Geplaatst Mijn Allergrootstekleinste honden vriend is vandaag rond de klok van half 11 ingeslapen.
Rakker was een malteser, zo'n klein wollig pluizig ding.
En zo lief! Hij is gister 11 jaar geworden, en we hebben hem al vanaf pup zijnde.
Ik ben met hem opgegroeid.
Toen ik 5 was kregen we Rakker en nu is hij er niet meer..
Hij is maar liefst 3 keer gebeten. Diverse keren in zijn hoofdje en in zijn nekje.
Télkens kwam de grotekleine Rakker er bovenop! Ondanks dat het al erg was.
Totdat we een maandje geleden naar de dierenarts moesten, zijn nageltjes gingen telkens kapot en hij 'viel/stuikelde' telkens.
Er werd geconsateerd dat hij maarliefst 3 hernia's had in zijn (kleine) nekje!!
In Utrecht hadden ze een hernia-specialist gevraagd of hij Rakker wilde opereren.
Maar in de 10 jaar dat hij al hernia's opereerd, heeft hij 2 honden gehad met 3 hernia's.
En die 2 waren alsnog na de operatie overleden. Hij durfde het niet aan dus.
Toen kregen we van de dierenarts pretnison voor honden.
Het ging echt goed met Rakker.
Tot een paar dagen geleden. Hij struikelde en gleed telkens uit.
Uitlaten was geen doen meer. En hij lag telkens maar op zijn kleedje onder tafel.
Vandaag heeft mijn moeder het besluit gemaakt dat het genoeg is geweest, we mochten niet egoistisch worden!
Lieve Rakker, ik zal je missen!
Uit het oog , maar nooit uit mijn hart!
dat hondje heeft veel doorstaan die 3 beten..