Geplaatst 
Dit was Pepper, de lieve kleine speelse hond.
Die kon blaffen als een gek, als je de bal te lang vast hield.
Die achter een voorbij komende fietser aanrende door de weilanden.
En Kira..
Voor haar komt momenteel weinig uit het toetsenbord.
Ik snap het nogsteeds niet, hoe heeft ze Pepper dood kunnen bijten.
Ze was altijd lief, speels. Dat was niks voor haar.
Diva (Mijn pony) stond daar, toen ik haar nog verzorgde bij hun.
Ik kom nog regelmatig langs bij hun, gewoon om te praten etc.
Om de kleine groeiende Fabian te bewonderen en de lieve honden.
Zoals ook vandaag. Duko kwam op me afgerend.
Keek even alsof 'Wie ben jij ook alweer?' en kwam blij naar me toe.
Ik vroeg me al af waar Kira was, die was nooit ver van Duko vandaan.
Pepper wel, die ging overal op het erf heen.
Kira zat ook niet in haar hok en was me dan allang gedag komen zeggen.
Ik ging naar binnen en vroeg na een poosje naar de honden.
Maar nee, daar kwam het aan..
Pepper is dood, doodgebeten door Kira.
Waarom had Kira dat gedaan?
Dat was niks voor Kira, niemand vind het iets voor haar, wat had ze de laatste tijd?
Pepper was altijd mijn lieve hondenmaatje.
Hij blafte dan wel zo irritant, maar dat maakte niks uit.
Hij wou áltijd spelen en kende van geen ophouden.
In de zomer was het zo warm dat hij bij het spelen een tussenstop nam en in de drinkbak van de paarden sprong en daarna gewoon weer verder ging spelen.
Al was het een appel die uit de boom was gevallen of een tak, het maakte niet uit, als het maar te gooien was en hij ermee kon spelen.
Maar nu... is hij er niet meer
Geen geblaf, geen hyperactieve gespeel.
Ik vind hun erg sterk, ze hebben veel meegemaakt, en doorstaan alles nogsteeds.
Ze kon het me zo sterk vertellen, zonder in te storten.
Vorig jaar is Dimitri overleden, hun eerste zoon van de tweeling, www.dimitri.nu, een zwaar verwerk en een gevecht op de site etc.
Eind Augustus was Jessy verkocht en in Oktober werd Diva van mij.
Toen de 2 honden, Pepper die er al jaren lang was.
En nu.. de druk is te veel geworden, ze gaan (hopelijk tijdelijk) uit elkaar.
Op de terug weg naar huis zakte ik als ware in elkaar, Pepper weg, nooit meer een Pepper.
Nu is alleen Duko er nog.
Kira is ingeslapen op advies van de dierenarts.
Duko, zeer waaks, kruipt tussen je benen, als je te klein bent, heb je de kans dat je bijna omvalt.
Hij bewaakt het huis nog prima, maar mist zijn maatjes, zijn maatjes om mee te waken.
Ik ben blij dat ik het even van me af kon schrijven.
Wat zal ik die kleine hond missen.
En natuurlijk Kira ook.
.. 
. 
