Geplaatst: 13-04-16 12:28 ElCamino schreef:Wat een leuk verhaal !!!! hier heb ik hetzelfde meegemaakt alleen had ik totaal geen god contact mwet het asiel !!! Ik wilde juist ook een trauma poesje omdat ik een flatje heb, en ze niet buitenkomen. Juist die met 1 voorpootje minder vond ik een leuk diertje.... eerst mocht het niet eens weg, ik weer weggegaan maar later toch teruggegaan om haar te halen, ze zat gewoon in mijn hoofd.
Ik heb dus ook een trauma-katje uit het asiel gehaald, waarvan 1 pootje geamputeerd.
Ze heeft de 1e drie maanden onder het bed gewoond, alleen als er niemand thuis was ging ze eten en drinken en op de bak.Ze vertrouwde alleen mij.
Zelfs als ik er niet ben en mijn ouders geven haar eten komt ze niet tevoorschijn.
We zijn nu 14 jaar verder..... en nog steeds is ze onder het bed of onder een deken als er niemand thuis is, bij de bel vliegt ze onder de bank wen nog steeds is ze spoorloos als er visite komt.
Voor mij is ze superlief, ze ligt op schoot en bij me zodra ik thuiskom en slaapt op bed.
Alleen de rest van de wereld vertrouwt ze gewoon niet meer.
Gossie! Wat fijn dat ze bij jou een rustig plekje heeft
Bekijk het maar positief, je kat is helemaal blij met jou!