
Mijn hond Vito, heeft vanaf begin december een kwaadaardig tumor & hartproblemen.
De DA had hem 2 maanden gegeven, maar tot op vandaag heeft hij het gehaald, 7 hele maanden.
Tot gisteren groeide het tumor niet, gelukkig. Gister ineens is het in 1 middag 4x zo groot geworden, en vandaag was het nog groter geworden. We merkte aan Vito dat hij er helaas heel veel pijn aan had, en we hadden met elkaar afgesproken dat zodra hij pijn zou krijgen het over was, anders was het oneerlijk voor hem.
We hadden toevallig nog een pijnstiller in huis, dus die hadden we gegeven & een afspraak gemaakt bij de dierenarts om hem te laten inslapen.

Het is heel vredig gegaan, ben er zelf met mijn ouders tot het eind bij geweest.
Toen hij een prikje van de Narcose kreeg ging hij liggen, en ik zat naast zijn hoofdje, te aaien en te aaien. Daarna ging hij heerlijk snurken, wat hij al vandaag en gistermiddag niet had gedaan door de pijn. (eerst snurkte hij heel vaak

Toen gaf ze het spuitje, en het snurken werd steeds wat minder, en hij is heel rustig & vredig heen gegaan.

Hij had er zelf ook vrede mee, thuis kon hij amper lopen, ging liggen moeilijk, want dat deed allemaal pijn, en hij kwispelde ook niet meer als er iemand thuis kwam, of als je hem riep...

En hij sprong zo de auto in, in de kamer bij de DA kwispelde hij, dus hij had er vrede mee.
† O1-O7-O8 Mijn lieve Vito... Ik zal je missen
Dag mijn vriendje,
ik zal je missen.
Ik moest over jou leventje beslissen.
Dat heb ik gedaan,
want ik moest je laten gaan.
Het was beter voor jou dat je mij verliet,
ook al doet het ontzettend veel verdriet.
Rust maar uit, dat heb je wel verdient.
Vaarwel mijn aller- aller liefste vriend!
Foto's van afgelopen donderdag;



Nooit meer jouw kleedje goed leggen,
nooit meer over je heen stappen als je in de weg ligt,
nooit meer de flesjes van tafel halen, omdat je ze er anders af gooit.
Nooit meer met jouw naar buiten toe,
nooit meer samen naar het bos,
nooit meer zo'n warm welkom als eerst...

Vaarwel mijn grote lieve stoere vriendje. Ik zal je nooit vergeten...

Groetjes Josca