zoals jullie weten ben ik mijn trouwe hondje Polleke verloren. Ik heb daar nog ontzettend veel verdriet van, want ze is nog altijd geen moment uit mijn gedachten. Maar ik moet door met mijn leven, en er zijn nog zoveel honden die op een goed tehuis zitten te wachten. We zijn in 2 asielen in Nederland geweest maar daar zaten (gelukkig) weinig honden. Voornamelijk grote en een enkel kleintje. Via www.doggy.net ben ik terecht gekomen bij www.hondeninnood.com. Dit is een organisatie die honden in Spanje opvangen in een asiel. Via deze website kun je een hond adopteren. Vorige week maandag besloten daar een bepaald hondje te nemen en meteen doorgegeven. Ik had geluk, de maandag erop zou er meteen een lichting honden naar Nederland komen, en de mijne kon nog mooi mee.
Maandag om 18.12 uur landde het vliegtuig in Brussel en mijn moeder en ik wachtten in de aankomsthal. We zagen mensen met een hondenriempje en gingen er op af. "komen jullie ook een hond halen?" "ja, jullie ook?". De groep werd steeds groter, steeds mensen erbij "komen jullie ook een hond halen?" "welke hebben jullie?" etc. Heel leuk. Er waren mensen helemaal vanuit Friesland gekomen, uit Leiden, Tilburg en Roermond. In totaal kwamen er 10 honden. WAar ik heel blij om was, was dat de hond Nouska geadopteerd was. Zij was een noodgeval. Haar poot was niet goed en kon wegens de kosten niet gerepareerd worden. Het was dus of in laten slapen of adopteren. Gelukkig is dat laatste gebeurd.
Ik herkende mijn puppie meteen en we kregen er een Spaans paspoortje bij. Vandaag naar de dierenarts geweest en daar vonden ze haar ontzettend leuk en lief. Ze heeft een wormkuurtje gehad en ik heb voedingsadvies gekregen. Ze is wat mager en ze heeft een luchtweginfectie. Deze moet binnen een paar dagen over zijn, anders krijgt ze een antibiotica kuurtje. Het is net een engeltje. Nu ik achter de computer zit, ligt ze hier naast mij op een kleedje. Ze is hier meteen thuis. Ik heb in Eindhoven overnacht en ze deed alsof ze altijd al in huis gewoond had. Sprong meteen op de bank om daar te gaan liggen en zo. Eten doet ze redelijk goed, niet naar mijn zin maar genoeg. We hebben haar na lang beraad Sokkie genoemd. Ze is een echte sokkie namelijk.
Hier foto:

afgaande op deze foto lijkt ze ietwat op een schotse terrier. IN werkelijkheid is dat helemaal niet zo, heeft ze wat meer weg van een schnauzer