Nou vind ik het op zich ook altijd heel leuk als een dier laat blijken dat ie je wel ziet zitten, maar de grens ligt bij mij als ze met de klauwen in de nek gaan trappelen. Auw, heel auw, en een uiterst effectieve manier om vrouwtje wakker te krijgen...
Maargoed, voor zover ik me kan herinneren hebben we altijd wel 'kneed-katten' gehad, de een wat heftiger dan de ander. Schattig vind ik altijd als een kat ligt te doezelen, je er aankomt en het dier de pootjes kromt, net alsof ie gaat trappelen. Weet je weer precies waar je voor bent aangenomen: als mobile aaibrigade
Ook hebben we wel eens een kat gehad die niet alleen trappelde maar ook sabbelde, tot op oude leeftijd. Meneer had zelfs zijn eigen sabbellapje; een gebreid lapje van zijn favorite wolsoort, die met nopjes. Bij elke enerverende ervaring werd dat lapje ook meegenomen als securityblanket. Menig DA heeft toch even vreemd opgekeken als de mand openging en er een ietwat verstoorde kat met een nog aan zijn tong geplakte sabbellap opkeek...
cissy schreef:ik noem het stampie-stampie-doen.... maar ik ben dan ook gek!
dat bekkie dat ze er vaak bij trekken met zo'n druppeltje kwijl onder hun neus....
Druppeltjes, oke, maar die ouwe van mijn moeder kwijlt bekant de hele tafel onder, tijdens een aaisessie. Ik vind heel veel schattig bij katten, maar elke keer als ik weer in zo'n plas kwijl grijp moet ik wel erg veel moeite doen om dat schattig te vinden...
Ooit twee broers gehad. Allebei de katten waren verslaafd aan de wasmachine, tot het centrifugeren dan, dat was iets te heftig...Maargoed, die twee lagen dan languit over de wasmachine, allebei met een ietwat gedrogeerde blik in de ogen, kop over de rand en een kwijldraad tot aan de grond die, net als de katten, meetrilde met de wasprogramma's...
Heul apart gezicht....