Ze komt van een fokker vandaan, waar wij haar en haar zusje ophaalden.
Helaas stierf 2 jaar terug haar zusje, en sindsdien zit Pluisje alleen in haar grote hok.
Het is een langharig konijn, wat inhoud dat wij haar echt ongelofelijk vaak moeten borstelen.
Ze had daar altijd al een hekel aan, maar sinds 2 jaar bijt ze ook, in de borstel, je vingers, en waar ze je maar pakken kan. We doen heel voorzichtig om haar geen pijn te doen, maar soms moet je een klit er echt even uittrekken.

Ook is ze ontzettend dominant. Je mag alleen in het gedeelte van het hok komen waar we haar voeren. (dat is een appart gedeelte, via een gat kan ze in de rest van het hok komen)
Steek je je hand door dat gat, dan valt ze aan. Meestal maar een schijnaanval, maar soms bijt ze echt. Dat doet meestal niet echt pijn, maar grappig is het zeker niet. Ze krijgt voldoende vrijheid, in haar hok zit een luikje, als we dat opendoen kan ze in de tuin lopen (schutting is voledig konijn-proof) Dat vind ze erg leuk, tegenwoordig kunnen we ook af en toe naast haar zitten en aaien, maar soms loopt ze dan gewoon weg. Voor de rest heb ik op zich een prima band met haar, lekker op schoot zitten vind ze heerlijk. (wel een handdoek op schoot, tegen de haren, en om je kleren tegen bijtgrage konijnentandjes te beschermen)
We zouden haar graag een maatje geven, maar daar is ze vrees ik te dominant voor.
We heben nu al 2x een dode muis in het hok gevonden, zelfs die accepteerd ze kennelijk niet....
En jonkie's gaat niet, voor een eerste nestje is ze te oud.
Heeft iemand dit ook wel eens meegemaakt? hoe kan ik haar laten stoppen met bijten? Want het is zo'n leuk beest om te zien en af en toe ook best lief, maar mijn vingers vinden het echt niet grappig meer. Eerlijk gezecht ben ik een beetje bang van haar......