hey, ik vind dit heel erg voor je. Weet hoe je je voelt. mijn hondje (maltees leeuwtje) heeft borstkanker. ik heb er voor gekozen om haar hier niet aan te laten opereren omdat ze dan 3 operaties zou moeten ondergaan dus ook 3 keer onder narcose. ze heeft een hartruisje en zou waarschijnlijk 1 operatie al niet eens overleven laat staan 3. en als ze het wel zou hebben overleeft dan zou ze de rest van haar leven allerlei medicijnen moeten slikken voor haar hart. en ze was toen al 10. inmiddels is ze 12. ik had toen zoiets van: zolang ze nog gewoon zo vrolijk rondhuppelt en geen tekenen van pijn geeft, geef ik haar nog een fijn leven.
maar de dierenarts had wel gezegd dat als ze bloed zou poepen dat ik haar dan in moest laten slapen. dit is tot nu toe niet gebeurt.
vorig weekend sloeg me de schrik om het lijf. zat er ineens een groote bult naast haar anus. en ik zag dat ze moeite had met poepen. ik gelijk met haar naar de dierenarts. bleek het (gelukkig) een ontstoken anaalklier te zijn. ook heel vervelend natuurlijk maar ik dacht dat het een kankerbult was dus dat viel reuze mee. dus ik weet hoe je je voelt want heb die schrik vorig weekend nog gehad. Ik persoonlijk zou een dier niet onnodige, pijnlijke operaties laten ondergaan puur en alleen uit egoisme (dat bedoel ik niet hard, ik bedoel daarmee dat mensen vaak niet vanuit het dier denken maar alleen denken: ik wil hem/haar nog zolang mogelijk bij me houden dus moet hij maar allerlei (vaak zinloze) pijnlijke operaties ondergaan). ik vind dat ik mijn hondje een fijn leven heb gegeven en dan moet het ook goed zijn. sterkte nog