Even later komt de buurvrouw bij ons, die ook dat geschreeuw had gehoord. Goed, wij erheen met wat blikvlees en m'n moeder de maïs in
. Arme beestje schreeuwde nog steeds en durfde niet goed dichterbij te komen. Uiteindelijk wilde het eten en kon mijn moeder hem pakken, ze heeft er alleen maar wat krasjes en een gaatje in haar duim aan over gehouden
. Beestje bekeken, zover dat lukte, en bleek dat er een stuk van zijn vel 'losgerukt' was, onder bij zijn poten. Één pootje gebruikte hij ook niet.Maargoed, we hebben hem met wat eten (met antibiotica)/drinken, een mandje en een kattenbak in een bench gestopt, in de quarantaine, en verder met rust gelaten. Het eten ging er trouwens heel goed in
. Toen m'n moeder hem vast had, begon hij ook ontzettend hard te spinnen
. Echt aandoenlijk. Vanochtend dus maar de DA gebeld en daar kon mijn moeder om 3 uur terrecht
. Meneer liet alles over zich heen komen en was verder redelijk rustig. Verder heeft het beestje antibiotica gehad, de nodige inentingen (DA had wel jongere kittens geënt, dus vond dat het geen kwaad kon), de wond is schoongemaakt en we hebben er een zalf voor meegekregen wat we elke dag even moeten smeren. Verder zag het er goed uit, het vel was echt alleen maar 'gescheurd en verder is er niks beschadigd, gelukkig. Deze zal binnen 2 weken wel genezen zijn
. De kosten vielen uiteindelijk nog mee, de DA liet ons niet alles betalen.Iig, we denken dus dat dit kleintje (6 weken, schatte mijn moeder/DA) uit de auto is gegooid.
Hij is iig mensenhanden gewend, ook al vind hij oppakken verschrikkelijk.. maar dat is niet meer dan logisch als je die wond bekijkt. Ook is hij al wel zindelijk. Het is dus afwachten hoe dit kleintje zich gaat ontwikkelijk, hij mag iig nog 2 weken bij ons blijven, om aan te sterken. Of we hem houden hangt volledig van mijn vader af, aangezien die het niet wil hebben vlak voor het hoogseizoen (dierenpension), ivm ziekten en de ruimte die hij in beslag neemt (waar we natuurlijk al een oplossing voor hebben, namelijk bij één van ons op de kamer
)Nu maar hopen dat mijn vader bijdraait en het kleintje goed opknapt! Duimen jullie mee?
Zal morgen wel even foto's plaatsen als jullie hem willen zien.. Het is echt nog een zielig hoopje kat


, verschrikkelijk..
.. Dan kan mijn vader er toch geen afstand meer van doen? 

