Geplaatst Daarom dat ik de mening van de hondenkenners hier op bokt wel eens wil lezen.
Want is een hond wel iets voor ons?
Mijn stiefpa heeft vroeger (bij zijn ex, 15 jaar geleden.) altijd honden gehad. En wil graag weer een hond om in het weekend mee naar de hondenschool te gaan, mee te trainen en lange wandelingen mee te maken. Als hij mensen ziet passeren met hun hond, die perfect luistert en op de minste aanwijzing gehoorzamen, dan begint het bij hem te kriebelen. Dat wil hij ook. Het 'idee' is dus zeker dat de hond voor de 'sport' gebruikt zal worden.
Alhoewel we hier thuis nooit honden gehad hebben. Ben ik zelf eigenlijk ook wel vertrouwd met honden. (Ik ben trouwens 22, mocht je je het afvragen
) Mijn (echte) vader heeft altijd herdershonden gehad. En ik ben dus reeds sinds mijn kindertijd gewoon om met honden om te gaan.Mijn moeder heeft dan weer helemaal niks met honden. Als kind heeft ze wel zo'n gekke fox-terriër achtige straathond gehad. Maar meer ook niet.
En ze heeft vooral schrik dat een hond haar prachtige huis (met witte salon
) en perfect gemaaide gazonnetje gaat verstoren. Ze heeft nu al nachtmerries over kapot gekrabde achterdeuren en verscheurde vliegengordijnen. Om maar niet te spreken over hondenstront in haar tuin.Maar volgens mijn stiefpa en mij hoeft dat helemaal niet zo te zijn. En is het gewoon een kwestie van bepaalde 'regels' te hanteren en ervoor te zorgen dat de hond luistert? Dat argumenteren we dus ook naar mijn moeder toe.
Volgens ons kan de hond best een 'buitenhond' zijn. We hebben een redelijk grote tuin. Waar dan een ren in gemaakt kan worden, waar hij in kan als er niemand thuis is. De rest van de tijd zou hij dan natuurlijk los in de tuin kunnen. En dan zou hij alleen bijvoorbeeld s'avonds als we tv kijken in huis komen om nog enkele uurtjes bij ons te zijn. (En de witte salon is dan natuurlijk of limits
) de rest van het huis is best onderhoudsvriendelijk. (Donkere tegelvloer en verder geen matten ) Slapen zou hij dan ook buiten doen. (Hok of kussen onder de carport bij de achterdeur)Volgens mijn stiefpa kan je hem ook leren om alleen maar te sch*ten in zijn ren en wanneer hij wordt meegenomen om te gaan wandelen. (Wat dan zeer geregeld zou gebeuren)
Eenzaam hoeft hij in ieder geval al niet te zijn. We hebben hier thuis allemaal zeer onregelmatige uren en op een paar uurtjes na is er hier eigenlijk altijd wel iemand thuis. En in de zomer, wonen we praktisch buiten. Ook is heel onze achterbouw (richting tuin) helemaal uit glas. dus we zullen altijd zichtbaar zijn voor een hond in de tuin. (En mijn schoonbroer is glazenwasser, dus daar hoeft mijn ma zich ook al geen zorgen over te maken
)Wat denken jullie, is het inderdaad mogelijk een hond van kleinsaf zo af te richten dat hij niet persé dingen gaat slopen etc?
Of horen al die dingen uit mijn moeder haar nachtmerries sowieso bij het hebben van een hond?
Ook dachten we dat we met de keuze van het ras enzo ook al konden anticiperen op wat mijn moeder wil. (of net niet wil
) En daarom dachten we aan een makkelijk trainbare kortharige hond zoals een labarador retriever. En dan zouden we voor een teefje gaan die we dan vanaf puppy zouden willen hebben.Shoot
) En dat zou qua karakter volgens mij ook super zijn. Maar dat vindt de rest van het gezin dan weer helemaal niks.