarmoederontsteking. Vreselijk om je trouwe diertje te moeten laten gaan. De pijn voel ik nog elke dag. Ik wens je heeeel veel sterkte met het verlies.

**Geplaatst**: 29-06-16 17:51

Re: Mijn hart huilt.

Geplaatst: 29-06-16 17:51

Natuurlijk staan je verstand en gevoel lijnrecht tegenover elkaar... :(:)

Zó herkenbaar. Dit kost tijd. :(:)

**Geplaatst**: 29-06-16 17:57

Geplaatst: 29-06-16 17:57

Terwijl mijn lieve Berner Sennen vriendje naast mij ligt, zit ik nu gewoon heel hard te huilen.

Vreselijk om je maatje te moeten laten gaan....heel veel sterkte, ik leef met je mee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-07-16 18:29

Geplaatst door de TopicStarter : 02-07-16 18:29

Het is gek hoe ik geen woord voor mijn gevoel kan vinden, maar dat het voor anderen wel heel herkenbaar is. Op mijn werk kan ik mijn verdriet redelijk uitschakelen maar daarbuiten ben ik nutteloos. Mijn vriend heeft vandaag een vrijgezellenfeest en heel eerlijk gezegd vind ik het wel fijn om alleen thuis te zijn, even gewoon alleen zijn met mijn eigen verdriet. De stilte is wel confronterend, ik heb niemand om mee naar buiten te gaan dus ik heb mezelf vanmorgen maar even naar buiten geschopt. Verder wil ik gewoon alleen maar in mijn eentje wegkruipen. Toch komen mijn zus en oma morgen langs. Aan de ene kant heb ik daar absoluut geen zin in maar mijn oma is inmiddels 93 en heeft ook haar langste tijd gehad. Daarnaast woon ik niet om de hoek van mijn familie en zijn bezoekjes van mijn oma hier thuis zeldzaam. Ik weet dus dat ik er spijt van ga krijgen als ik het niet door laat gaan.

En wat krijgen we toch een hoop lieve reacties van iedereen, daaruit blijkt maar weer hoe geliefd onze Rens was. Ik kan dan ook alleen maar enorm trots op hem zijn.

Ik had vanmorgen trouwens nog een beste blunder aan de telefoon met het crematorium van Rens. Aangezien er op het kruisjesformulier met onze voorkeuren voor de crematie stond 'strooikoker terug naar kliniek' vroeg ik me af binnen welke termijn we de koker terug moesten brengen, omdat we nog niet weten wanneer we Rens willen uitstrooien. Maar daarmee bedoelden ze dus dat de koker met as naar de kliniek moest alwaar wij hem zouden ophalen. De strooikoker mogen we dus houden.
Ik deed nog een poging om aan die man uit te leggen dat ik me al afvroeg hoe dat dan werkte als er as van een ander dier had ingezeten en hoe ze de koker dan mooi schoon kregen...
Al met al maakte ik het alleen maar gênanter voor mezelf.
Ik overwoog nog om te zeggen dat ik normaal wel wat slimmer ben maar ik had al snel door dat ik het met iedere zin alleen maar erger maakte.

**Geplaatst**: 02-07-16 18:37

Geplaatst: 02-07-16 18:37

Pfff kreeg toch een brok in mijn keel.

Jouw hond lijkt een mengeling van mijn 2 overleden bouviers in 1.

Fantastische beesten zijn het he, wij hebben er 3 gehad.

Heel veel sterkte toegewenst.

**Geplaatst**: 02-07-16 18:39

Re: Mijn hart huilt.

Geplaatst: 02-07-16 18:39

Wat ontzettend verdrietig. Mooi de liefde voor hem te lezen in je berichtjes. Sterkte!

**Geplaatst**: 02-07-16 18:43

Re: Mijn hart huilt.

Geplaatst: 02-07-16 18:43

Ik huil niet snel maar wat schitterend geschreven.
Ik voel gewoon het verdriet.

Sterkte met dit een plekje te geven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-07-16 16:49

Geplaatst door de TopicStarter : 06-07-16 16:49

Bedankt meiden.

Ragdollcat: toen ik werd geboren hadden mijn ouders al een bouvier van 3 jaar oud. Die is op 16-jarige leeftijd overleden. Na ruim 3 jaar hebben mijn ouders Renzo gekocht. Uiteindelijk heb ik Renzo min of meer geconfisqueerd. Hoe dan ook: los van de 3 jaar tussen onze eerste en tweede boef, heb ik dus altijd een bouvier in huis gehad en ze zijn zo speciaal. Ondanks dat onze bouviers heel verschillend waren, hadden ze ook een boel overeenkomsten.

Vanmiddag is de foto op hout binnengekomen en daarmee is Renzo's plekje eindelijk compleet.
Hij waakt weer over ons.

Afbeelding

Ik wil trouwens graag een reading laten doen, ik heb wel 101 dingen die ik Rens zou willen vragen maar ik "mag" me slechts beperken tot 5 vragen en uiteraard weet ik nu ineens niks meer. Ik wil geen vraag verspillen, begrijpen jullie wat ik bedoel?

**Geplaatst**: 06-07-16 17:11

Geplaatst: 06-07-16 17:11

Wat ontzettend triest

heel erg veel sterkte met het verlies en onwijs mooi geschreven..

**Geplaatst**: 06-07-16 17:42

Re: Mijn hart huilt.

Geplaatst: 06-07-16 17:42

Wat is het een mooi plekje geworden zeg :(:)

**Geplaatst**: 06-07-16 19:09

Geplaatst: 06-07-16 19:09

Mooi tafeltje.
Zo eentje heb ik er ook. En ik kan me zo goed je gevoel voorstellen van het rust vinden in het feit dat je zo'n zijn thuis hebt.

Ik was de eerste tijd ook graag thuis, bij het tafeltje met zijn as, foto en staart :(:)